بازماندن سالی۲۰ هزار کودک از تحصیل

محرومیت از تحصیل یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی است که کودکان با آن روبه‌رو می‌شوند. به گفته باقرزاده رئیس سازمان نهضت سوادآموزی، سالانه ۲۰ هزار دانش‌آموز از تحصیل بازمی‌مانند که بخش عمده دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل در حاشیه شهر‌ها زندگی می‌کنند.

به گزارش روزنامه تهران امروز، دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل در پایتخت نیز از این قاعده مستثنی نیستند و در حاشیه شهر با خانواده‌ای آسیب‌دیده زندگی می‌کنند که خانواده به آن‌ها اجازه ورود به مدرسه را نمی‌دهد.

برخی دیگر از دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل نیز به دلیل مسائل مربوط به هوش و توانمندی‌های ذهنی به مدرسه وارد نمی‌شوند چرا که تعداد زیادی از آن‌ها کودکان استثنایی هستند که خانواده‌ها آن‌ها را پنهان کرده و به مدرسه نمی‌فرستند. آماری که سازمان نهضت سوادآموزی آن را اعلام کرد نشان می‌دهد یکی از اولویت‌های مهم دولت یازدهم باید به جذب دانش آموزان بازمانده از تحصیل اختصاص یابد.

دکتر مجید ابهری -آسیب شناس- در این خصوص به تهران امروز می‌گوید: خروج از دایره تحصیل یعنی ورود به بازار کار و نزدیک شدن به آسیب‌های اجتماعی این کودکان. او می‌گوید: بخش عمده‌ای از این کودکان، اطفالی هستند که خانواده آن‌ها توانایی مالی پشتیبانی تحصیلی آن‌ها را نداشته و اجازه ادامه تحصیل را به آن‌ها نمی‌دهند. این گروه به اجبار وارد چرخه کارهای موجود در جامعه شده از شاگردی بعضی از رشته‌ها تا قالی بافی، صابون‌سازی، پادویی و دستفروشی مشغول به کار می‌شوند.

این آسیب‌شناس در ادامه می‌افزاید: در اینجا باید مشکل توزیع عادلانه امکانات آموزشی را مورد توجه قرار دهیم یعنی بعد از حادثه مدرسه شین‌آباد توجه بسیاری از مسئولان به امکانات نامناسب گرمایش و سرمایش مدارس جلب شد. کلاس‌های فشرده از دانش آموز (تا ۶۰ نفر)، میز و نیمکت‌های غیراستاندارد، استفاده از گچ و تخته‌های بیماری زا، غیر بهداشتی بودن آبخوری و دستشویی اکثریت مدارس، محدود بودن فضای ورزش و بازی، ناایمن بودن محیط مدارس از لحاظ ساختمان و دوام آن و ضعیف بودن مقاومت آن در مقابل زلزله، همه و همه نکاتی هستند که باید توسط دولت یازدهم در نظر گرفته شود. متاسفانه تبعیض آموزشی به طرز آزاردهنده‌ای در شهر‌ها مخصوصا در تهران به چشم می‌خورد.

وجود مدارس غیرانتفاعی لوکس با کلاس‌های بسیار شیک و امکانات ورزشی و تحصیلی فوق‌العاده همراه با آموزش‌های فوق برنامه، باعث شده خانواده‌های متمکن فرزندان خود را به این گونه مراکز بفرستند و اطفال از کودکی با تبعیض آشنا شوند. شما فکر کنید وقتی که دانش‌آموزان مدرسه‌ای از جنوب شهر تهران این گونه مدارس را در شمال شهر می‌بینند چه تصوری از عدالت اجتماعی و چه ذهنیتی از توزیع عادلانه امکانات پیدا خواهند کرد؟ این متخصص علوم رفتاری با نگاهی به دوران انتخابات می‌گوید: با توجه به وعده‌های انتخاباتی آقای رئیس جمهور در راستای سیاست‌های اجتماعی و مهار آسیب‌های اجتماعی، بازگرداندن این کودکان خارج از چرخه آموزش به مدارس و نظام آموزشی می‌تواند اولین و مهم‌ترین قدم در پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی باشد.

تر تقی ابوطالبی احمدی هم فقر را مهم‌ترین عامل محرومیت از تحصیل کودکان کم سن وسال می‌داند و می‌گوید دولت باید برای گسترش عدالت و بازگرداندن کودکان محروم از تحصیل به چرخه آموزشی برنامه ویژه‌ای داشته باشد.

این عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان به تهران امروز می‌گوید: ناگفته پیداست که حاشیه‌نشینی ناشی از فقر مالی و به دنبال آن فقر فرهنگی به جای خود زمینه‌ساز بروز مشکلات فراوانی است که از جمله آن بازماندن از تحصیل کودکان لازم به تعلیم است. به گزارش مسئولین امر حدود ۲۰درصد از جمعیت کلانشهری چون تهران حاشیه نشین هستند بنابراین ممکن است در بعضی مناطق حاشیه‌نشین شهر تهران نسبت به سایر موقعیت‌ها افراد و خانواده‌ها دارای مشکلات بیشتری باشند و موضوع تحصیل فرزندان را چیز مهمی ندانند و فرزندان هم نمی‌دانند که تحصیل را باید جزو مطالبات خود بدانند.

براساس اظهارنظر مسئولان آموزش و پرورش در همه نقاط کشور خصوصا در تهران هیچ مشکلی برای پذیرش دانش‌آموزان وجود ندارد و آنگونه که اعلام می‌نمایند، هم‌اکنون ۹۸درصد کودکان لازم‌التعلیم در پایه اول در مدرسه ثبت نام می‌کنند و ۲درصد دیگر نیز به جهت شناسایی نشدن، ثبت‌نام نمی‌شوند.

این روان‌شناس و مشاور خانواده می‌گوید: به نظر می‌رسد آموزش و پرورش به همراه نهضت سوادآموزی تمام تلاش خود را بر این امر معطوف می‌کنند تا بتوانند روزی را به عنوان ریشه‌کنی کامل بیسوادی جشن بگیرند.