پیشنهاد گروه های سیاسی برای ۱۶ آذر؛ از "تظاهرات سراسری" تا "تبریک"
در حالی که تنها ۱۱ روز به ۱۶ آذر و سالگرد روز دانشجو باقی مانده است برخی
سایت‌ها برای برگزاری تظاهرات سراسری در ایران و جهان فراخوان، منتشر کرده اند.
اگرچه این سایت ها از تمامی گروه ها و دانشجویان دعوت کرده‌اند تا برای برگزاری
تظاهرات اعتراضی مشارکت کنند؛ اما خود توضیح کاملی در مورد هویت شان نداده اند.
شورای هماهنگی راه سبز امید هم تنها به تبریک این روز بسنده کرده است.
در این فراخوان ها بر شعار «مخالفت با جنگ» نیز به عنوان یک شعار محوری تأکید شده.
فراخوان این سایت ها به صورت یک موضوع داغ در سایت بالاترین مطرح شد.
هنوز احزاب و گروه های سیاسی شناخته شده، به غیر از شورای هماهنگی راه سبز امید، برای روز دانشجو هیچ برنامه یا فراخوانی منتشر نکرده اند. شورای هماهنگی راه سبز امید هم تنها به تبریک این روز بسنده کرده و اعتراض ها را هم به ابتکار خود دانشجویان منوط دانسته است.
سلمان سیما، فعال دانشجویی ساکن آمریکا در گفت و گو با بخش فارسی رادیو بین المللی فرانسه دربارۀ ماهیت گروه هایی که به تظاهرات سراسری دعوت کرده اند گفت: «تا کنون تنها دو گروه شناخته شده سیاسی برای روز دانشجو بیانیه صادر کرده اند. یکی بیانیۀ شورای هماهنگی راه سبز امید است که ابتکار عمل را در اختیار خود دانشجویان دانسته و این نشان می دهد از اشتباه ۲۵ اردیبهشت درس گرفته اند که بیرون از محیط دانشگاه برای دانشجویان تصمیم گرفته بودند تا دانشجویان در یک ساعت مشخص تجمع کنند و استقبالی از آن صورت نگرفت. تجربه های بعدی این شورا در مورد دعوت های مشابه که با چندان استقبالی مواجه نشد باعث شده تا اکنون بهترین راه را واگذار کردن ابتکار عمل به خود دانشجویان بدانند.»
این فعال دانشجویی در مورد باقی فراخوان های مربوط به روز دانشجو توضیح داد: «فراخوان دوم هم طیفی از هموطنان خارج از کشور هستند که گفته اند با شعار نه به جنگ و نه به جمهوری اسلامی مقابل سفارت خانه های جمهوری اسلامی، در کشورهای مختلف خواهند رفت که معمولا این گونه تجمع ها را طیف های چپ برگزار می کنند.»
سلمان سیما امکان بروز تجمع های بزرگ اعتراضی در ۱۶ آذر امسال را با توجه به همزمانی آن با تعطیلات تاسوعا و عاشورا و عزاداری ماه محرم چندان میسر ندانستند و از «گسست نسلی» در جنبش دانشجویی به عنوان عامل مهمی در پانگرفتن اعتراض های دانشجویی سازمان یافته نام برد.
او زندانی شدن تعداد زیادی از فعالان دانشجویی
اثرگذار و مطرح و همچنین مهاجرت طیفی از فعالان دانشجویی به خارج از ایران را به
ترتیب جزو عوامل مهمی دانست که هر یک به نوعی باعث شده اند تا تجربه های فعالان
جنبش دانشجویی به نسل های جدید دانشجویان منتقل نشود و اگرچه دانشجویان جدید انگیزه
های بسیاری برای اعتراض دارند اما تجربۀ لازم برای سازماندهی و برنامه ریزی اعتراض
های دانشجویی ندارند.
|
تنها مطالب و مقالاتي که با نام جبهه ملي ايران - ارو‌پا درج ميشود نظرات گردانندگان سايت ميباشد . |