بیانیه‌ی ۳۶ تن از زندانیان سیاسی درباره‌ی انتخابات مجلس

۳۶ تن از زندانیان سیاسی منتقد و اصلاح‌طلب، در بیانیه‌ای از مردم خواسته‌اند که در صورت برگزاری انتخابات سالم و آزاد در آن شرکت کنند. آنان همچنین هشدار داده‌اند که نباید به انتخاباتی ناسالم مشروعیت بخشید.

در این بیانیه که متن آن در سایت «کلمه» منتشر شده، خاطر نشان شده که در یک نظام دمکراتیک و مردم‌سالار، مجلس کانون اصلی قدرت و مرکز تصمیم‌گیری و تعیین سیاست است و میزان نهادینه بودن دمکراسی و مردم‌سالاری در هر نظام سیاسی را می‌توان از میزان توانایی و قدرت مجلس آن کشور برآورد کرد.

به گفته‌ی امضاکنندگان این بیانیه، در جمهوری اسلامی مدت‌هاست با دخالت‌های آشکار حکومت و به‌ویژه نهادهای امنیتی و نظامی، انتخابات به یک صحنه‌آرایی نمایشی و مجلس برآمده از آن به یک مجلس فرمایشی تبدیل شده است، مجلسی که حتی برای دفاع از حقوق خود نیز ناتوان است.

این بیانیه می‌افزاید که مجلس کنونی در جمهوری اسلامی ایران، نه از نظر فرآیند انتخابات و نه از نظر قدرت و جایگاه تاثیرگذاری، هیچ شباهتی با مجلس‌های نظام‌های دمکراتیک که بر اساس انتخابات آزاد تشکیل می‌شود، ندارد.

«کودتای انتخاباتی» و پیامدهای آن

صادرکنندگان این بیانیه یادآور شده‌اند که انتخابات سال ۸۸ در واقع یک «کودتای انتخاباتی» بود و شکاف دولت ـ ملت را تشدید و حکومت را بیش از پیش با بحران مشروعیت روبرو ساخت. آنان رویدادهای دوران انتخابات و خیزش جنبش سبز را نتیجه‌ی «تصمیم صاحبان قدرت به تعیین نتیجه‌ی انتخابات قبل از اخذ رای از مردم» ارزیابی کرده‌اند.

بیانیه می‌افزاید، بعید است که دست‌اندرکاران مدیریت کلان کشور تا بالاترین سطح از شدت و عمق بحران‌های جاری بی‌خبر باشند. فروپاشی اداره و مدیریت کشور اکنون به مرحله‌ای رسیده که رقم نجومی اختلاس سه هزار میلیارد تومانی تنها بخشی از یکی از تخلفات است و دولتی که ادعا می‌شد بهترین دولت یکصدساله‌ی اخیر باشد، به فاسدترین دولت یکصد ساله‌ی اخیر و بلکه همیشه تاریخ ایران تبدیل شده است.

در این بیانیه همچنین از «ورود نهادها و نیروهای نظامی و امنیتی» به عرصه‌های مختلف و از جمله انتخابات که شاخص نظام‌های استبدادی است، به عنوان یکی از مهم‌ترین مشکلات امروز کشور نام برده و یادآوری شده است که بدون تردید تا زمانی که این دخالت‌ها ادامه داشته باشد، نمی‌توان انتظار برگزاری انتخابات آزاد را داشت.

بیانیه همچنین از «زندان خانگی رهبران جناح منتقد و محرومیت آنان از فعالیت‌ها»، «زندانی بودن فعالان و کنشگران سیاسی»، «شرایط امنیتی»، «منع اجتماعات و فعالیت احزاب سیاسی»، «سانسور شدید مطبوعات» و «نبود آزادی بیان و تجمع‌ها و راهپیمایی‌ها برای منتقدان» به عنوان واقعیت‌های امروز جامعه در آستانه‌ی شروع فرآیند انتخابات مجلس یاد کرده است.

«راه منطقی: پافشاری بر انتخابات آزاد»

نویسندگان بیانیه تاکید کرده‌اند که امروز نیز باید به این اصل توجه داشت که راه منطقی هرگونه اصلاح در وضعیت فعلی کشور پافشاری بر انتخابات آزاد و سالم است. منتها انتخابات آزاد متحقق نمی‌شود مگر اینکه شرایط برگزاری آن را مسئولان فعلی جمهوری اسلامی محقق کنند.

به باور امضاکنندگان بیانیه، متاسفانه هیچ علامتی دال بر اینکه حاکمیت قصد پذیرش موارد یاد شده و برگزاری انتخاباتی قابل قبول را دارد، مشاهده نمی‌شود.

بر این پایه، بیانیه هشدار داده است که ممکن است حاکمان فعلی و به‌ویژه نهادهای اطلاعاتی و امنیتی، برخی از چهره‌ها را تحت فشار قرار دهند تا در انتخابات نامزد شوند و تلاش کنند در طیف گسترده‌ی جنبش سبز و اصلاح‌طلبی تفرقه ایجاد کنند و تا جایی که می‌توانند افرادی را به عنوان «اصلاح‌طلب خودی» به سمت خود جلب کنند تا سناریوی انتخابات نمایشی خود را تکمیل کنند.

بیانیه توصیه کرده که صلاح جنبش سبز و اصلاح‌طلبان در این است که در صورت برگزاری انتخابات سالم و آزاد، «به‌طور یکپارچه از آن استقبال کنند» و در صورت ناسالم بودن آن «انسجام خود را حفظ کرده و وحدت و یکپارچگی فعلی خود را مخدوش نکنند و با داشتن برنامه‌ای منسجم و واحد، اجازه ندهند که تبدیل به عامل مشروعیت‌بخش انتخاباتی ناسالم و غیرقانونی شوند».

در میان امضاکنندگان این بیانیه، از جمله نام افرادی چون بهمن احمدی امویی، حسن اسدی زیدآبادی، مسعود باستانی، سید مصطفی تاج‌زاده، کیوان صمیمی، علیرضا رجایی، عبدالله رمضان‌زاده، عیسی سحرخیز، قاسم شعله سعدی، عبدالله مومنی، محسن میردامادی و بهزاد نبوی به چشم می‌خورد.