پوتین در دیدار با سرکوزی:
روسیه فعلا به ایران موشک پیشرفته نمی دهد
ولادیمیر پوتین، نخست وزیر روسیه امروز با نیکلا سرکوزی، رئیس
جمهموری فرانسه در پاریس گفتگو کرد. آقای پوتین روز پنج شنبه پس از
ورود به پاریس با فرانسیس فِیُون، نخست وزیر فرانسه دیدار کرده
بود. موضوع گفتگوهای دو طرف، همکاری در بخش های انرژی ، هوا – فضا
و خرید یک ناو جنگی ساخت فرانسه با فناوری پیشرفته اعلام شده بود.
در صورت توافق، این برای نخستین بار خواهد بود که چنین شناور
پیشرفته ای از جانب یکی از اعضای ناتو به روسیه فروخته می شود. به
گزارش خبرگزاری ها، ولادیمیر پوتین به نیکلا سرکوزی گفته است که
روسیه فعلا به ایران موشک های پیشرفته تحویل نخواهد داد. همزمان،
سازمان عفو بین الملل از دولت فرانسه خواسته بود تا مسئله نقض حقوق
بشر در روسیه را مطرح کند.
استاندار تهران: هيج دليلی
وجود نداشت که مجوز راهپيمايی بدهيم
يک روز پس از بيانيه ميرحسين موسوی و مهدی کروبی، دو تن ا
زهبران مخالفان دولت در ايران، در مورد کارشکنی وزارت کشور در صدور
مجوز برای راهپيمايی سالگرد انتخابات در ۲۲ خرداد، استاندار تهران
روز جمعه گفته است: دليلی نداشت که در فضای آرام کنونی مجوز
راهپيمايی بدهيم.
ميرحسين موسوی و مهدی کروبی در دهم خردادماه و همچنين ۱۰ حزب
اصلاح طلب چند روز بعد در خواست‌هايی را برای برگزار راهپيمايی در
روز ۲۲ خرداد به وزارت کشور ارائه کرده بودند.
وزارت کشور جمهوری اسلامی پس از اعلام در خواست دو رهبر مخالفان
دولت برای برگزاری راهپيمايی در ۲۲ خرداد گفته بود که تنها احزاب
می‌توانند چنين درخواستی مطرح کنند.
ميرحسين موسوی و مهدی کروبی می‌گويند برای «رفع بهانه‌جويی‌های»
وزارت کشور تعدادی از احزاب و گروههای اصلاح طلب سيزدهم خردادماه
درخواست مشابهی را به وزارت کشور ارائه دادند.
با این حال مرتضی تمدن، استاندارد تهران، روز جمعه مخالفان و
معترضان را به راه اندازی «جنگ روانی» عليه جمهوری اسلامی و ايجاد
«مزاحمت عمومی» متهم کرده و گفته است: آنها اخيراً «درخواست
راهپيمايی غيرواقعی از استانداری تهران کردند.»
استاندار تهران که در حاشيه بازديد از شهرستان قدس با خبرنگاران
محلی صحبت می کرد، اضافه کرده است: آنها «در همين راستا نامه‌ای
فاقد شماره برای استانداری ارسال کردند و هيچ گونه پيگيری نکردند.»
استاندار تهران با اشاره به اينکه «اين نامه مستند به هيچ ضمانت
قانونی نبود» گفت: «هيچ گونه دليلی نبود که ما در برابر فضای عمومی
جامعه که فضای آرامش و کار و کوشش است مجوز راهپيمايی بدهيم».
مرتضی تمدن همچنين در ادامه گفت‌وگو با خبرنگاران «با طرح اين
سؤال که به چه دليلی بايد به اين راهپيمايی مجوز می‌داديم؟» گفته
است: «اگر اين افراد می‌خواهند با اين تقاضا راهپيمايی ۲۲ خرداد را
جشن بگيرند، بايد اسم آن را جشن دروغ بگذاريم، زيرا با حرکات ناروا
مرتکب گناه شدند و در پيشگاه ملت هيچ‌گاه بخشيده نخواهند شد و روزی
بايد در پيشگاه عدالت و دستگاه قانونی پاسخگوی کارهای خلاف قانون
خود باشند.»
اين در حالی است که ميرحسين موسوی و مهدی کروبی در بيانيه مشترک
خود درباره روند ارائه تقاضای برگزاری راهپيمايی ۲۲ خرداد تأکيد
کرده اند به دليل «کارشکنی» وزارت کشور در خواست آنها بی پاسخ
مانده است و انها برای حفظ «جان مردم» اين راهپيمايی برگزار نمی
شود.
مهدی کروبی و ميرحسين موسوی در بيانيه مشترک خود نوشته بودند:
ما طبق اصل ۲۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی که بر حق بی‌چون و چرای
ملت در تظاهرات و اعتراض صراحت دارد و با هدف جلوگيری از بروز تنش
و گرفتن بهانه از دست سرکوبگران و تأمين امنيت انتظامی ملت،
درخواست برگزاری تجمع و راهپيمايی در سالروز حماسه ۲۲ خرداد از
ميدان امام حسين تا ميدان آزادی را در موقع مقتضی تسليم استانداری
تهران و وزارت کشور نموده که متأسفانه با بهانه تراشی‌های متعدد
اين درخواست بی‌پاسخ مانده است.
علی شکوری‌راد و ابوالفضل قديانی، نمايندگان ۱۰ حزب و گروه
اصلاحطلب درخواست‌کننده مجوز راهپيمايی، نیز در گزارش خود در خصوص
ملاقات با مسئولان وزارت کشور نوشته‌اند: «بر اساس گفت وگوهای
انجام شده، محرز شد که تصميم قطعی و نهايی در وزارت کشور بر عدم
صدور مجوز است ولی برای اين تصميم دلايل قانونی تراشيده می‌شود».
علی شکوری‌راد و ابوالفضل قديانی می‌گويند: در این ملاقات محمود
عباس‌زاده مشکينی، مديرکل سياسی وزارت کشور، ايرادات «حيرت انگيزی»
را مطرح کرد.
اين دو با اشاره به در خواست برگزاری راهپيمايی «سکوت»
می‌گويند: محمود عباس‌زاده مشکينی، گفته است «که شما اعلام
کرده‌ايد در طول مسير سکوت خواهيد کرد در حاليکه در آئين‌نامه آمده
است بايد شعارهای راهپيمايی از قبل مشخص باشد و سکوت در آئين‌نامه
پيش‌بينی نشده است.»
مقامات جمهوری اسلامی از انتخابات ریاست جمهوری در سال گذشته تا
کنون با در تقاضای مخالفان برای دریافت مجوز برگزاری راهپیمایی
مسالمت‌آمیز مخالفت کرده‌اند.
به گفته مقامات جمهوری اسلامی در جریان ناآرامی های پس از
انتخابات ریاست جمهوری در تهران و برخی از شهرها دهها نفر کشته و
هزاران نفر بازداشت شدند.
کلینتون: جمهوری اسلامی
ملغمه‌ای از تقلب و سرکوب شده است
هیلاری کلینتون، وزیر خارجه ایالات متحده، روز پنجشنبه، جمهوری
اسلامی را «ملغمه‌ای خطرناک» از «سرکوب»، «تقلب در انتخابات» و
حامی «تروریسم» خواند و اعلام کرد که آمریکا در کنار مردم ایران
است.
هیلاری کلینتون درباره حاکمان جمهوری اسلامی گفت: «وقتی نگاهی
بیندازید به ملغمه‌ای از سرکوب مردمشان، تقلب در انتخابات خودشان،
و این واقعیت که آنها صادرکننده و حامی فعالیت‌های تروریستی در
گوشه و کنار جهان هستند، و همچنین تلاش برای دستیابی به
جنگ‌افزارهای هسته‌ای، حاصلش ملغمه‌ای بسیار خطرناک است.»
وزیر خارجه ایالات متحده تصریح کرد: «از همین روست که ما از
آغاز این دولت با مردم ایران احساس همبستگی می‌کنیم.»
هیلاری کلینتون همچنین نسبت به لغو راهپیمایی ۲۲ خرداد ماه
واکنش نشان داد و گفت: «اینکه اپوزیسیون، راهپیمایی را لغو کرد نه
فقط باعث تاسف است... بلکه این آشکارا نشانگر این است که چرا رژیم
ایران چنین نگرانی عمده‌ای در سراسر جهان به وجود آورده است.»
پس از آنکه میرحسین موسوی و مهدی کروبی و شماری از تشکل‌ها و
احزاب اصلاحطلب پاسخی برای دریافت مجوز راهپیمایی ۲۲ خرداد
دریافت نکردند، میرحسین موسوی و مهدی کروبی برای «حفظ جان و مال
مردم» تصمیم به لغو این راهپیمایی گرفتند.
این راهپیمایی قرار بود به مناسبت انتخابات ۲۲ خرداد سال گذشته
برپا شود؛ انتخاباتی که هر سه نامزد رقیب محمود احمدی‌نژاد، محسن
رضایی، مهدی کروبی و میرحسین موسوی، اعلام کردند که در آرا تقلب
شده است.
با این حال محسن رضایی بنا به مصالحی که اعلام کرد از اعتراض
صرف نظر کرد، اما مهدی کروبی و میرحسین موسوی، همچنان رئیس جمهوری
برآمده از این انتخابات را از رای مردم نمی‌دادند.
در روز ۲۵ خرداد سال ۱۳۸۸ و تنها سه روز پس از انتخابات، در
تهران، میلیون‌ها نفر در اعتراض به نتایج اعلام شده به خیابان‌ها
ریختند و رای خود را مطالبه کردند.
در آخر این روز و در روزهای بعدی، نیروهای امنیتی ایران به روی
مردم معترض آتش گشودند که دهها تن جان خود را از دست دادند.
هزاران نفر نیز در جریان رویدادهای پس از انتخابات به زندان
افکنده شدند و دهها نفر نیز در دادگاه‌های موسوم به «کودتای مخملی»
به محاکمه کشیده شدند.
پس از انتخابات، نیروهای طرفدار آیت الله خامنه‌ای به برخی از
شخصیت‌های برجسته جمهوری اسلامی نیز حمله‌ور شدند؛ در بیت آیت‌الله
خمینی، و در ایام سوگواری محرم، محمد خاتمی مورد یورش طرفداران آیت
الله خامنه‌ای قرار گرفت و از سخنرانی باز ماند؛ رئیس جمهوری پیشین
ایران همچنین اجازه نیافت از کشور خارج شود.
اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس مجلس خبرگان رهبری و رئیس مجمع تشخیص
مصلحت نظام به همراه خانواده‌اش، به شدت از سوی اصولگرایان هدف
حمله قرار گرفت و حتی برخی از نزدیکان وی از جمله حسین مرعشی و
نوه‌اش نیز بازداشت شدند.
علیرضا بهشتی، فرزند آیت‌الله بهشتی، که از مشاوران میرحسین
موسوی است، به زندان افتاد و در زندان دچار عارضه قلبی شد؛ آثار
آیت‌الله بهشتی نیز اجازه عرضه در نمایشگاه کتاب نیافت.
میرحسین موسوی، که هم‌اکنون برخی از مشاورانش از جمله قربان
بهزادیان نژاد، علیرضا بهشتی شیرازی و علی عرب مازار در زندان به
سر می‌برند، خواهرزاده‌‌اش به ضرب گلوگه در خیابان کشته شد.
در تازه‌ترین حملات، علی مطهری، فرزند مرتضی مطهری، به خاطر
انتقاد از محمود احمدی‌نژاد به شدت از سوی طرفداران آیت‌الله
خامنه‌ای و محمود احمدی‌نژاد تحت فشار است و عده‌ا‌ی نیز خواستار
اخراج وی از مجلس شدهاند.
اما خبرسازترین، برخوردها، برهم زدن سخنرانی سید حسن خمینی، در
سالروز مرگ آیت‌الله خمینی و در حضور رهبر جمهوری اسلامی بود که
همچنان واکنش‌ها به آن از سوی موافقان و مخالفان ادامه دارد.
بیش ترین راه انتقال ایدز
در ایران جمعه 21 خرداد 1389
خبرگزاری هرانا - به گفته‌ی رییس مرکز تحقیقات ایدز وزارت
بهداشت ایران، 99 درصد موارد جدید شناسایی شده ابتلا به ویروس ایدز
از طریق ارتباط جنسی مبتلا شدهاند.
مینو محرز، رییس مرکز تحقیقات ایدز وزارت بهداشت گفت: 99 درصد
موارد جدید شناسایی شده ابتلا به ویروس ایدز در کشور از طریق
ارتباط جنسی مبتلا شدهاند و انتقال جدید از طریق اعتیاد بسیار
محدود است.
وی گفت که این 99 درصد موارد جدید شناسایی شده در بیمارستان
امام خمینی تهران که مهم‌ترین مرکز تشخیص و درمان این بیماری در
کشور است مشاهده شدهاند.
محرز با ابراز نگرانی از این موضوع افزود: اگر هم موارد محدودی
به علت تزریق مشترک و اعتیاد به این بیماری مبتلا شده و امروز
شناسایی شوند، مربوط به گذشته است که اکنون شناسایی می‌شود و
انتقال ویروس این بیماری از طریق اعتیاد تقریبن کنترل شده است.
وی در ادامه اظهار داشت: متاسفانه در برخورد با جوانان مبتلا با
افرادی مواجه می‌شویم که اغلب افراد روشن، امروزی و آشنا به
اینترنت و تکنولوژی‌های روز هستند اما آگاهی‌های به خصوص آنها
درباره کنترل بیماری ایدز کم است.
خانم محرز در پایان خواستار اطلاع‌رسانی رسانه‌ها و همکاری
آنان با وزارت بهداشت در این خصوص شده است.
نرگس محمدی، نایب رییس
کانون مدافعان حقوق بشر بازداشت شد جمعه 21 خرداد 1389
خبرگزاری هرانا - نرگس محمدی، نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر
در دقایق پایانی روز پنج شنبه 20 خرداد ماه 1389 بازداشت شد.
به گزارش کانون مدافعان حقوق بشر، محمدی پیش از این چندین بار
به دادگاه انقلاب احضار و به سوال های مطرح شده پاسخ گفته بود.
در طول سال گذشته محمدعلی دادخواه و عبدالفتاح سلطانی دو عضو
شورای عالی نظارت کانون مدافعان حقوق بشر و عبدالرضا تاجیک همکار
مطبوعاتی این سازمان مردم نهاد نیز بازداشت و سپس با تودیع قرار
وثیقه از زندان آزاد شده بودند. این در حالی بود که عبدالرضا تاجیک
در سال گذشته برای دو بار بازداشت شد. همچنین در طول سال گذشته،
شیرین عبادی، رییس کانون مدافعان حقوق بشر برای انجام فعالیت هایش
با موانعی مواجه شده بود. بازرسی دفتر این مدافع حقوق بشر به بهانه
مساله مالیاتی در این راستا اریابی شد.
فشار بر کانون مدافعان حقوق بشر برای توقف فعالیت هایش با پلمپ
دفتر این نهاد مدنی روز به روز شدید تر شده است. از همین رو
مدافعان حقوق بشر پس از برگزاری دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری
برای انجام فعالیت هایشان با موانع و مشکلاتی همراه بوده اند؛ به
گونه ای که تعداد زیادی از آنان بازداشت شدند.
بازداشت نرگس محمدی، نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر از سوی
ناظران مسایل ایران، در راستای تشدید فشار بر مدافعان حقوق بشر
ارزیابی می شود. محمدی دارای دو فرزند خرد سال است که این بازداشت
در نیمه های شب در مقابل چشم آنان انجام شده است.
بازداشت چهارده تن از
فعالین دانشجویی دانشگاه کرمان جمعه 21 خرداد 1389
خبرگزاری هرانا - در روز چهارشنبه 19 خرداد ماه، 14 تن از
فعالین دانشجویی دانشگاه کرمان بازداشت . دستکم 35 نفر از ایشان به
کمیته انضباطی احضار شدند.
"شورای هماهنگی فعالان جنبش سبز دانشگاه کرمان" با انتشار
بیانیه ای، ضمن تایید خبر فوق اینگونه برخورد با دانشجویان را
محکوم کرد.
به گزارش ادوار نیوز، این سرکوب ها در پی ممانعت نیروهای امنیتی
از برگزاری تجمع اعتراضی دانشجویان دانشگاه کرمان در روز چهارشنبه
19 خرداد، صورت گرفته است.
پیش تر و در پی سفر محمود احمدی نژاد به کرمان نیز، 17 تن از
فعالان دانشجویی دانشگاه کرمان بازداشت شده بودند.
یک نفر در شهرستان سراب در ملاء
عام به دار آویخته شد
جمعه 21 خرداد 1389
خبرگزاری هرانا - روز چهارشنبه 19 خرداد ماه یک نفر در شهرستان
سراب (آذربایجان شرقی) در ملاء عام به دار آویخته شد.
به گزارش خبرگزاری ایرنا، این فرد به اتهام قتل با استفاده از
یک قبضه کلاشنیکف به اعدام محکوم شده بود و این حکم روز گذشته در
میدان چمران شهرستان سراب در نزدیکی تبریز اجرا شد.
به گزارش سایت حقوق بشر ایران، وزیر امور خارجه نروژ، یوناس
گارستوره، صبح چهارشنبه نوزدهم خرداد در تماسی تلفنی با منوچهر
متکی، نسبت به اعدام‌ها در ایران اعتراض کرد.
یوناس گارستوره در گفت‌وگویی که با خبرگزاری نروژ داشت درباره
تماس تلفنی خود با منوچهر متکی، وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران
گفت: "من در این تماس اعلام کردم، بسیار غم‌انگیز است که کشوری با
فرهنگی غنی مانند ایران در جهان با چنین مجازات وحشیانه‌ای شناخته
شود".
گزارشی از دیدار اعضای
کانون وکلای دادگستری با خانواده ی محمد اولیایی فرد/
خبرگزاری هرانا - محمد اولیایی فر وکیل پایه یک دادگستری و وکیل
مدافع فعالان حقوق بشر و افراد زیر هیجده سال، روز 11 اردیبهشت ماه
سال جاری در دادگاه انقلاب تهران بازداشت و برای سپری نمودن یک سال
حبس تعزیری خود به زندان اوین منتقل شد.
به گزارش مدرسه فمنیستی، روز 18 خردادماه جمع کثیری از همکاران
اولیایی فرد در کانون وکلای دادگستری و نیز برخی از فعالان جنبش
زنان برای دیدار و دلجویی از خانواده وی میهمان خانه اش شدند. همسر
و مادر و پسر کوچکش، پارسا، و تعدادی از بستگان وی میزبان جمعی
بودند که در میان آنها، نسرین ستوده، وکیل آقای اولیایی فر، محمد
مصطفایی، عبدالفتاح سلطانی، عبدالصمد خرمشاهی، مهناز پراکند، سارا
صباغیان، مینا جعفری، منصوره شجاعی، نوشین احمدی خراسانی، رزا
قراچورلو و بسیاری دیگر از وکلای دادگستری حضور داشتند.
در این جمع نسرین ستوده، وکیل اولیایی فرد، از روند غیرقانونی
دستگیری وی برای اجرای حکم یک ساله اش سخن گفت. زدن پابند به
اولیایی فرد برای انتقال به زندان، یکی از این روندهای غیرقانونی
بود. اولیایی فرد چندی پیش به جرم اعتراض به اعدام کودکان زیر ۱۸
سال محاکمه شده بود، و به یک سال زندان محکوم شد ولی حکم دادگاه به
شیوه ی رسمی، یعنی ابلاغ به صورت کتبی به ایشان یا وکیل ایشان –
صادر نشده بود. و از این رو اولیایی فرد پیش از زندانی شدن اش به
این روند اعتراض داشت و از این رو حاضر نشد زیر بار مساله
غیرقانونی برود و برای حکم غیررسمی درخواست تجدید نظر نماید.
اولیایی فرد خود در مصاحبه ای که پیش از زندان انجام داده بود
در مورد این حکم گفته بود: «من در یک مصاحبه ای که با صدای امریکا
داشتم، در مورد صدور احکام اعدام یا اجرای احکام اعدام برای افراد
زیر 18 سال اعتراض کردم. به خاطر همین اعتراض، محاکمه و به زندان
محکوم شده ام. اعتراض من کاملا قانونی بود. چون معتقدم از آنجایی
که ایران به کنوانسیون حقوق کودک پیوسته است، و ماده 37 این
کنوانسیون می گوید که هر گونه مجازات سالب حیات ممنوع است،
بنابراین در کشورما افراد نباید به خاطر جرم هایی که در سن زیر 18
سال مرتکب شده اند، اعدام شوند.»
خانواده محمد اولیایی فر علیرغم گذشت ماه ها از زندان وی ، با
روحیه ای قوی و دلی پر امید از نحوه دستگیری این وکیل شجاع و
دستهای دستبند زده و پاهای بسته شده اش هنگام انتقال به زندان اوین
سخن گفتند.
مادر اولیایی فرد درحالی که اشک در چشمان اش حلقه زده بود، از
ملاقات های هفتگی با او سخن گفت و نگران از این که در این ملاقات
چهره هر روز نحیف تر شده فرزندش، او را چگونه در عذاب می برد.
عکس هایی که هنگام انتقال به زندان اوین توسط یکی ازنزدیکان
تهیه شده بود، در میان جمع دست به دست می گشت و همسر و مادرش
توضیحاتی درباره نحوه دستگیری و رفتن او به اوین می دادند.
در این میان پارسای کوچک، پسر یکدانه اولیایی فرد، با چشمانی که
گویی به دنبال پدر می گشت، از این سوی اتاق به آن سو می رفت. می شد
در چشمان این پسر کوچک هم شادمانی از دیدن همکاران و دوستان پدر
دربندش، را دید و هم غم این پرسش بزرگ و لاینحل برای او که چرا
پدرش در کنارشان نیست. مادر گفت، پارسا در ملاقات هایش با پدر در
زندان اوین، فقط او را نگاه می کند و گاه برایش ترانه ای می خواند،
ترانه ای که برای پارسای کوچک فرصت های از دست رفته کودکی اش در
کنار پدر را بازگو می کند.
مهمانان به پارسای کوچک نگاه می کردند و می دانستند وقتی او
ببالد خواهد دانست که پدرش فرصت در آغوش گرفتن او را با تلاش برای
جلوگیری از اعدام کودکانی همچون پسرش تاق زده است، کودکانی که شاید
برخلاف پارسا پدر و مادری مسئول نداشته اند که آن ها را از خطرات
جامعه حفاظت و حمایت کند و امروز این پدر پارساست که خواسته نه فقط
برای او که برای همه کودکان سرزمین اش، پدری کند و به جرم این
«پدری» در بند است.
گزارشی از نحوه قتل رامین
پوراندرجانی پنجشنبه 20 خرداد 1389
خبرگزاری هرانا - در حالی که مقامات قضایی و نظامی جمهوری
اسلامی پس از تناقض گویی های فراوان درباره مرگ رامین پوراندرجانی،
سکوت اختیار کرده اند، اطلاعات یک منبع مطلع و اسناد رسیده به
"روز" نشان میدهد این پزشک جوان خودکشی نکرده و مرگ او دلیل دیگری
غیر از مسمومیت دارد.
به گزارش روز، رامین پوراندرجانی، به عنوان پزشک وظیفه، جان
باختگان بازداشتگاه کهریزک را معاینه کرده بود و پس از آن به صورت
مرموزی درگذشت. مقامات مسئول، ابتدا علت مرگ او را سکته قلبی و سپس
خودکشی اعلام کردند؛ در نهایت هم پزشکی قانونی اعلام کرد مرگ این
پزشک جوان به علت مسمومیت بوده است. اما مدارکی که در اختیار روز
قرار گرفته نشان میدهد اظهارات مقامات مسئول در زمینه قتل رامین
پوراندرجانی، واقعیت نداشته است.
براساس این مدارک، ستوان نوریان، افسر کلانتری 129 تهران در
گزارش خود از صحنه قتل رامین پوراندرجانی نوشته است: "آثار کبودی و
خون مردگی در اطراف گردن مشهود بود". این گزارش اولیه افسری است که
به عنوان اولین فرد از سوی مراجع قضائی در صحنه قتل رامین پور
اندرجانی حاضر شده است.
اما این امر از سوی پزشکی قانونی کاملا نادیده گرفته شده و بدون
هیچ گونه اشاره ای به این موضوع و توضیح اینکه علت آثار کبودی و
خون مردگی در گردن رامین پوراندرجانی چه بوده، در گواهی صادر شده،
دلیل مرگ این پزشک جوان مسمومیت ذکر شده است. پزشکی قانونی البته
درباره نوع مسمومیت نیز هیچ گونه توضیحی نداده است.
به دنبال افشای این مسئله رضا قلی پوراندرجانی، پدر رامین
پوراندرجانی در نامه ای به مراجع قضایی و بازپرس پرونده نوشته:
"مرگ رامین حالت طبیعی نداشته و خودکشی نکرده و صورت جلسه اولین
معاینه محل زمان کشف جسد در محل کار رامین دلالت دارد که رامین را
از ناحیه گردن خفه کرده اند".
او براین اساس خواهان مشخص شدن واقعیت قتل فرزندش شده است.
پس از رسیدن سند مربوط به این گزارش با پدر رامین پوراندرجانی
تماس گرفتیم.او نیزگزارش مربوط به وجود آثار کبودی و خون مردگی در
اطراف گردن فرزندش را تایید کرد و گفت این گزارش در پرونده رامین
موجود است.
پدر رامین پوراندرجانی که با طرح شکایت، خواهان معرفی و محاکمه
قاتلان فرزندش شده است، به "روز" می گوید: "اول گفتند خودکشی کرده
و حتی وصیت نامه هم درآوردند.بعد گفتند ایست قلبی کرده است. بعد هم
گفتند که مسمومیت دارویی بوده، اما ما حتی یک درصد این ادعاها را
قبول نداریم و شکایت کرده ایم اما تاکنون پاسخی نگرفته ایم."
وی می افزاید: "من بچه ام را سالم و بانشاط و پرامید تحویل
دادم.او رفت تا به مملکتش خدمت کند اما حتی جنازه اش را نیز
نگذاشتند ببینیم و... اما من شکایت کرده ام و منتظرم پاسخی بدهند.
هر چند که فرزند دانشجوی دیگری دارم که به خاطر او زیاد حرف نمی
زنم و..."
آقای پوراندرجانی که هفته گذشته مدرک پزشکی فرزندش را دریافت
کرده، می گوید: "بچه من 19 سال تمام زحمت کشید و درس خواند اما
مدرکش را هم ندید و هفته گذشته من مدرک پزشکی او را گرفتم و..."
وصیت نامه ای در کار نبود
همزمان گزارش "روز" از نحوه تدفین پیکر رامین پوراندرجانی نیز
حاکی از آن است که مسئولان اجازه رویت پیکر رامین را به خانواده و
نزدیکان او در تبریز ندادند.
یکی از نزدیکان رامین پوراندرجانی در این زمینه توضیحاتی به
"روز" داده است: "غسل میت و پوشاندن کفن به رامین در تهران و بدون
حضور خانواده او انجام شد و درخواست خانواده رامین برای تعویض کفن
فرزندشان در تبریز از سوی مسئولین رد شد؛ به خانواده رامین حتی
اجازه ندادند پیکر بی جان فرزندشان را ببینند و اصرار خانواده
رامین برای رویت پیکر فرزندشان در تبریز بی نتیجه ماند. همین نشان
میدهد که موارد پنهانی وجود داشته که نمی خواستند خانواده پیکر
رامین را ببینند."
وی می افزاید: "مسئولان نیروی انتظامی جنازه را تا تبریز آوردند
و همین که رسیدند جنازه را بدون معطلی دفن کردند و حتی اجازه
ندادند جنازه رامین بر اساس عرف و رسوم خانواده او به خاک سپرده
شود."
وی همچنین توضیح میدهد که وجود هر گونه وصیت نامه ای از سوی
رامین که سردار احمدی مقدم ادعا کرده بود، از سوی بازپرس جنایی
پرونده تکذیب شده و برخلاف ادعاهای احمدی مقدم، رامین در اتاق شخصی
خود در بهداری ناجا به قتل رسیده است نه در خوابگاه گروهی.
پیشتر دوستان رامین پوراندرجانی به "روز" اعلام کرده بودند که
رامین قبل از مرگ از "در خطر بودن جانش" ابراز نگرانی کرده بود.
براساس گزارش های منتشر شده، رامین پوراندرجانی به عنوان پزشک
وظیفه، 4 بار به بازداشتگاه کهریزک رفته و چند تن از قربانیان
حوادث پس از انتخابات، از جمله محسن روح‌الامینی را پیش از مرگ
معاینه کرده بود.
رامین پوراندرجانی قبل از مرگ با حضور در کمیته ویژه پی گیری
مجلس، محل شهادت محسن روح‌الامینی را بازداشتگاه کهریزک و علت
شهادت او را شکنجه در زندان عنوان کرده و گفته بود که: "محسن را با
وضعیت اسف‌باری بعد از شکنجه‌های جسمی شدید دو روز قبل از مرگش نزد
من آورده بودند. حال جسمی او بسیار وخیم بود و امکانات پزشکی من هم
بسیار محدود، ولی آنچه توانستم برای نجات وی کردم. در همان زمان
بود که از سوی مسئولان کهریزک تهدید شدم که در صورت توضیح علت
جراحات وارده بر مجروحان کهریزک از ادامه زندگی باز خواهم ماند".
فراخوان بين‌المللی برای آزادی
رهبران زندانی بهائيان ايران
سرویس خبری جامعه بهايی
۲۱ خرداد ۱۳۸۹
دهلی نو، هند- در آستانۂ چهارمين جلسۂ دادگاه هفت مدير زندانی
جامعۂ بهائيان ايران صدای حمايت از خواستِ آزادی آنها در سراسر
جهان بلند شده است.
اسقف کليسای کاتوليک در دهلی در نامه‌ای خطاب به رهبر جمهوری
اسلامی ايران خواستار آزادی اين هفت نفر، «و يا حداقل آزادی آنها
به قيد وثيقه و تأمين شرايط محاکمۂ علنی و عادلانۂ آنها بر اساس
موازين حقوقی بين‌المللی» شد.
اسقف اعظم وينسنت م. کنچه‌سائو در نامۂ مورخ ۱۵ خرداد ۱۳۸۹ (۵
ژوأن ۲۰۱۰) خطاب به آيت‌الله علی خامنه‌ای نوشت: «آنچنان که وکلای
اين افراد تأييد کرده‌اند در جلسات دادگاه، که تا کنون برگزار شده،
هيچ سندی مبنی بر تخلف اين افراد ارائه نشده است.»
ديروز سوامی اگنیوِش، از فعالان اجتماعی و رهبران معنوی در هند،
يک راهپيمائی در خيابان‌های دهلی‌نو را به سمت خانۂ حيدرآباد، که
محلی دولتی برای برگزاری اجتماعات و کنفرانس‌های مهم خبری است،
رهبری کرد.
تظاهرکنندگان -که بسياری از آنها ماسک به صورت‌هاشان زده بودند-
با شعارها وتصاويری از هفت زندانی بهائی و افراد ديگری که در حال
حاضر در ايران زندانی هستند در اين راهپيمائی شرکت کردند.
بنا به گزارش روزنامۂ هندو، سوامی اگنيوِش خطاب به حاضران گفت
اقتضای انسانيت احترام و محبت به همه است و بايد به پيروان اديان و
عقايد مختلف امکان داد که در کنار يکديگر با صلح و اتحاد زندگی
کنند.
اقدام جهانی
راهپيمائی دهلی سرآغازی بر اقدامِ جهانی‌ِ فردا (۲۲ خرداد)
برای درخواست پايان دادن به نقض حقوق بشر در ايران در سالروز
انتخاباتِ مورد اعتراضِ رياست جمهوری در سال گذشته بود.
اين اقدام توسط بنياد "اتحاد برای ايران" تدارک شده و بسياری
نهادهای بين‌المللی از جمله عفو بين‌الملل و جامعۂ جهانی بهائی از
آن حمايت کرده‌اند.
نهادهای معتبر غيردولتی به همراه گروههای وسيعی از دانشجويان،
شبکه‌های اجتماعی محلی و اينترنتی در مراکز دانشگاهی و شهرهای
مختلف در سراسر جهان مراسمی را به طور همزمان برگزار خواهند کرد.
در بريتانيا يک تابلوی متحرک با تصوير هفت مدير زندانی بهائی
توجه مردم لندن را به وضعيت آنها جلب می‌کند.
همزمان، در ايالات متحده، فرنک ر. ولف، نمايندۂ مجلس در
بيانيه‌ای که به مرکز اسناد کنگره تسليم کرد خواستار تجديد حمايت
آمريکا از اين هفت نفر شد. وی گفت: «جهان نمی تواند چشم‌اش را بر
آزار‌های بيرحمانۂ اين رژيم بر مردم‌اش ببندد.»
او افزود: «ما بايد به خواست برگزاری يک محاکمۂ عادلانه برای
هفت مدير جامعۂ بهائی ادامه دهيم و از حقوق اوليه برای اين جامعه
به طور کلی، که بنا به گزارش اخيرِ کميسيون بين‌المللی آزادی اديان
در آمريکا "مدت‌هاست در معرض تعرض خشونت بار دينی در ايران هستند"،
دفاع کنيم.»
شورای حقوق بشر سازمان ملل
اين هفته در چهاردهمين نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو
نيز نسبت به وضعيت ايران ابراز نگرانی شد. در روز ۱۸ خرداد اسپانيا
به نمايندگی از اتحاديۂ اروپا موقعيت جامعۂ تحت ستم بهائيان در
ايران را در اين اجلاس مطرح کرد. در بيانيه‌های نمايندگان
استراليا، کانادا، نيوزيلند و ايالت متحده نيز به اين موضوع اشاره
شد.
نمايندۂ کانادا گفت: «نگرانی ما اين است که اگر فشار جامعۂ
بين‌المللی بر ايران برای پاسخگوئی به رفتارهايش ادامه نيابد وضعيت
بدِ حقوق بشر در ايران از اين هم بدتر شود.»
علاوه بر حمايت از بيانيۂ اسپانيا، هفت کشور عضو اتحاديۂ اروپا
به طور مستقل نيز از وضعيت بهائيان در ايران ابراز نگرانی کردند.
اتريش از «ادامۂ نگرانی عميق نسبت به تبعيض‌ها و آزار اقليت‌های
دينی، به خصوص بهائيان و محاکمۂ هفت رهبر زندانی آنها که به دقت
پیگيری می کند» سخن گفت.
محاکمۂ اين هفت نفر روز ۲۲ دی ۱۳۸۸ پس از بيست ماه که آنها را
بدون هيچ اتهامی در زندان نگه داشته بودند آغاز شد.
در اولين جلسۂ دادگاه که در شعبۂ ۲۸ دادگاه انقلاب ايران برگزار
شد بهائيان تمام اتهامات وارده از جمله جاسوسی، فعاليت تبليغی عليه
نظام اسلامی و "افساد فی الارض" را مطلقاً رد کردند.
اين هفت نفر عبارتند از خانم فريبا كمال آبادى، آقاى جمال الدين
خانجانى، آقاى عفيف نعيمى، آقاى سعيد رضائى، خانم مهوش ثابت، آقاى
بهروز توكلى و آقاى وحيد تيزفهم. آنها پيش از دستگيری به امور
اوليۂ اجتماعی و معنوی جامعۂ ۳۰۰۰۰۰ نفرۂ بهائيان ايران رسيدگی
می‌کردند.
در حال حاضر ۴۱ بهائی در شهرهای مختلف ايران زندانی هستند.
