شرم تان باد ای خداوندان قدرت
پیامی نو از دو هنرمند و ستاره فرهنگ ایران شجریان و پریسا

آبان1388

موج خون

شرم تان باد ای خداوندان قدرت
> شرم تان باد ای خداوندان قدرت
> بس کنید
> بس کنید از اینهمه ظلم و قساوت
> بس کنید
> ای نگهبانان آزادی
> نگهداران صلح
> ای جهان را لطف تان تا قعر دوزخ رهنمون
> سرب داغ است اینکه می بارید بر دلهای مردم،سرب داغ
> موج خون است این که می رانید بر آن کشتی خودکامگی،موج خون
> گر نه کورید و نه کر
> گر مسلسل هاتان یک لحظه ساکت می شوند
> بشنوید و بنگرید
> بشنوید این وای مادرهای جان آزرده است
> کاندرین شبهای وحشت سوگواری می کنند
> بشنوید این بانگ فرزندان مادر مردهاست
> کز ستم های شما هر گوشه زاری می کنند
> بنگرید این کشتزاران را که مزدوران تان
> روز و شب با خون مردم آبیاری می کنند
> بنگرید این خلق عالم را که دندان بر جگر بیدادتان را بردباری میکنند
> دست ها از دست تان ای سنگ چشمان بر خداست
> گر چه می دانم
> آنچه بیداری ندارد خواب مرگ بی گناهان است،وجدان شماست
> با تمام اشک هایم باز نومیدانه خواهش می کنم
> بس کنید
> بس کنید
> فکر مادرهای دلواپس کنید
> رحم بر این غنچه های نازک نورس کنید
> بس کنید

شعر از فریدون مشیری