اعتراض کانون نويسندگان ايران
به موج جديد سرکوب و اختناق در ايران
چهار شنبه ۷ اسفند ۱۳۸۷ - ۲۵ فوريه ۲۰۰۹
در چند ماه اخير تني چند از اعضاي کانون نويسندگان ايران- محمود دولت
آبادي، فرزانه آقايي پور، مجيد امين مويد، ناصر زرافشان، فرخنده حاجي
زاده و حسن صانعي- توسط نيروهاي امنيتي بارها احضار شدند و ساعت ها
مورد بازجويي قرار گرفتند. و هنوز زمان زيادي از صدور حکم سنگين زندان
براي يوسف عزيزي بني طرف نگذشته بود که محسن حکيمي يکي ديگر از اعضاي
کانون و از فعالان جنبش کارگري بازداشت و پس از تحمل حدود دو ماه زندان
با وثيقه ي سنگين آزاد شد.
مردم شريف ايران
هجوم و سرکوب در مقابل خواسته ها و اعتراض هاي برحقِ قشرهاي
مختلف مردم براي قدرتمداران به روشي هميشگي تبديل شده است. در چندين
ماه اخير، با بحراني تر شدن اوضاع اقتصادي و اجتماعي در داخل کشور و در
سطح جهان، بار ديگر موج جديدي از سانسور و ممنوعيت، احضار، دستگيري،
بازداشت و صدور احکام سنگين و اجراي روزافزون احکام اعدام براي مقابله
با پيامدهاي بحران هر دم فزاينده به راه افتاده است. طرفه آن که در
کنار اين اقدا مها، صاحبان قدرت مي کوشند اسناد و مدارک سرکوب هاي قبلي
را از ميان ببرند.
گورستان خاوران يکي از اين اسناد است. طراحان و آمران و عاملان قتل عام
دهه ي ۶۰ سعي دارند با تخريب و تغيير وضعيت اين گورستان، رد پاي خود را
در کشتار نسلي از زندانيان سياسي و عقيدتي پاک کنند و پرونده ي جنايت
خود را به محاق فراموشي بسپارند. در پي اين خيال، بخش هايي از گورهاي
فردي و جمعي گورستان خاوران تخريب و تسطيح و خاکريزي شده است. زير و رو
کردن اين گورستان به منزله ي از ميان بردن آثار جرم و جنايت است و برگي
ديگر بر پرونده ي مجرمان مي افزايد. کانون نويسندگان ايران خواهان
واگذاري گورستان خاوران به خانواده هاي کشته شدگان و بررسي اين کشتار
در محکمه اي مردمي و عادلانه است.
سانسور کتاب ها، لغو امتياز نشريات، فيلتر کردن سايت هاي اينترنتي و
تهديد کاربران سايت ها در ماه هاي اخير شدت يافته است. چهار نفر از
وبلاگ نويسان، که چند سال پيش بازداشت و سپس آزاد شده بودند، به تازگي
حکم زندان دريافت کرده اند. سانسور در سينما و تئاتر که تاکنون بيشتر
توقيف و عدم صدور مجوز اکران بود به جايي رسيده که برخي نمايش ها براي
گريز از سانسور به زبان انگليسي به اجرا در مي آيند! عرصه ي تاليف شعر
و داستان چندان تنگ شده که بعضي از نهادهاي فرهنگي امسال قادر به
انتخاب کتاب سال خود نشدند. و به اين وضعيت، ترجمه هاي کرايه اي به
منظور چهره سازي از نويسندگان حکومتي در خارج از کشور را نيز بيافزاييد
تا ابعاد وحشتناک اين قلع و قمع فرهنگي بهتر به تصور درآيد- قلع و قمعي
که قرار است با گذاشتن شاعران و نويسندگان و هنرمندان جشنوارهاي در
جلوي صحنه هاي نمايشي بزک شود.
از سوي ديگر، بر ميزان احضارها و بازداشت ها افزوده شده است. در چند
ماه اخير تني چند از اعضاي کانون نويسندگان ايران- محمود دولت آبادي،
فرزانه آقايي پور، مجيد امين مويد، ناصر زرافشان، فرخنده حاجي زاده و
حسن صانعي- توسط نيروهاي امنيتي بارها احضار شدند و ساعت ها مورد
بازجويي قرار گرفتند. و هنوز زمان زيادي از صدور حکم سنگين زندان براي
يوسف عزيزي بني طرف نگذشته بود که محسن حکيمي يکي ديگر از اعضاي کانون
و از فعالان جنبش کارگري بازداشت و پس از تحمل حدود دو ماه زندان با
وثيقه ي سنگين آزاد شد.
در همين دوره براي پنج نفر از اعضاي سنديکاي کارگران نيشکر هفت تپه، که
هيچ جرمي جز دفاع از معيشت و حق تشکل خود نداشته اند، حکم زندان صادر
شد. دانشجويان در دانشگاههاي مختلف کشور مورد يورش و بازداشت قرار
گرفتند. فشار بر اقليت هاي مذهبي نيز نمونه ي بارز ديگري از تفتيش و
سرکوب عقيده است که دامنه ي آن در ماه هاي اخير افزايش يافت. در اين
ميان بي پناهان و گمنامانِ معترض سختتر کيفر شدند، که عاليه اقدام دوست
نمونه يي مثال زدني از اين بي پناهان معترض است. و اين ها، همه، تنها
گوشه هايي از هجوم و سرکوب گسترده در چند ماه اخير به شمار مي آيد.
کانون نويسندگان ايران، بنا بر اصل اول منشور خود، مدافع آزادي انديشه
و بيان براي همگان بي هيچ حصر و استثنا است. آزادي بيان تنها آزادي
ابراز عقيده از راه گفتار و نوشتار نيست، بلکه هر شيوه اي که بيانگر
احساس و عقيده افراد باشد در مقوله آزادي بيان مي گنجد. از اين رو،
کانون نويسندگان ايران تمامي موارد بالا را از مصداق هاي سرکوب آشکار
آزادي انديشه و بيان از سوي حاکميت مي داند و آن را محکوم مي کند.
کانون نويسندگان ايران
۵ اسفند ۱٣٨۷ |