در برابر صاحبان زور که استقلال قوه قضائيه را زيرسؤال برده اند سکوت پيشه کرده ايد

خانواده هاي زندانيان سياسي خطاب به مسئولان قضايي

دهمين بيانيه خانواده هاي زندانيان سياسي در حالي که 128 روز از بازداشت عزيزانشان مي گذرد، منتشر شد.

در اين بيانيه آمده است:

امروز 27 مهرماه، 128 روز از اولين بازداشت هاي فله اي و غيرقانوني بدون حکم يا با احکامي غيرقانوني کلي و بعضاً با تاريخ مربوط به قبل از 22 خرداد بدون وجود دلايل کافي براي جلب و احضار مي گذرد. نحوه بازداشت ها و رفتار با بازداشت شدگان شبيه مجرماني بوده که مجازات قانوني آنان، قصاص، اعدام و قطع عضو است. حق داشتن وکيل از اکثر بازداشت شدگان سلب شده و وکلاي تعييني در تحقيقات مقدماتي حضور نداشته و از نوع و دلايل اتهام بي اطلاع بوده و جز موارد بسيار محدود هنوز هم بي اطلاع هستند.

خانواده ها نيز طي مدت طولاني از محل نگهداري و روند رسيدگي به پرونده ها بي اطلاع بوده اند. درحالي که عزيزانشان در بازداشتگاه انفرادي که از مصاديق بارز شکنجه است، نگهداري مي شدند و از ابتدايي ترين حقوق خود محروم مانده اند، نام آنان در کيفرخواست عمومي در کنار متهمين بازداشت شده از پايان سال 87 يا اوايل سال 88 برده شده و در دادگاهي علني که ابتدايي ترين مفاد قانون در آن رعايت نشده با هيبتي تحقيرآميز شرکت داده شده اند.

اعترافاتي که از بعضي بازداشت شدگان در شرايط فوق الذکر و با فشار روحي و بعضاً جسمي عليه ديگران و خودشان گرفته شده، براساس اصل 38 قانون اساسي و طبق نظر فقها از درجه اعتبار ساقط است. فلذا احکام صادره در چنين شرايطي نمي تواند از وجاهت قانوني برخوردار باشد آن هم براي افرادي که جرمشان گذشتن از خود و خانواده و زندگي راحت صرفاً براي افزايش مشارکت مردم در انتخابات طي فعاليت هاي قانوني است و طبيعي است که محکومين و خانواده هايشان نسبت به اين احکام معترض باشند و نکته اصلي در اين قضيه نقش وکلاست که عليرغم تصريح قانون اساسي، در پرونده هاي اخير در هاله اي از ابهام فرو رفته است.

وکلاي تعيني کنار گذاشته شده از وکلاي تسخيري استفاده کرده اند و در مواردي خصوصاً در مورد بازداشت شدگان در تجمعات خياباني (و يا کساني که به اتهام براندازي قبل از انتخابات دستگير شده و اخيراً حکم اعدام در مورد ايشان صادر شده است)حق داشتن وکيل از آنان سلب شده و اين درحالي است که چه بسا محکومين دانش حقوقي لازم براي دفاع از خود ندارند.

امروز 27 مهرماه، 128 روز از اولين هجوم به خانه هاي ما مي گذرد از آن شب هاي هول انگيزي که آرامش ازخانه هاي ما رخت بربست و فرزندانمان با کابوس هاي شبانه آشنا شدند و پدران و مادرانمان بيماري ها و رنجوري هاي زمانه را در برابر درد جانکاه هجران عزيزانشان که تربيت شده مکتب رهايي بخش اسلام بودند، فراموش کردند.

و اينك خطاب ما به شماست: آقايان قوه قضائيه که با لباس پيامبر مسئوليتي بزرگ را تقبل نموده ايد و نمايندگانتان از زبان عزيزان ما شرايطشان را در محبس، مطلوب اعلام مي کنند و زبان حال ما را نمي دانيد و در برابر ياوه سرايي هاي صاحبان زور كه استقلال قوه قضائيه را زيرسؤال مي برند، سکوت پيشه مي کنيد، شب هنگام وقتي که قصد رفتن به بستر را داريد و به محاسبه اعمال خود مي پردازيد يادتان باشد که مظلوماني به درگاه حضرت احديت دست به دعا برداشته اند و در مناجات با خالق قادر و عادل و صمدشان از همه کساني كه آرامش و آسايش و امنيت را از خانه هايشان ربوده اند شکايت ها دارند. و از همه کساني که بايد مدافع حقوق شهروندان باشند و مستقل و رها از فشار اربابان قدرت و زر و زور و تزوير، احکام عادلانه و خداپسند صادر کنند و اكنون تعلل مي ورزند، شكايت دارند.

خطاب ما به شماست كه بر كرسي قضا تكيه زده ايد و بايد عدل علوي را در كشور اسلاميمان پياده كنيد: مبادا دينتان را به دنياي قدرت طلبان مغرور از اقبال دو روزه دنيا بفروشيد که انتظار از کرسي قضا در حکومتي که مدعي اسلامي بودن و علوي بودن دارد، بسيار فراتر از كرسي هاي حقوق بشري و صاحبان آن كرسي هاست. مگذاريد بيش از اين در غفلت و غيبت مادر، دايه ها براي ما دل بسوزانند و آگاه باشيد که ما تربيت شدگان مکتب حسين(ع) همه کساني را که پيام او «اگر دين نداريد لااقل آزاده باشيد» را شنيدند و لبيك آزادگي گفتند،‌ به رسميت مي شناسيم.

1388/7/27

جمعي از خانواده هاي زندانيان سياسي