بیانیه
کانون
روزنامه نگاران
و نویسندگان
برای آزادی
به مناسبت
16 آذر 1388
در
تاریخ
مبارزات
اجتماعی ایران،
روز 16 آذر
اسطورهی
مقاومت
دانشجو در
برابر
استبداد و
نماد پایداری
در مقابل هجوم
نظام دیکتاتوری
و عوامل آن به
حریم دانشگاه
و دیگر عرصههای
جامعه بوده و
هست؛ اگر از 16
آذر 1332 تا کنون،
قندچیها،
بزرگنیاها،
رضویها و همهی
دانشجویان
آزادیخواه
برای مبارزه
با استبداد و
کوتاه
شدن دست قوای
نظامی از
دانشگاه، سینهی
خود را سپر
کردند و با فریاد
آزادی جان
باختند، به این
دلیل است که میخواهند
مکان و فضای
آموزش علوم و
تبادل نظر و
اندیشه، از
دخالت
خودکامگان در
امان بماند و
دانشجویان و
استادان
بتوانند
آزادانه در
مسایل علمی،
اجتماعی، سیاسی،
فرهنگی و هنری
اظهار نظر نمایند.
پس
از 56 سال، اما
نظام جمهوری
اسلامی ایران
با هدف سرکوب
اعتراضهای
دانشجویی و خیزشهای
مردمی و با
صدور احکام
اعدام، ضرب و
شتم و شکنجه و
آزار و زندان
و بیکار کردن
استادان و بیرون
راندن دانشجویان،
کوشش دارد
دانشگاهها را
به مکتبخانههای
دینی تبدیل
ساخته و افکار
عقب ماندهی
ارتجاعی را بر
محیط دانشگاهی
و علمی اعمال
کند.
شواهد
عینی نشان میدهد
که هرچه به 16
آذر نزدیک میشویم،
هجوم وحشیانهی
جمهوری اسلامی
ایران بیش از
پیش شدیدتر
شده و بازداشت
دانشجویان
مبارز و اعدام
مبارزان در
زندان در
ماههای
گذشته، نشان
از ترس و وحشت
نظام جمهوری
اسلامی از خیزشهای
مردمی دارد،
اما به موازات
آن اقدام
دانشجویان و
مردم بیشتر
شهرهای کشور ایران
با برگزاری
اعتصابها و
اعتراضهای
جنبش دانشجویی،
زنان و
کارگران حق بدیهی
و طبیعی خود
را برای آزادی
بیان و حقوق
شهروندی
ابراز میدارند.
دانشجویان
ایران، نه
تنهاهمواره
در کنار دیگر
اقشاراجتماعی
در مبارزه علیه
جمهوری اسلامی
ایران حضور داشتهاند
و هزینههای
بسیاری
پرداختهاند،
بلکه موتور
حرکت و یکی از
عوامل مهم
سازماندهی
اعتراضها و
اعتصابها
هستند.
16 آذر
1388، پیش روی
ماست و به جهت
تداوم مقاومت
مردم در برابر
حاکمیت
استبداد که به
بهانهی
انتخابات،
منجر به خیزش
مردمی سراسر
کشور شد و
افکار عمومی و
رسانههای
گروهی جهان را
تحت تأثیر
قرار داد، میتواند
ویژگیهای نوینی
را فراروی
داشته باشد.
رژیم
جمهوری اسلامی
ایران، برای
سرکوب اعتراضهای
به حق مردم،
بار دیگر برای
به انحراف
کشاندن اذهان
عمومی داخلی و
خارجی و به ویژه
حرکتهای
اجتماعی،
موضوع تسلیحات
اتمی را عمده
کرده است، در
حالیکه در
عرصهی داخلی
کشور به علت
تاراج ثروت و
اموال ملت و
تمرکز قدرت در
دست مافیای
مذهبی (تئومافیوکراسی)،
همهی پایگاههای
خود را از دست
داده است و
برای بقای خویش
حتا در واپسین
روزهایش به
سرکوب عریان
خواهد پرداخت.
کانون
روزنامهنگاران
و نویسندگان
برای آزادی از
مبارزات هممیهنان
و دانشجویان و
از همبستگی
مردم ایران علیه
نظام جمهوری
اسلامی ایران
در سالروز 16
آذر پشتیبانی
میکند. عمر هیچ
نظام استبدادی
طولانی نیست و
با استمرار
آهنگ اعتراضهای
مردمی نوید پیروزی
نزدیک است.
کانون
روزنامهنگاران
و نویسندگان
برای آزادی
دوازدهم
آذر ماه 1388
برابر با سوم
دسامبر 2009
rooznamehnegar@netcologne.de پست
الکترونیکی: