|
|
|
گمانه‌زني درباره‌ي درگيري خشنونت‌بار ميان اسرائيل و ايران
اسرائيلي‌ها مي‌گويند با نگراني شاهد آن‌اند که ايران به‌طور موفقيت‌آميز بر روي راکت حامل کلاهک هسته‌اي کار مي‌کند. به‌نظر آنان، اگر ايالات متحده‌ي آمريکا و اروپا نمي‌تواند کاري کند، آنها خود به تنهايي به حل مسئله اقدام خواهند کرد.
پايگاه خبري "اشپيگل آنلاين" در مقاله‌اي نوشته است، اسرائيلي‌ها تمجيد اروپايي‌ها از محمد البرادعي، مديرکل آژانس بين‌المللي انرژي اتمي را نمي‌توانند درک کنند. نه سه سال پيش، که آکادمي استکهلم به وي جايزه‌ي صلح نوبل اعطا کرد و نه حالا، که علناً پيشنهاد "معامله" ميان غرب و ايران داده است. زيو بويم، وزير مسکن اسرائيل در نامه‌اي به اهود اولمرت، نخست‌وزير اسرائيل نوشته است، «البرادعي جاسوس ايران در سازمان ملل متحد است.» به نوشته‌ي اشپيگل آنلاين، اين سخن وزير مسکن اسرائيل، حرف دل بسياري از هموطن‌هاي اوست.
در ادامه‌ي اين مقاله آمده است، در واقع البرادعي در گفتار و کردار خود همان چيزهايي را به نمايش مي‌گذارد که اسرائيل در ارتباط با مسئله‌ي ايران، غرب را بدان‌ها متهم مي‌کند: «بي‌خيالي، خوش‌باوري و اعتقادي تزلزل‌‌ناپذير به راه‌کار ديپلماتيک.» در اسرائيل به‌طور فزاينده، اين فکر تقويت مي‌شود که اين کشور بايد به تنهايي عليه برنامه‌ي اتمي ايران اقدام کند.
کريستف شولت، نويسنده مقاله‌ي اشپيگل آنلاين مي‌گويد، جامعه جهاني سياست تحريم عليه ايران در پيش گرفته است، اما اسرائيلي‌ها نمي‌توانند درک کنند که چرا شرکت‌هاي اروپايي هم‌چنان به تجارت با ايران مشغول‌اند. حتي اگر تحريم‌هاي شوراي امنيت شامل بخش کوچکي از تجارت با ايران است، چرا کشورهاي اروپايي خود راساً به تحريم بيشتر ايران اقدام نمي‌کنند؟
ناتانياهو، برنده‌ي انتخابات آتي اسرائيل
انتقادها متوجه آلمان نيز هست. آنگلا مرکل صدراعظم آلمان در سفرش به اسرائيل در آغاز سال جاري در کنست، پارلمان آن کشور آن کشور گفت: «امنيت اسرائيل چون‌وچرا برنمي‌دارد.» اما مدت‌هاست که سخن او از نظر اسرائيلي‌ها وعده‌اي توخالي است. يک عضو کابينه اسرائيل مي‌گويد، «من از صدراعظم آلمان سرخورده شده‌ام» و اين نظر خود را تاييدشده مي‌پندارد که «اسرائيل بايد به تنهايي مسئله‌ي ايران را حل کند.»
در ادامه‌ي مقاله‌ي اشپيگل آنلاين آمده است، بسياري از نشانه‌ها در تاييد آن است که کشاکش ميان اسرائيل و ايران در سال ۲۰۰۹ بالا خواهد گرفت. جورج بوش، رئيس‌جمهور آمريکا به زودي پست خود را ترک خواهد کرد. او کسي بود که اسرائيلي‌ها مي‌توانستند روي او اعتماد کنند که اجازه دهد در صورت لزوم به تاسيسات هسته‌اي ايران حمله شود. اما باراک اوباما، جانشين او در رياست جمهوري آمريکا، يکشنبه‌ي گذشته از آمادگي خود براي گفت‌وگوي مستقيم با تهران خبر داد.
بواز بيسموت، مفسر اسرائيلي اين امر را "يک اشتباه" مي‌داند. به اعتقاد او، ايالات متحده‌ي آمريکا بار مهمي از دوش حکومت شيعي در ايران برداشته است: نخست، رژيم سني طالبان و مورد نفرت ايران و سپس در عراق صدام حسين را از ميان برداشت، حال مي‌خواهد با مذاکره‌ي مستقيم، به تهران پاداش دهد.
کريستف شولت در مقاله‌ي خود نوشته است، در ارتباط با مسئله‌ي ايران در حالي که در باراک اوباما مايل است شانس ديگري به ديپلماسي بدهد، در اسرائيل پيش‌بيني‌ها درباره‌ي نتايج انتخابات آتي نشان از آن دارد که منطقه در آستانه‌ي جنگ ديگري قرار دارد. همه‌ي نظرسنجي‌ها حاکي از آن است که حزب دست‌راستي ليکود، به رهبري بنيامين ناتانياهو، برنده‌ي انتخابات اسرائيل در دهم فوريه سال آينده است. ناتانياهو شخصا محمود احمدي‌نژاد، رئيس‌جمهور ايران را با آدولف هيتلر مقايسه کرده است. کساني چون موشه يالون، رئيس ستاد سابق ارتش اسرائيل، از جمله نامزدهاي حزب ليکود در انتخابات آتي است. وي اخيراً از ترور احمدي‌نژاد به عنوان يک گزينه، ياد کرده بود.
اينکه اسرائيل در خاور نزديک هيچ کشور مجهز به سلاح اتمي را تحمل نمي‌کند، در سپتامبر ۲۰۰۷ به نمايش گذاشته شد. در يک عمليات به دقت طراحي‌شده‌ي شبانه، اسرائيل تاسيساتي را در شمال سوريه منهدم کرد که احتمال داده مي‌شد راکتور هسته‌اي است. اسرائيل مدعي است که اين راکتور با پول ايران و تکنولوژي کره‌ي شمالي ساخته شده بود. اينکه تاسيسات اتمي خود ايران در مکان‌هاي مختلفي پخش شده و بخش‌هايي از آن نيز در زيرزمين قرار دارند، براي نيروي هوايي اسرائيل چندان مشکل‌ساز نيست. ايدو نهوشتان، فرمانده نيروي هوايي اسرائيل مي‌گويد: «اين موضوع نه يک مسئله‌ي فني و نه مشکلي لجستيکي است.»
يک خبر خوب و يک خبر بد
در ادامه‌ي مقاله‌ي اشپيگل آنلاين آمده است، در اين ميان دو خبر از سازمان امنيت اسرائيل رسيده که يکي از آنها را مي‌توان "خوب" و ديگري را "بد" توصيف کرد. خبر "بد" آن است که ايراني‌ها در توسعه‌ي يک راکت حامل کلاهک هسته‌اي، پيشرفت بزرگي کرده‌اند. اما خبر "خوب" اين است که در کار ساخت بمب اتمي دچار تاخير شده‌اند.
دلايل اين تاخير را نبايد در اسرائيل جستجو کرد. اشکالات کامپيوتري و ديگر پيشامدها مي‌توانند در اين امر موثر باشند، اما به دشواري قابل اثبات است که اين مشکلات ناشي از خرابکاري عمدي از سوي اسرائيلي‌ها باشد. رونن برگمن، کارشناس امور امنيتي در اسرائيل در کتاب خود با عنوان "جنگ پنهان با ايران" گزارش داده است که در انفجار کارخانه‌ي گاز شيميايي "السفير" سوريه، در تاريخ ۲۵ ژوئيه ۲۰۰۷، ۱۵ نفر سوري و ۱۰ نفر ايراني کشته شدند. شماري نيز بعدها در اثر مسموميت جان خود را از دست دادند. يک وزير اسرائيلي به طعنه اين حادثه را "يک بدبياري عالي" خوانده است.
در ايران اما حادثه انفجار در کارخانه‌ي شيميايي "السفير" به حساب "خرابکاري" گذاشته شد. اواخر ماه گذشته (نوامبر) دولت ايران فردي به نام علي اشتري را به اتهام جاسوسي اعدام کرد. تهران اين کارشناس الکترونيک را متهم کرد که دستگاه‌هايي را به نهادهاي نظامي و تحقيقاتي ايران تحويل داده است که پيشتر از سوي موساد دستکاري شده و در آنها ميکروفون جاسازي شده بود.
اسرائيل به طور رسمي در اين باره اظهار نکرده است. اما برگمن، کارشناس امور جاسوسي تاييد مي‌کند که موساد در سال‌هاي گذشته فعاليت خود را بر روي ايران متمرکز کرده است. به گفته اين کارشناس، شناسايي اشتري از سوي ايران "شکستي سنگين" است، اما هم‌زمان نشان مي‌دهد که نفود موساد در داخل ايران تا کجا پيش رفته است.
دويچه وله