هفت آبان در گاهشمار نانوشته شده ی باشندگان جغرافیای فرهنگی ایران به نام روز “کورش بزرگ” در این سالها شناخته شده است و این روز را باورمندان به ارزش های ایرانشهری به عنوان یک روز ملی پاس می دارند.
و شگفت اینکه هیچ کس از خود نمی پرسد که چگونه شد که این روز هم اینک در نزد ما چنین مورد ستایش و پاسداشت قرار می گیرد؟
در برون مرز مشتی اپورتونیست ورشکسته مدتهاست تلاش می کنند تا این روز را ازآن خود کنندو اهداف خویش را پیش برند و در درون مرز نیز عده ای با اندیشه های ارتجاعی و ضد میهنی تلاش دارند تا نامی از کورش بر زبان ایرانیان جاری نشود. و….
اما کورش اینک در بند است، آری کورش در بند است ، هم اویی که سالها با کوشش ها و تلاش های بی مانندش برای زنده کردن یاد و نام کورش بزرگ در اندیشه ی ایرانیان با ایمانی سُترگ جان عزیز خویش را در این راه میهنی سرمایه نمود.
و من که سالها از نزدیک گواه عاشقانه ی این مرد برای میهن عزیزمان و زنده کردن یاد و نام کورش بزرگ بودم اینک به راستی در شگفتم چگونه مردمانی هستیم ما که خود را فرزندان کورش بزرگ می دانیم اما این چنین فراموش کار و ناسپاس!
حتا شهامت این را نیز نداریم یادی از کورش زعیم” این میهن پرست در بند اینک داشته باشیم.
آری این کورش زعیم و یارانش بودند که بی هیچ ادعایی در هنگامه ای که بسیاری نام کورش بزرگ را فقط در تاریخ خوانده بودند عاشقانه در راه او گام برداشت تا در کنار هم نامی با کورش بزرگ، پوینده راه او نیز باشد.و او بود که پس از سالها توانست نام کورش را زنده نماید.
گرامی می داریم یاد مهندس کورش زعیم را،مردی که به گناه وطن خواهی اینک در بند است.
اشکان رضوی
۶ آبان ماه ۱۳۹۶