پیشنهاد به مجلس شورای اسلامی برای تصویب لایحه دروغ زدایی -کورش زعیم

به: جناب اردشیر لاریجانی، فرنشین مجلس شورای اسلامی در ایران
رونوشت: جناب حسن روحانی، فرنشین جمهوری اسلامی در ایران
کدبانان گرامی:
ما ایرانیان بخوبی می دانیم که سرچشمه همه پلیدی ها دروغ است. دروغ عامل فساد، عامل خشونت و نیز عامل خیانت به ملت و کشور است. ایرانیان راستین دروغ را بزرگترین گناه میدانستند و کسانی که امور کشور را بدست داشتند هرگز به ملت دروغ نمی گفتند. ما ایرانیان امروز که سدها سال است از این آیین نیکو دور افتاده ایم، و در زمان کنون بیش از هر دوران دیگر در تاریخ کشور به این بلا گرفتار آمده ایم، باید تلاش کنیم همانند نیاکانمان دروغ و ریا و نادرستی را از ذهن مردم، بویژه از ذهن دیوانیان کشور بزداییم. در این سی و چند ساله برپایی جمهوری اسلامی در ایران، بدتر از سده های گذشته، و در دوران دولت نهم و دهم به شدتی باورنکردنی، ما در هر سه زمینه نه تنها شکست خورده ایم که در ژرفای آنها فرو افتاده ایم.
مجلس شورا، هرچند که “ملی” نیست، ولی تعریف هموندی در آن نمایندگی “ملت” است، پس باید شایسته ترین سازمان مردم نهاد در کشور باشد، زیرا مسئولیت قانونگذاری کشور و نظارت بر اجرای آنرا و، بنابراین، بزرگترین مسئولیت برای دستیابی به خودسروری، پیشرفت و سربلندی کشور را بر دوش دارد. برای عملی شدن مسئولیت خطیر و تاریخ ساز زدودن دروغ از ارکان حکومت، که بدبختانه در درازنای زمان در تار و پود زندگی دیوانی ما درتنیده و امروز به زشت ترین شکل آن نمایان شده است، بایستی از فرهنگ ملی ما ایرانیان زدوده شود. این مجلس که ادعای نمایندگی مردم را دارد، می تواند در این امر بزرگ ملی پیشگام شود و نشان دهد که سیاست راستی و درستی است که سرچشمه نیکی و پاکی و نیکبختی است.
هنگامی که ما در آینده به پاکسازی کل کشور از دروغ و ریا و فساد بپردازیم، مردم باید این باور را از دیوانیان داشته باشند که اگر خودهم خطاکار باشند، دستکم دروغگو نخواهند بود؛ زیرا دروغ را ما ایرانیان پست ترین صفت برای انسان میشماریم. من قصد توهین یا کنایه ناروا به نشستگان در مجلس شورای اسلامی را ندارم، ولی باید گواهی دهید که امروزه دروغ و تزویر و ناپاکی بر همه جنبه های اداره جامعه ما چیره شده است.
برای اینکه بتوان مردم را به گرویدن دوباره به سرشت راستین ایرانیان برانگیزانیم و این باور را که کشور ما فقط با زدودن دروغ می تواند راه خوشبختی، پیشرفت و سربلندی را بپیماید، من به این مجلس شورای اسلامی در ایران پیشنهاد می کنم که در آیین نامه انضباطی خود و، مهمتر از آن، طی لایحه ای در مورد آیین گفتار و کردار مسئولان نهاد دولت و همه سازمانها و نهادهای حکومتی و شبه حکومتی که از خزانه ملت بهره میبرند و باید خدمتکار مردم باشند، دروغ بزرگترین گناه به شمار آورده شود و آنرا از هر خطا و خیانتی ناپسندتر و سزاوار مجازات اعلام نماید. دروغگویان را جایی در ایران نباید باشد.
این پیشنهاد، نخستین گام در راه نهادینه کردن راستگویی و درستکاری، که سرشت راستین ایرانی است، در سامانه مدیریتی کشور می باشد. از این پس، اگر هر نماینده مجلس که مدعی برگزیده شده بودن از سوی مردم است، در گفته ها و نوشته های خود با دانستن آنچه راست است دروغ بگوید، به کارگروه انضباطی مجلس فراخوانده شده برابر با آیین نامه تصویب شده، بسته به درجه جدی یا عمدی بودن آن نکوهش، وادار به پوزشخواهی از مردم، و یا صلب صلاحیت از نمایندگی در مجلس شود.
در مورد دروغگویی و نادرستی مسئولان دولت، سازمانهای حکومتی کشوری، لشگری، مذهبی و همه نهادهایی که از بودجه کشور تغذیه می کنند، اقدامات زیر پیشنهاد می شود:
۱- در صورت دروغگویی یا نادرستی در آگاهی رسانی به مردم و رسانه ها توسط مسئولان دولتی، مانند رییس جمهور، وزیران، فرنشینان همه سازمانهای دولتی و شبه دولتی که از بودجه کشور هزینه می کنند، توسط مجلس استیضاح و درصورت اثبات جرم از کار خود برکنار و یا به تحمل زندان دراز مدت محکوم شوند. کمترین مجازات برای رییس دولت، وزیران و مسئولان رده اول شاخه های قضایی و قانونگزاری کشور باید برکناری از شغل خود باشد.
۲- دروغگویی یا نادرستی در ارائه اطلاعات به مردم و رسانه ها توسط مسئولان سازمانهای دولتی و نهادهای شبه دولتی و مذهبی که تمامی یا بخشی از بودجه آنها از خزانه دولت تامین میشود، یا متکی به کمکهای مردمی هستند، پس از اثبات جرم به تعلیق مسئولیت، برکناری مدت دار یا دائم و یا زندان محکوم شوند.
هر چند این تخلفات را میتوان در آیین نامه های انضباطی هر سازمان یا نهاد گنجاند، ولی خواست من از مجلس بررسی برای گنجاندن جرم دروغگویی مسئولان حکومتی که همیشه سرچشمه همه گونه فساد در کشور بوده و هست در قانون جزایی کشور است. تا مطالعات کارشناسانه حقوقی برای اصلاحات در قانون جزاء صورت گیرد، عاجلانه پیشنهاد تصویب یک ماده واحده برای افزودن تبصره ای به ماده ۶۹۸ نشر اکاذیب در قانون مجازاتهای اسلامی با مضمون زیر را دارم:
«تبصره: هر کس عالماً و عامداً در مقام رسمی در هر یک از قوای سه گانه و نهادهای مختلف رسمی کشور، گزارشها و اظهارات دروغ و خلاف واقع به مطبوعات، رسانه ها، و یا به مراجع رسمی، بدهد؛ و یا در سخنرانی ها یا سخنان خود در جلسات رسمی یا مجامع رسمی بیان کند، چنانچه عمل مرتکب مشمول مجازات سنگینتری طبق قوانین کشور نباشد، به اشد مجازات قانونی مقرر در این ماده محکوم خواهد شد. افزون بر آن، مرتکب برای بار نخست به انفصال موقت به مدت سه سال و در صورت تکرار به انفصال دائم از مشاغل دولتی محکوم خواهد شد.»
از آنجا که سالانه دهها کنشگر دانشجویی و مدنی و حقوق بشری بعلت افشاء یا اعتراض به دروغ و فساد در جمهوری اسلامی طبق این ماده به زندان افکنده میشوند، شاید زمان آن رسیده باشد که این قانون درست بکار برده شود. امیدواریم که پیشنهاد بالا، مورد توجه جدی نمایندگان مجلس شورا قرار بگیرد و نمایندگان با تصویب چنین قانونی وفاداری خود را به منافع کشور و مصالح ملت و فرهنگ ایرانی نشان دهند.
با گرامیداشت،
کورش زعیم هموند شورای مرکزی جبهه ملی ایران
تهران – ۲۴ خرداد ۱۳۹۵خ
http://kouroshzaim.org/DetailsData.asp?IDdata=770