* مجلس کاتالونیا اعلامیه استقلال یک جانبه این ایالت را به تصویب رساند. مصوبه ای غیر مسئولانه، غیر دمکراتیک و غیر قابل اجراء که حتی از پشتیبانی کافی مردم این سرزمین برخوردار نیست.
* آنچه امروز در مجلس کاتالونیا و مجلس سنا در مادرید اتفاق افتاد شکست بزرگ جمعی تمام آن سیاست مدارانی است که در مادرید و کاتالونیا می توانستند این موضوع را بطریقی دیگر حل کنند.
اواسط سپتامبر، پس از تصویب قانون همه پرسی در پارلمان کاتالونیا، مکالمه ای داشتم با یکی از نمایندگان طرفدار استقلال، تنها و بدون میکروفون، از او خواستم به تردید بزرگ من پاسخ دهد. “آیا براستی اعتقاد دارید که در این ماه اکتبر استقلال کاتالونیا را خواهید داشت؟ به من اعتراف کرد که نه، که میدانند که این امر امکان پذیر نیست.” میدانیم که در شرایط فعلی استقلال را نخواهیم داشت، ولی آنچه اکنون اتفاق میافتد بما کمک میکند تا در آینده استقلال خود را داشته باشیم”. و اضافه کرد: این اتفاقات میتواند با بوجود آمدن زندانی های سیاسی بپایان برسد. شنیدن این سخنان برایم غیر قابل انتظار بود، بخاطر بیان صادقانه ای که از ارتکاب دروغی بزرگ سخن میگفت. وعده ای دروغ به رای دهندگانشان برای دستیابی به خواسته ای که امکان واقع شدن نداشت. اینکه میتوانند اعلام استقلال بکنند ولی همان قدر بی فایده که انکار قانون جاذبه. همچنین خیلی حیرت زده شدم از اینکه با این سادگی از زندان رفتن صحبت میکرد و اینکه میدانست عاقبت کارشان بزندان خواهد افتاد.
آنچه امروز در مجلس سنا و پارلمان کاتالونیا اتفاق افتاد شکست اسفبار سیاست مدارانی است که هم قدرت در دست آنهاست و هم مسئولیت: سیاستمداران، مدیران شرکتهای بزرگ و رسانه ها… آنهائیکه اولین شکاف ها را در میان مردم بخاطر تنگ نظریهای ناسیونالیستی شان هم از نوع اسپانیایی و هم از نوع کاتالان دامن زدند. کسانی که نفرت را در هر دو طرف پراکندند و از جستجوی راه حلی دمکراتیک امتناع کردند. ولی مسئولیت اصلی شاید با کسانی است که فکر میگنند هر چه بدتر، بهتر و در نهایت تصمیم به اعلام استقلال یک جانبه ای کردند که نه قابل اجراست، نه دمکراتیک است و نه حتی از پشتیبانی لازم مردم کاتالونیا برخوردار است.
آیا تصویب لایحه استقلال کاتالونیا اجتناب پذیر بود؟ قطعا بلی و همچنین باید گفت تصویب لایحه انحلال خود مختاری کاتالونیا در سنا نیز قابل اجتناب بود. روشن است که دولت محافظه کار اسپانیا میتوانست به انحلال پارلمان کاتالونیا رضایت دهد و بدنبال آن انتخابات جدید در کاتالونیا در تاریخ بیست دسامبر برگذار شود. این یک راه حل برای برون رفت از این بن بست بود، ولی دولت اسپانیا نخواست زیرا او تحقیر کامل دولت خودمختار کاتالونیا و همچنین استقلال طلبی را آرزو میکرد و بخاطر همین بود که نمایندگان محافظه کار مجلس سنا وقتی ماریانو راخوی انحلال خودمختاری کاتالونیا را اعلام داشت بمدت یک دقیقه و نیم ایستاده برایش دست میزدند.
اکنون میدانیم که روز پنجشنبه میان ساعت دوازده و چهارده تصمیم دولت اسپانیا آن بود که اگر کاتالونیا از اعلام استقلال خود داری کند و انتخابات ایالتی را برای روز بیست دسامبر اعلام کند دولت مرکزی از انحلال خودمختاری کاتالونیا که با ماده ۱۵۵ از قانون اساسی اجرایی میشود خودداری کند ولی تعدادی از مشاورین ماریانو راخوی او را قانع کردند که باید استقلال طلبی را در نطفه خفه کرد و آنرا با تحقیر بزانو درآورد و قطعا همانها نیز مسئولیت های فاجعه بار چنین تصمیمی را بدوش خواهند برد. امروز دولت محافظه کار اسپانیا خود را پیروز بزرگترین بحران سیاسی بعد از دوران ترانزیسیون میداند، گویی از یک مسابقه فوتبال میان مادرید و بارسلون پیروز در آمده است، ولی واقعیت آنست که بخش دشوار کار در پیش روست و آن چگونگی پیش بردن انحلال خودمختاری کاتالونیاست، بسیار دشوار تر از قانع کردن اکثریت مردم اسپانیا که خواهان جدایی کاتالونیا نیستند و بدین خاطر دولت را پشتیبانی میکنند.
خارج از کاتالونیا دولت محافظه کار مرکزی از حمایت بخش وسیعی از مردم برای برکناری دولت کاتالونیا برخوردار است و همین امر باعث شده است که حزب سوسیالیست و حزب “شهروندان ” در کنار دولت قرار گیرند، و حتی “اونیدوس پودموس ” با نگرانی از ریزش آراء اش در سطح کشور از میهن اسپانیایی صحبت میکند.
ماشین دادستانی و قضایی اگرچه تا کنون اعمال خشونتی از جانب استقلال طلبان پیش نیامده است هم چنان در کار است. و یقینا این قضات هستند که در باره تعقیب جزایی رهبران استقلال طلبی کاتالونیا تصمیم خواهند گرفت و این روند ربطی به چگونگی پیش رفت حوادث سیاسی نخواهد داشت و البته اتهاماتی که متوجه رهبران کاتالونیا خواهد شد از نوع جنایی میتواند باشد.
کارلس پوچدمونت رئیس دولت کاتالونیا مدت زمانیست که احتمال آنکه کارش به زندان ختم شود را با اطرافیانش در میان گذارده است و حتی این عاقبت را یرای دولت فعلی کاتالونیا نیز محتمل دانسته است و برای هیئت رئیسه مجلس و نمایندگان استقلال طلب به همچنین.
رهبران استقلال خواهی کاتالونیا خود را در راهی میبینند که قبل از آنها نلسون ماندلا رفت و بر این اعتقاد هستند که مردن بهتر است که ایستاده باشد. روز گذشته پوچ دمونت ساعاتی را متقاعد شده بود که مجلس کاتالونیا را منحل کند و اعلام انتخابات کند، ولی از جانب اطرافیانش انگ خائن را خورد و تغییر عقیده داد.
اخبارروز