هم میهنان عزیز:
با درود بشما ملت بزرگ ایران از پیشگاهتان اجازه میخواهم ۲۹ اسفند سالروز ملی شدن صنعت نفت و روز پیروزی ملت ایران بر اهریمن استعمار که مقارن است با خجسته نوروز باستانی را از صمیم قلب بشما ملت میهن دوست و مبارز ایران تبریک گفته و امیدوارم سال ۱۴۰۱ سال بازگشت ایران به دوران پر عظمت و شکوه دیرین خود باشد .سالی بهتر از سالهای گذشته .
هم میهنان :
بیایید با هم در این پایان سال و آغاز سال جدید مروری داشته باشیم بتاریخ گذشته میهن خود.بیش از یکصد سال قبل مادران و پدران ما از خانه ها بدر آمدند و با مبارزات سر سختانه و پیگیر خود آزادی و عدالت اجتماعی و حاکمیت ملی را برای ما نهادینه و نهال آزادی را با خون خود آبیاری کردند.با تاسف در حالیکه این نهال نوپا در حال رشد و تکامل بود با کودتای ۱۲۹۹ و ظهور مدرنیته تصنعی رضاشاهی برای مدت بیست سال در یک فضای کاملابسته و خفقان و پلیسی از رشد آن جلوگیری بعمل آوردند .پس از شهریور ۱۳۲۰ در حالیکه ایران در اشغال نیروهای بیگانه قرار گرفته بود، ولی از ورای آن نسیم آزادی وزیدن گرفت و مردم را به جنب و جوش و حرکت وا داشت و توانستند با آرمانها و نظریات مختلف آزادانه وارد صحنه سیاسی ایران شوند و موفق شدند حاکمیت ملی را استوار کنند ودرنتیجه پیروزیهای بزرگی بدست آوردند وجهانی را به تحسین وا داشتند .
ولی باز هم افسوس و هزاران افسوس که دشمنان قسم خورده این مرز و بوم با هماهنگی سه ابر قدرت جهانی و عوامل مزدور و خودفروخته داخلی موفق شدند کودتای ننگین ۲۸ امرداد ۱۳۳۲ را به انجام رسانند و حکومت مردمی و ملی زنده یاد دکتر مصدق را سرنگون کنند.کودتایی که هنوز پس از گذشت بیش از نیم قرن سایه شوم آن همچنان بر سر این ملت افکنده شده، و آنچه در طول زمان شاهد بودیم و امروز نیز میبینیم نتیجه آنروز شوم میباشد.پس از کودتا مدت ۲۵ سال جو خفقان و ضد مردمی و آزاد کشی در جامعه حاکم شد ، ولی از فردای کودتا جوانان برومند ایران زمین مبارزه خود راعلیه حکومت استبدادی شاه آغاز کردند .چه زندانهاو چه شکنجه ها و چه خونها که دراین راه دادند.ولی از پای ننشستند ،تا موفق شدند در بهمن ۱۳۵۷ رژیم استبدادی شاه را سرنگون کنند.و پرنده خونین بال آزادی را در آسمان نیلگون ایران به پرواز در آوردند .ولی باز هم افسوس که چه زود این پرنده زیبای آزادی در دام به قدرت نشستگان افتاد و در قفس آهنین دیگری اسیر شد .
هم میهنان : این سوال باید همیشه مد نظر ما باشد و بدنبال پاسخ آن باشیم و از خود بپرسیم چرا بیش از یک قرن است که این ملت بزرگ و فهیم و مبارز برای نیل به آزادی و حقوق از دست رفته خود مبارزه کرده ولی هنوز در ابتدای راه قرار دارند….چرا……؟!چرا…..؟! پس از یکصد سال مبارزه برای کسب آزادی امروز از آزادی چه داریم ……؟تنها نامی و خیابانی و میدانی ..
هم میهنان ، عزیزان : بیایید در این آغاز سال نو با هم عهد و پیمان ببندیم به دور از عقاید و افکار سیاسی و گروهی و بدور از تفرقه افکنی تنها و تنها به ایران بیندیشیم و برای عظمت ، سر بلندی و آزادی آن گام بر داریم .دست در دست هم دهیم یکصدا با بانوی غزل سرای ایران فریاد برآوریم : ً دوباره میسازمت وطن ً..
زنده باد آزادی …پاینده ایران
۲۷ اسفند ۱۴۰۰