ما نیروهای دمکراسی- خواه، سکولار، عدالت خواه و مدافع حقوق بشر، همچنان با «عزمی آهنیــــــــــن» در راه پاسخگویی به ضرورت زمان و خواسته های مادی و معنوی همه ی مردم آگاه و ترقی خواه ایران گام برخواهیم داشت: همبستگی برای دمکراسی و حقوق بشردر ایران، شخصیت هائی از گروه های گوناگون از جمله گروهی از جبهه ی ملی ایران، کانون نویسندگان ایران، کمپین یک میلیون امضا، نیروهای ملی- مذهبی، جبهه ی دمکراتیک ایران، شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، طرح نیشکر هفت تپه، دفتر تحکیم وحدت، ادوار تحکیم وحدت، کانون مدافعان حقوق بشر، حزب پان ایرانیست، جامعه حقوق بشر کردستان، جامعه حقوق بشر ایران، دانشجویان ملی گرا و آزادی خواه، دانشجویان دمکراسی- خواه، دانشجویان لیبرال و هموندانی از بیست و پنج تشکل صنفی، سیاسی و اجتماعی کشور، صرف نظرازگرایش های گروهی و سازمانی ایشان و نیز برخی از ترقی خواهان منفرد که بیانگر خواسته های امروز مردم ایرانند، در برمی گیرد. وظیفه ی سنگینی که همبستگی، انجام دادن آن را بر دوش گرفت وظیفه ای بود که افزون بر صد سال فعالیت پیاپی، پرفراز و نشیب و انباشته از شکست و پیروزی را پشت سر داشت و در بردارنده ی جنبش های ملی در کشورمان با هدف استقرار تحولات اساسی و استقرار آزادی و دموکراسی در کشور را پی گرفته بودند؛ اما به دلایلی معین از تحقق کامل هدف های خود در راستای تامین شرایط شایسته ی زیست اجتماعی و اعتلای آرمان های انسانی و میهنی در جریان پویه ی دشوار و طولانی خویش بازمانده بودند.
برخورد خشونت آمیز حاکمیت، تحمل زندان، داغ و درفش، و امکان گذرانیدن سال های طولانی از عمر پربار و پر تلاش این عزیزان «نتوانسته است و نمی تواند!!!» خللی در اراده پایدارایشان برای تلاش پیگیردر راه تحقق خواسته های به حق خود و مردم کشورشان که برپایه ی نیازهای مبرم وگریزناپذیر مرحله دیرپای و امروزی رشد و تعالی کشورمان استوار است، پدید آورد. همبستگی برای دمکراسی و حقوق بشر در ایران همچنان با عزمی آهنین در راه پاسخگویی به ضرورت زمان و خواسته های مادی و معنوی همه ی مردم آگاه و ترقی خواه ایران گام بر خواهد داشت و در این راه از هیچ کوششی فروگذار نخواهد کرد. و این هم اسامی سی و پنج نفر از هموندان همبستگی دربند، دستگیر و یا دردادگاه های امنیتی.
اسامی ۳۵ نفر از هموندان همبستگی دربند، دستگیر و یا در دادگاه های امنیتی
به پیشگاه ملت بزرگ ایران
در سال ۱۳۸۷ خورشیدی گروهی از روزنامه نگاران، شخصیت های سیاسی و دانشجوئی تصمیم گرفتند که از طرف اکثریت خاموش ملت ایران در انتخابات ریاست جمهوری دهم شرکت نمایند. نخست با نام ائتلاف برای دمکراسی و حقوق بشر در ایران و با شرکت افرادی از همه، صرف نظر از باورهای عقیدتی و آرمانی، جنسیت، قوم و تبار، پایگاه اجتماعی و گرایش صنفی، اجتماعی و سیاسی، با صدور سندی که در آن نیازهای مبرم دیرپای و امروزی میهن ما در زمینه ایجاد جامعه ی دمکراتیک گنجانیده شده بود، در انتخابات شرکت نماید.
این سند اصول در پی آمده را در برداشت:
۱. حفظ تمامیت سرزمینی و استقلال ایران
۲. پذیرش مفاد منشور ملل متحد و اعلامیه ی جهانی حقوق بشر و میثاق های آن
۳. حاکمیت قانون برخاسته از اراده ی آزاد مردم
۴. تغییر قانون اساسی و حذف اصل های مغایر با حاکمیت ملت
۵. جدایی دین از حکومت
۶. تاکید بردمکراسی، حقوق بشر و آزادی های اساسی
۷. تاکید برحقوق برابر همه ی اقوام ایرانی
۸. تاکید بر برابری حقوق زن و مرد
۹. رفع هرگونه تبعیض از لحاظ جنسیتی، نژادی، قومی، عقیدتی و مذهبی
۱۰. پاسداری از زبان فارسی که بن مایه ی فرهنگ، یک پارچگی، و هویت تاریخی و ملی با احترام و پذیرش دیگر زبان های رایج در سرزمین ایران
۱۱ . نفی هرگونه خشونت و شکنجه، اعم از اینکه از مجاری قانونی یا خودسرانه اعمال شود
۱۲. توسعه ی همه جانبه ی اقتصادی و اجتماعی همراه با گسترش عدالت اجتماعی و نفی هرگونه بهره کشی.
بی درنگ پس از آغاز فعالیت این گروه تحت عنوان ائتلاف برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران فعالیت انتخاباتی خود را آغاز نمود.
اما ازآنجا که گروهی وابسته به نیروهای حکومتی، همزمان با فعالیت این ائتلاف، شروع به مخدوش کردن سندها و دیدگاه های آن کردند، و با یاری ایادی خود کوشش نمودند از شرکت این گروه در انتخابات جلوگیری نمایند، سپس تحت عنوان ائتلاف برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران تارنمائی تاسیس نمودند و از این طریق با شایعه پراکنی و دروغ گوئی کوشش کردند در بین شخصیت های سیاسی پراکندگی و بدبینی به وجود بیاوردند. گردانندگان ائتلاف برای خنثی نمودن این کار عنوان سازمانی خود را بازنگری و عنوان همبستگی برای دمکراسی وحقوق بشر در ایران را نام سازمانی خود قرار داد که از آن پس به همین نام به فعالیت خود ادامه داده است.
هیئت موسس همبستگی برای دمکراسی و حقوق بشر در ایران، شخصیت هائی از گروه های گوناگون، از جمله گروهی از: جبهه ی ملی ایران، کانون نویسندگان ایران، کمپین یک میلیون امضا، نیروهای ملی- مذهبی، جبهه ی دمکراتیک ایران، شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه، طرح نیشکر هفت تپه، دفترتحکیم وحدت، ادوارتحکیم وحدت، کانون مدافعان حقوق بشر، حزب پان ایرانیست، جامعه حقوق بشرکردستان، جامعه حقوق بشرایران، دانشجویان ملی گرا وآزادی خواه، دانشجویان دمکراسی- خواه، دانشجویان لیبرال و هموندانی از ۲۵ تشکل صنفی، سیاسی و اجتماعی کشور، صرف نظر از گرایش های گروهی و سازمانی ایشان و نیزبرخی ازترقی خواهان منفرد درتدوین سند بالا که بیانگر خواسته های امروزمردم ایران بود، درجریان نشست هایی پر شمار، شرکت داشتند.
در آغاز کار اعضای موسس شورا دو ارگان را در راستای شرکت در انتخابات و طی مراحل قانونی برای فعالیت به قرار زیر تشکیل دادند. ا- هیئت دبیران همبستگی که از پنج نفر ۲- شورا ی همبستگی که از ۱۵ عضو، را از میان خود برگزیدند. وظایف این دو نهاد تدوین اساسنامه و انجام فعالیتها برای رسمیت یافتن قانونی و درخواست به کمیسیون ماده ده احزاب وزارت کشور و سیاست گذاری ها راکه می بایست در جریان نشست های منظم همبستگی انجام می گرفت بر عهده ی آنان گذاشتند.
وظیفه ی سنگینی که همبستگی انجام دادن آن را بردوش می گرفت وظیفه ای بود که افزون بر صد سال فعالیت پیاپی، پرفراز و نشیب و انباشته از شکست و پیروزی را پشت سر داشت و در بردارنده ی جنبش های ملی در کشورمان با هدف استقرارتحولات اساسی و استقرار آزادی و دموکراسی در کشوررا پی گرفته بودند؛ اما به دلایلی معین ازتحقق کامل هد ف های خود درراستای تامین شرایط شایسته ی زیست اجتماعی و اعتلای آرمان های انسانی و میهنی درجریان پویه ی دشوارو طولانی خویش بازمانده بودند.
ابتدا همبستگی براین باوربود که باید با معرفی نامزد مستقل خود درانتخابات ریاست جمهور خرداد ۱۳۸۸ شرکت ، و پس ازبرگزاری انتخابات، با مراجعه به کمیسیون ماده ی ۱۰ احزاب، به طور رسمی اعلام موجودیت کند؛ اما همبستگی که با کار شکنی ایادی درونی و بیرونی حاکمیت نتوانست از فرصت انتخابات در راستای بیان خواسته های خود استفاده نماید.
همبستگی در مورد شرکت در انتخابات موضع گیری ننمود و مسئله را به هموندان خود واگذاشت . پس از برگزاری انتخابات و حوادثی که پس ازآن رخ داد ،از حقوق شهروندی مردم در چارچوب قانون دفاع نمود.پس از سرکوبی مردم به وسیله حاکمیت و گذر مردم از خواسته های اصلاح طلبان حکومتی ،و دادن شعارهائی ساختارشکنانه:چون ، استقلال، آزادی، جمهوری ایرانی،و نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران،حاکمیت با تمام توان تازش خود را به یاران همبستگی را به عنوان نمایندان واقعی مردم در بر آورده ساختن آرزو های سرکوب شده مردم انجام داد.
در ادامه این تازش تا کنون۳۵ نفرازهموندان همبستگی دستگیرو، دردادگاه های امنیتی، به افزون بر ۱۰۰ سال زندان درشرایط دشوار محکوم شدند و بسیاری ازایشان هم اکنون در شرایط نامناسب جسمی و روانی تحمیلی دوران محکومیت خود را می گذرانند،گروهی دیگراز هموندان همبستگی در انتظار دادگاه های فرمایشی می باشند. نام و مدت محکومیت هموندان زندانی همبستگی،تا کنون به شرح در پی آمده است:
۱.میلاد ابراهیمیان ، ۹۰ روز انفرادی، آزاد باوثیقه، منتظر دادگاه
۲. منصور اسالو، ۷ سال زندان
۳.میلاد اسدی، ۷ سال زندان
۴. محمد اولیایی فرد، یک سال زندان
۵. رسول بداغی، ۵ سال زندان
۶.ابو.الفضل تبرزدی، بازداشت انفرادی در اهواز
۷.سعید ترابیان
۸. ناصرتقوایی
۹. بیژن جانفشان، دو نوبت بازداشت در اوین، با وثیقه آزاد
۱۰.بهروز جاوید تهرانی،۱۰ سال زندان
۱۱. عیسی خان حاتمی، ۲ سال زندان
۱۲. حمید رضا خادم، ۵سال زندان، پرونده در دادگاه تجدید نظر
۱۳.عباس خرسندی، ده سال زندان
۱۴.محمد علی دادخواه، دو. پرونده، با وثیقه آزاد
۱۵.فریبرز رئیس دانا،با وثیقه آزاد
۱۶ .رضا رفیعی فروشان، ۵ سال زندان
۱۷. حسین رونقی ملکی، ۱۵ سال زندان، زندانی، پرونده در تجدید نظر۱۴
۱۸.کورش زعیم، با وثیقه آزاد، پرونده در دادگاه
۱۹.شاهین زینعلی، ۲ سال . ۳ ماه زندان، زندانی
۲۰.نسرین ستوده، ۱۱ سال زندان، ۲۰ سال محرومیت از وکالت، ۲۰ سال ممنوع الخروج
۲۱. رضا شهابی زکریا
۲۲.کیوان صمیمی، ۶ سال زندان
۲۳.حشمت الله طبرزدی، ۹ سال زندان، ۷۴ ضربه شلاق
۲۴ .مهدی عربشاهی، ۲ سال و ۶ ماه زندان، به دلیل بیماری در مرخصی
۲۵.امیرحسین فتوحی
۲۶. محمدحسین فلاحیه زاده
۲۷.حسام فیروزی. ۵ سال زندان
۲۸.محمد صدیق کبود وند، ۱۰سال زندان
۲۹. جهانگیرمحمودی، روحانی و وکیل دعاوی، ممنوع االباس و ممنوع الوکاله ودر پرونده ی دیگر۱۰۰ روز زندان
۳۰. سعید کلانکی
۳۱. حمید رضا محمدی
۳۲.محمد ملکی، باوثیقه آزاد، دادگاه در اسفندماه
۳۳.بهزاد مهرانی، با وثیقه آزاد
۳۴.عبداله مومنی، ۵ سال زندان
۳۵.علی ناظری، با وثیقه آزاد
برخورد خشونت آمیز حاکمیت ، تحمل زندان، داغ و درفش، وامکان گذرانیدن سال های طولانی ازعمر پربار و پر تلاش این عزیزان نتوانسته است و نمی تواند خللی در اراده پایدارایشان برای تلاش پیگیردر راه تحقق خواسته های به حق خود و مردم کشورشان که برپایه ی نیازهای مبرم وگریزناپذیرمرحله دیرپای و امروزی رشد وتعالی کشورمان استوار است پدید آورد
همبستگی برای دمکراسی و حقوق بشر در ایران همچنان با عزمی آهنین درراه پاسخگویی به ضرورت زمان و خواسته های مادی و معنوی همه ی مردم آگاه و ترقی خواه ایران گام بر خواهد داشت و در این راه از هیچ کوششی فروگذار نخواهد کرد.
پاینده ایران
گروهی از هموندان همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران