نکاتی از گفتگوی زهرا خدایی (خبر آنلاین) با معاون سیاسی رئیس جمهور، حسین واله، در آستانه سفر روحانی به نیویورک


……اما این چه منطقی است که ما باید با دولت بوش و دولت اوباما یک جور رفتار کنیم؟ این حرف هر منطقی داشته باشد منطقش دیپلماتیک نیست. مخالفت با کاهش تنش در روابط ایران و آمریکا و حرکت به سمت عادی سازی به نظر من امروز هیچ معنا و دلیل موجهی ندارد جز اسیر ماندن در زندان گذشته. ما زمانی با آمریکا سرشاخ بودیم که البته حق هم داشتیم. آنها در ایران کودتا کردند و دولت ملی مصدق را سرنگون کردند در جنگ به دشمن ما کمک کردند. هواپیمای مسافری ما را سرنگون کردند و هموطنان بی دفاع و بی گناه ما را کشتند و سایر اقدامات مشابه که کم هم نبوده. این دلیل موجهی است که دولت و ملت ایران از آمریکا دلخور باشند.

ولی باید یادمان باشد که ما هم سفارت آمریکا را اشغال کردیم. دیپلمات هایی که میهمان ما بودند- حتی بر فرض جاسوسی- را اسیر کردیم؛ آمریکایی ها هم حق دارند که از این مسئله ناراحت باشند. دست کم همانقدر که ما از کودتای آنها در ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ دلخور هستیم. بسیاری برنامه های امریکا را در منطقه ما به هم زدیم. در تمام مدت اغمای روسیه پس از فروپاشی شوروی ما پرچم مبارزه با امریکا را برافراشته نگاه داشته ایم. گذشته ما پر است از همین تعارض ها و این انکارناپذیر است. گذشته را هم نباید فراموش کرد. اما اگر نتوانیم ببخشیم ولی فراموش نکنیم، آینده مان را قربانی کرده ایم. اگر زمانی آیزنهاور و چرچیل کودتای ۲۸ مرداد را رقم زدند آیا ما باید تا آخر عالم انگلیس را تنبیه کنیم؟ آیا آمریکایی ها به خاطر اقدام سی و چهار سال پیش ما باید دولت فعلی ایران را مجازات کنند؟ این چه منطقی است؟ قطعا در مناسبات دولتها افت و خیز و تلخی دیده می شود. اما باید فرزند زمان خویش بود.

به اعتقاد من چون گام نخست را آمریکا در عقب نشینی از موضع خصومت آمیزش نسبت به ایران برداشته، امروز نوبت ایران است که یک گام در راستای کاهش تنش با آمریکا بردارد. این به معنای تسلیم شدن در برابر شروط آمریکا نیست و یا تسلیم شدن آمریکایی ها در برابر شروط ما؛ بدان معناست که دو دولت و ملت عاقل و بالغ با همه گذشته تلخ شان یک آینده هم در پیش دارند. فردا که از بین نرفته است؛ ما در آینده با آمریکا مسائل و منافع مشترک داریم؛ اهداف مشترک می تواند محور یک تعامل مجدد میان ایران و آمریکا باشد.

البته آمریکایی ها باید قدم اول را برمی داشتند که برداشتند. با این حال رابطه با آمریکا نه همه مشکلات ما را حل می کند نه همه اختلافات ما با امریکا را. ما هنوز نقاط اختلاف زیادی داریم. حرف من چیز دیگری است. شرایط متفاوت، برخوردهای متفاوت می طلبد. اگر ما همان رفتاری را داشته باشیم که در زمان بوش داشتیم بسیار در محاسبات مان اشتباه کرده ایم. این همان چیزی است که دشمن ذاتی ایران یعنی اسراییل می خواهد. اگر امروز به سمت تنش زدایی با آمریکا نرویم دست جنگ افروزان را قوی می کنیم. لذا آقای روحانی در سفر آتی به نیویورک باید درباره رابطه ایران و آمریکا گامی بردارد. اینکه این گام کم و کیفش چه باشد بحث دیگری است.

خبرآنلاین

 

تنها مطالب و مقالاتی که با نام جبهه ملی ايران - ارو‌پا درج ميشود، نظرات گردانندگان سايت ميباشد
بازنشر مقالات با ذكر مأخذ آزاد است