نوروزامسال برای مردم ایران، علیرغم غمهایی که از۳۶ سال گذشته تاکنون در روان آنها خانه گزیده است، همراه با شادی و امیدی بود که در سی و شش سال گذشته دیده نشده بود. آنها که هر ساله از نخستین لحظات آغاز بهاربا هروسیله ای که دراختیار داشتند به یاران دور از میهن خویش شادباش نوروزی میگفتند، امسال شادباش آنها همراه با پرتو هایی از امید بود که در کلمات آنها اخساس میشد.
مشاهده نمایش گردهمآیی هم میهنان در رسانه های بین المللی و داخلی بعد ازاعلام موافقت های هسته ای چنان بودکه دوستان غیر ایرانی، همچون روزهای گردهمآیی سال ۱۳۸۸ نه ایرانی ها تبریک و شادباش میگفتند و شادمانه برای آنها آرزوی شادی و پیروزی میکردند.
درپرسش تلویزیون از بینندگان درمورد توافق هسته ای با امریکا و کشور های ۵+۱، تقریبا بیش از ۷۵% بینندگان آنها از توافق با ایران حمایت کردند. اما سحنان وکلماتی که دلواپس های ایرانی و بعضی ارزمامداران ایسرائیلی بعداز توافق نامه ایران و قدرتهای جهانی ابراز میداشتند، همچون زوزه های ناامیدانه روباه های فریبکاری بودند که در ناتوانی شکار پرنده بی آزاری سر میدهند.
بر اساس گزارش رادیو ایسرائیل وزیراطلاعات دولت نژاد پرست نتانیاهو روز پیش از امضای توافقنامه اولیه درحالی که مذاکرات هسته ای کشور های ۱+۵ هنوزدر لوزان ادامه داشت به خبرنگار خبرگذاری فرانسه درباره تهدید هسته ای ایران علیه ایسرائیل میگوید:
“کشور او درعرصه دیپلوماتیک و اطلاعاتی واکنش نشان خواهدداد. اگرانتخاب دیگری نداشته باشیم گزینه نظامی روی میز است” و اگر امریکا با اقدام نظامی مخالفت کند، مشابه عملیات نظامی اسرائیل در سال ۱۹۸۱ در زمان حکومت صدام حسین در عراق که نیروی هوایی اسرائیل به تأسیسات اتمی عراق به نام (سیراک) اقدام خواهد کرد! اما به نظر میرسد او در اندیشه برداشتن لقمه ای خیلی بزرگی دارد که توان بلعیدن آنرا ندارد. از اینرو در روز دوشنبه ناچار به خبرنگار تایمز میگوید” کشور او رایزنی بیشتری خواهد کرد تا دولت و کنگره امریکا و دیگر کشورهای مذاکره کننده را قانع کند که توافق با ایران را امضا نکنند، یا لااقل تفاهم بدست آمده را بطورقابل توجهی تغییر دهند”.
نتانیاهو نیز که مخالف سرسخت این تفاهم است میگوید این تفاهم موجب میشود، ساختار اساسی اتمی در اختیار دولتی که عمده ترین حامی تروریسم است باقی میماند!
در برابر این ترهات، دلواپسان داخلی نیز آرام ندارند. آیا فکر می کنیم اراذلی که به دستور امامان جمعه، سپاه و نمایندگانی که با نان تحریم ها فربه شده اند وبه صورت دختران و زنان اسید می پاشند واز ورودمطهری نماینده مجلس اسلامی برای سخنرانی در شیراز که سخنان دلسوزانه او باب طبع آنها نمیباشد، ممانعت به عمل میآورند و با پرتاب سنگ به ماشین او را مجروح میسازند که بعد از گذشت بیش از ده روز ظاهرا شناسایی میشوند، اما با وثیقه آزاد میگردند! آیا انتظار است که بعد از توافق آرام بمانند؟ و با گفتارهای آدمکشان و نژاد پرستان ایسرائیلی که مخالف توافق بین المللی با ایران هستند همزبانی نکنندو با فریاد های “مرگ بر امریکا” به گفته های شاهین های امریکا و ایسرائیل صحه بگذارند؟
ساعاتی پس ازتفاهم اتمی ایران با قدرت های جهان، تعدادی از دلواپسان که با تحریم های بین المللی فربه شده اند و افق را برای آینده خود روشن نمی بینند، هر چند از متن توافق نامه آگاهی نداشتند وازبینش کافی نیز برای قضاوت درموردمتن توافقنامه برخوردار نیستند معهذا از توافق انتقاد میکنند.
شریعتمداری نیز در روزنامه کیهان اظهار نظر میکند: “امشب اسب زین شده را دادیم و افسار پاره تحویل گرفتیم!” و منصور حقیقت پور کرسی نشینی از مجلس که بر اساس سخنان متفکرانه آقای دکتر ولایتی که برای نشان دادن دانش و بینش خود چند روز پیش از اعلام توافق مقدماتی آنگونه که در رسانه های داخلی و بین المللی نوشته شده از آگاهی علمی! خود بهره گرفته که…. “مراحل تکامل اورانیوم به سوخت اتمی (گلوتونیوم) که مقصود ایشان (پلوتونیوم ) اورانیوم تغلیظ شده برای تولید سلاح هسته ای میباشد میگوید: وضعیت غربی ها از توافق اتمی اگر حسابی اظهار کنیم، از ۶۰ یا هفتاد در صد که سهم آنها شد، سهم ما ۴۰ یا ۳۰ درصد بوده است!”
یکی دیگر از دلواپسان بنام جبرائیلی بعد از اظهارات اوباما میگوید: ” مجلس نسبت به اظهارات طلبکارانه و باج خواهانه کاخ سفید موضع گیری خواهد کرد” و دیگری به نام توکلی اظهار نظر میکند “که مجلس باید اصل توافق نامه را بررسی کند تا اگر برخلاف مصالح ما باشد آنرا تصویب ننماید،” همان سخنانی را که نمایندگان کنگره امریکا که پشتیبان نتانیاهو هستند اظهار میدارند.
جواد کریمی قدوسی یکی دیگر از دلواپسان که عضو کمیسیون امنیت مجلس هست در حالی که دکتر ظریف وزیر امور خارجه و عضو اصلی گروه ایرانی در توافقات اتمی که به دعوت اعضای کمیسیون در مجلس گزارش میداد، ناچار چون نتوانست توهین های او و سایر اعضای کمیسیون را تحمل کند، قصد خروج از مجلس را میکند، که با اصرار رئیس مجلس به سخنان خود ادامه میدهد. معهذا نتوانست جواد کریمی را متعاقد سازد.
واقعا چه کسانی تعیین کننده سیاست های نظام ولایی میباشند؟ قانون اساسی نظام که بدون دخالت ملت ایران تهیه و ظاهرا اجرا میگردد رهبر را قیم ملت و تعیین کننده سیاست های نظام میداند، و اعضای مجلس خبرگان که با لیست انتخابی جنتی انتخاب میگردند آیا توانایی و شهامت آنرا ندارند در برابرخامنه ای از منافع ملت ایران دفاع کنند یا در خوشحالی مردم شرکت نمایند؟ وحتی اگر ار فرصتی که مردم برای اظهار وجود، در خیابانهای تهران و شهرستانها حاضر میشوند تا علیرغم همه دردهای درون و ناراحتی هایی که سی و شش سال در ضمیر آن ها انباشته شده است، ساعاتی درکنار همدردان، خود را شاد نشان دهند، همچون پتگ گرانی روی سر خویش احساس میکنند.
آخوندهایی که بنام خبره که ظاهرا تعیین کننده رهبر میباشند با عملکرد خود نشان داده اند که اکثریت آنها نه احساسی از ایرانی بودن و میهن دوستی دارند و نه نسبت به آئینی که خود را مبشر آن میدانند عاقلاقمند هستند و نه توان و دانش تصمیم گیری درمورد مسائل حاد داخلی و بین المللی را دارند، اگر رئیس جمهور را نماینده منتخب اکثریت ملت ایران میدانند چرا به جای پشتیبانی از او و منتخبین او که به نام نمایندگان مورد اعتماد او هستند و در مقابله با کشورهای مدعی، حداکثر تلاش را در برابر تحریکات وابستگان به سیاست های ایسرائیل کرده اند به سخنانی که او در راستای مصلحت مردم وکشور گفته است توجه نمیکنند و از او پشتیبانی نمینمایند؟
” جمهوری اسلامی خواستار پایان تنش و خصومت با کشورهایی است که تاکنون دشمن به حساب میآمده اند. تفاهم سیاسی ایران و قدرتهای جهانی بر سر چهار چوب توافق هسته ای که مبنی بر تعادل سازنده با جهان خواهد بود، اگر با کشوری روابط خصمانه و تنش آمیز دارد، اکنون خواستار پایان تنش و خصومت است”. (سخنانی که روحانی بعد از مخالفت با موافقتنامه ایراد کرده است.)
مسؤلینی که در مشاغل مختلف هستند، اگر اطمینان دارند آقای روحانی که با آرای اکثریت ملت ایران انتخاب شده است، چرا نباید از توانایی های قانونی رهبر که مردم ایران هیچ دخالتی در تدوین آن نداشته اند، اما اجبار به پذیرش آن میباشند، بهره برداری کند و به وعده هایی که در مناظره های انتخاباتی به شهروندان ایرانی داده است جامه عمل بپوشاند؟
با سخنان و عملکرد های ضد مردمی که دلواپسان و سرداران سپاه اعمال مینمایند آیا رهبر انتظار دارد که ملت ایران او را دلسوز و شایسته برای رهبری بدانند؟
آیا زمامدارانی که توجهی به پشتیبانی شهروندان ندارند و تکیه گاه خود را منحصرا درتوان قداره بدستان وتفنگ بدوشان می بینند، ازتاریخ پند نگرفته اند و آیا نمیدانند یا نمیخواهند بدانند که خودکامگانی که تکیه گاه خود را در پشتیبانی چاقو و تفنگ اراذل میجویند. هرچقدر تلاش کنند نمیتوانند زمان زیادی بر اریکه قدرت بمانند. با این واقعیت که چهار قدرت جهانی که عضو کشورهای ۱+۵ در جلسات تصمیم گیری درباره فعالیتهای اتمی جمهوری اسلامی بودند، همان کشورهایی هستند که در کنفرانس گوآدلوپ تصمیم به بیرون بردن شاه از ایران و انتخاب خمینی را گرفتند. زیرا نظام شاهی به سبب خودکامگی و خودبینی، هرچند به آینده ایران و پیشرفت آن میاندیشید اما به سبب خودکامگی از پشتیبانی اکثریت مردم ایران برخوردار نبود. اما نظام حاکم حاضر علاوه بر اینکه برخوردار از خودبینی وخودکامگی شاه میباشد، علاقه ای به سرفرازی ایران و ایرانیان نداشته و ندارند.
در این معرکه ماکیاولی علیه منافع ملت ایران، منحصرا ملت ایران است که باید از منافع ملی خویش دفاع نماید. برای رسیدن به این هدف باید یکدیگر را باور بداریم و خودبینی و تکنوازی را یه دست فراموشی بسپاریم.
هیجدهم اردیبهشت هزار سیصد نود چهار