این برنامه روز ۲۴ ژانویه ۲۰۱۵ توسط سازمان عفو بین الملل وکانون وکلای شهر نورنبرگ برگذار شد.
۲٨ سال پیش در روز ۲۴ ژانویه ، چهار نفر از وکلای اتحادیه‍ی اسپانیا به همراه یک کارمند در محل کار خود توسط نئوفاشیستها به قتل رسیدند . برای جلوگیری از زایل شدن این واقعه‍ی هولناک وهم به منظور حمایت از کار وکلا در سراسر جهان ، پنج سال پیش از جانب اتحادیه‍ی وکلای اروپا این روز به نام ” روز وکلای در خطر ” ثبت گردید .
در آغاز برنامه خانم “کریستینه روت” وکیل و فعال حقوق بشر شهر نورنبرگ خاطر نشان ساخت که این حرکت محتاج دستها و فکر و قلب های بسیاری است و از همه خواست تا به این ” تلاش” یاری کنند. شور حاکم بر این برنامه در این شب نشان داد که دست ها و قلب های بسیاری آماده‍ی حمایت از این حرکت می باشند.
آقای ” اولریش مالی” شهردار کل شهر نورنبرگ به عنوان خوش آمد گویی از حضور خانم شیرین عبادی در این برنامه تشکر کرد و با اشاره به یکی از سخنرانی های خانم عبادی از ایشان نقل کرد که “بدون حاکمیت قانون ِ متکی بر رعایت حقوق شهروندی نه امکان جامعه ای عادلانه ونه امکان آعتلای آن خواهد بود”.
پنج حقوق دان، فشرده ای از زندکی و مبارزه‍ی حقوق بشری پنج تن از همکاران خود را از کشورهای مختلف توصیف کردند ؛ وکلایی از عربستان سعودی، قرقیزستان، روسیه، امارات متحده‍ی عربی و ایران . توصیف تکان دهندهای از زندگی ِ وکلایی که در شرایطی اسفبار و غیر انسانی در زندانهای مخوف بدون هر گونه حقوقی زندانی اند . بعضی از آنها به حبس ابد و بعضی دیگر به حبسهای طولانی محکوم شده ا ند ، تنها به دلیل تکریم نکردن در برابر قدرت و داشتن شرافت کاری و پافشاری بر اجرای قانون برای آشکار ساختن پرونده های مسکوت شده.
“هانس لیتن” ، وکیل ِ جوانی که در سال ۱۹٣۱ در دادگاهی موسوم به ” محاکمه‍ی ادن” هیتلر را به عنوان شاهد فرا میخواند و رسوایش میکندو به همین دلیل فاشیستها از او کینه به دل می گیرند و در آغاز قدرت گیری او را دستگیر کرده و سال ها در زندان تحت شکنجه قرار می دهند به طوری که او در سال۱۹٣٨ پس از تحمل شکنجه و تزییقات بسیار دست به خودکشی می زند. چند سال بعد مادر او در تبعید کتابی تحت عنوان “مادری در مبارزه علیه هیتلر” نوشت. نوه‍ی او خانم “پاتریسیا لیتن” برگ هایی از کتاب مادر بزرگ خود را خواند ، برگی سیاه در تاریخ معاصر آلمان.
موسقی سنتور و وتنبک توسط ” هانس شاندرل” و یک نوازنده جوان ایرانی گاهی در پس زمینه و گاهی در پیش زمینه برنامه را پوشش موسیقیایی می دادند . گروه کر فیلارمونیک شهر نورنبرگ نیز با خواندن قطعات زندانیانِ نابوکو در اول مراسم و سرود” مولدا” از برتولت برشت در آخر برنامه را همراهی کرد.
خانم عبادی از وکلایی صحبت کرد که به دفاع قانونی از زندانیان سیاسی پرداخته اند و بدین وسیله خود مورد پیگرد قرارگرفته و زندانی شده اند. در کنار عبدالفتاح سلطانی او از وکلای دیگری همچون محمد سیف زاده و چندین وکیل دیگر نیز که اکنون در زندان بسر می برند نام برد و هم از اهمیت کار و پایداری آنها در دفاع از حقوق انسانی . او از شرایط سخت زندان واز تزییقاتی که خود تجربه کرده است سخن گفت. و در نهایت از گردن فرازی مبارزه در راه آزادی در برابراختناق و از آن تحت عنوان سلاحی قوی تر و رمز پیروزی یاد کرد.
در پایان مائده سلطانی دختر عبدالفتاح سلطانی با روحیه ای امیدوار علی رغم سختی ها شعری از برتولت برشت را نقل کرد که:
“بزرگ” در اوج نمی ماند ، ونه “کوچک” خرد
” شب” را پیش از دوازده ساعت نیست
سپس صبح برخواهد دمید
شبی پر احساس در همبستگی با سر نوشت افرادی که برای دفاع از حقوق بایسته‍ی انسانها تنها از کلام بهره جسته اند