جنایت زنجیره ای اسید پاشی در اصفهان علیه زنان و دختران که جراحات جبران ناپذیری بر قربانیان بی گناه ایجاده کرده دل هر انسانی که از انسانیت بی بهره نمانده را به درد آورده. اظهارات قربانیان و نحوه زنجیره ای این جنایت حکایت ازآن دارد که مرتکبین در راستای انگیزه ای فراتر از عداوت شخصی با قربانیان، مرتکب این جرم تکان دهنده شدند. اقدام جدی مقامات امنیتی و انتظامی در قبال مرتکبین و آمران این جنایت که امنیت و آرامش جامعه را به چالش کشانده اند خواست عموم است، اما تحقق این خواست منوط است به اراده آن بخش قدرتمند در حاکمیت.
شوربختانه نظام مردم را در عمل به دوبخش خودی و غیر خودی تقسیم کرده و بعضا آنچه برای غیر خودی ها اتفاق می افتد را موضوع خود نمی داند. از این رو تاکنون اراده ای جدی در اقامه حق آن بخش جامعه که غیر خودی خوانده شده اند دیده نشده، بویژه آنکه مرتکبین یا همان افراد مخل امنیت عمومی از دایره خودی ها و یا تحت فرمان خودی ها باشند.
تهدید و سخنان تحریک آمیز برخی از ائمه جمعه در قبال وضعیت حجاب و اینکه “تذکر لسانی دیگر کافی نیست” و “مردم وضعیت فرهنگی فعلی را تحمل نخواهند کرد” از افعال قابلیت انتساب به حاکمیت است. بدون شک افعال جریان های تحت الحمایه که همراه با یورش، تخریب اموال عمومی و خصوصی و ضرب وجرح افراد در مکان های مختلف بوده موجب مسئولیت خطیبان کم اندیش است، زیرا بخش مهمی از آن اعمال مجرمانه قابل استناد به تحریک آنان بوده. تقارن زمانی تهدیدهای اخیر تعدادی از خطیبان جمعه با فعال شدن گروه های به ظاهر خودسر موجب ظن اساسی در علل و انگیزه مرتکبین و دست های پنهان این جنایت نابخشودنی شده، اگرچه تاکنون گروهی از جریان های خودسر مسئولیت این فعل کثیف را نپذیرفته و مقامات رسمی کشور هم از اطلاع رسانی درست و به موقع آن پرهیز می کنند.
وقتی جرمی با ویژگی خاصی در مکانی اتفاق می افتد، سابقه داران در صف مقدم تحقیقات قرار می گیرند. بد نیست ماهم به مقامات قضایی و امنیتی یادآور شویم که جریان به ظاهر خودسر اصفهان سالهاست زیر نظر ذی نفوذ های نظامی و امنیتی و با هدایت رهبرانی شناخته شده در تعرض و هتک حرمت مردم، مراجع تقلید، معترضین، گردشگران خارجی، فعالان دانشجویی، فرهنگی و سیاسی فعال ما یشاء اند. جوش آوردن و کفن پوشیدن شان هم مطابق شرایط سیاسی کشور و منوط به بسته های پیشنهادی است، همین چندی پیش به طرفیت از مردم شریف اصفهان لمپن ها مانع دفن ایران شناس شهیری شدند که پیشتر محبوب نظام وعده دفن او را در کنار زاینده رود داده بود. همان فرد که نظام برای بقایش در قوه مجریه علاوه بر دست بردن در آرای ملت، سنگ فرش ها را به جرم بی بصرتی آغشته به خون کرد. نقش آنان را در این پرونده نمی دانم و مایل نیستم انگشت اتهام را به سوی آنان دراز کنم اما نمی توان از تردید بخش مهمی از جامعه سخن نگفت.
منتظر روشن شدن ابعاد بیشتر این جنایت زنجیره ای خواهیم ماند. امیدوارم عدالت در این پرونده محقق و علاوه بر مجازات مرتکبین، آمران و تحریک کنندگان این جنایت هم هزینه فعل مجرمانه خود را بپردازند