ایلان پاپه، از پرآوازه ترین «تاریخ نویسان نوین» اسراییل، این نامه را در تاریخ ۲۷ ژوئیه، خطاب به خانواده ی یک هزارمین قربانی نسل کشی اسراییل در غزه نوشته است. و لی اگر همین امروز بخواهد بازنویسش کند چه طور؟
باید خطاب به خانواده ی چند هزارمین قربانی بنویسدش؟
نمی دانم این را من.
من فقط این را می دانم که روز ها و شب ها، در خواب ما خیلی سریع و سبک می گذرند؛ و در بیداری ایلان پاپه ها خیلی کند و سنگین.
نانوشته ها آنقدر زیادند که ترجیح می دهم که ـ علی رغم روال معمول ـ به ترجمه ی ساده ی این متن، بدون اضافات مفصل، بسنده کنم و علاقمندان را به مقاله ی پیشین خود که در نخستین روز ورود ارتش نازیان جدید به غزه، با عنوان «روزشمار و تشریح یک جنایتِ از پیش اعلام شده»، نوشته بودم ارجاع دهم.
و ـ موکداً ـ به به پاورقی های آن و پیوند های آن نیز. (۱)
در اینجا، فقط برای کسانی که ایلان پاپه را نمی شناسند، بخش کوتاهی از مقدمه یی که شش سال قبل، هنگام ترجمه ی گفتگوی ایل مانیفستو با او، بر آن ترجمه نوشته بودم را پیش از متن « نامه ی ایلان پاپه به هزارمین قربانی نسل کشی اسراییل در غزه»، می آورم.
۱۳ مرداد ۱۳۹۳
ــــــــــــــــــــــــــــــ
پروفسور ایلان پاپه، از «تاریخ نویسان نوین اسراییل»، و استاد سابق دانشگاه ه حیفا، و استاد فعلی دانشگاه های انگلستان است.
اصطلاح «تاریخ نویسان نوین اسراییل»، به تاریخ نویسانی اطلاق می شود که با زیر سئوال بردن آنچه تاریخ اسراییل نامیده شده است، مخصوصاً چگونگی به وجود آمدن کشور اسراییل، به بازخوانی و باز نویسی تاریخ اسراییل پرداخته اند. «تاریخ نویسان نوین اسراییل» گرچه با یک عنوان واحد معرفی می شوند، و گرچه در بعضی موارد فنی نقاط مشترکی با هم دارند، یک طیف همگون و متفق الرأی را تشکیل نمی دهند.
حزب کمونیست اسراییل، در سال ۱۹۹۶ از پرفسور ایلان پاپه به عنوان کاندیدای انتخابات کنیسه حمایت کرد.
ایلان پاپه، همچون میشل وارشاوسکی و تعداد دیگری از نخبگان اسراییلی، مخالف ایده ی صهیونیسم، طرفدار تشکیل یک دولت واحد غیر مذهبی و غیر نژادی در تمام سرزمین هایی که امروز اسراییل و فلسطین نامیده می شوند، و خواهان بایکوت کامل دولت اسراییل، حتی در زمینه های دانشگاهی و فرهنگی است. بایکوتی که در خارج از اسراییل نیز تشکل های
یهودی مترقی یی همچون «یهودیان اروپایی برای یک صلح عادلانه»، و سازمان «وحدت یهودی فرانسه برای صلح»، در کنار شخصیتهای یهودی برجسته ی فرهنگی، هنری، دانشگاهی و… بار ها به آن، فراخوان داده اند. (۲)
ایلان پاپه که تا سال ۲۰۰۷ استاد دانشگاه حیفا بود، بر اثر آزار های مستمری که در اسراییل، چه در محیط کار، و چه در زندگی شخصی، چه بر خود او، و چه بر خانواده ی او رفت، ناچار شد که اسراییل را ترک کند، و به تدریس در دانشگاه های انگلستان بپردازد.
او کتاب های متعددی نوشته است از جمله:
ـ ساختن نزاع عرب و اسراییل
– جنگ ۱۹۴۸در فلسطین
ـ مسائل اسراییل و فلسطین
ـ تاریخ فلسطین مدرن: یک زمین، و دو ملت (از انتشارات دانشگاه کمبریج)
ـ پاکسازی نژادی فلسطینیان
و چندین کتاب معتبر دیگر… (۳)
ــــــــــــــــــــــــــ
نامه یی به هزارمین قربانی نسل کشی اسراییل در غزه
ایلان پاپه
۲۷ ژوئیه ی ۲۰۱۴
من هنوز نمی دانم که آن عزیز از دست رفته ی شما چه کسی است. شاید طفلی چند ماهه. یا یک پسر جوان. یک پدربزرگ. یکی از فرزندان شما. و یا یکی از پدران و مادران شما.
مرگ عزیز از دست رفته ی شما را از یک مفسر سیاسی، «شیکو مناشه»، در «رِشِت بِت»، رادیوی اصلی اسراییل شنیدم.
او توضیح می داد که قتل عزیز شما، همچنانکه تبدیل کردن کوی و برزن غزه به تل هایی از آوار خاک و سنگپاره، و بیرون کردن صد و پنجاه هزار نفر از خانه هایشان، بخشی از استراتژی به دقت حساب شده ی اسراییل است.
استراتژی یی استوار بر این ایده که این سلاخی و قتل عام و ویرانگری خونین، هوس مقاومت در برابر سیاست اسراییل را در فلسطینی ها از میان خواهد برد.
در همان زمان که به او گوش می کردم، در شماره ی ۲۵ ژوئیه ی روزنامه ی مثلاً آبرومند «هاآرتص»، مقاله ی تاریخ نویس نه چندان آبرومند، «بنی موریس» را می خواندم که اعتقاد داشت که حتی این اندازه هم هنوز کم است و کافی نیست.
او سیاست نسل کشی یی که تا کنون اجرا شده است را « refisut » به معنای ضعف می دانست، و با استفاده از اصطلاحی که ایهود باراک به کار می برد، استدلال می کرد که از آنجا که ما داریم از «ویلای خودمان در جنگل» دفاع می کنیم، به رفتاری ویرانگر تر و کارآ تر نیاز داریم. (۴)
هرزه زمینی تهی از آدمیت
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بله؛ من می ترسم وقتی که لازم است بگویم که رسانه ها و محیط های آکادمیک اسراییل، کاملاً از این قتل عام حمایت می کنند. مگر تعداد قلیلی که صدایشان، در این هرزه زمین تهی از آدمیت، به دشواری شنیده می شود.
من این ها را نمی نویسم که بگویم شرمسارم. دیربازی است که حسابم را با ایده ئولوژی دولتی تصفیه کرده ام؛ و هر آنچه به عنوان یک فرد از دستم بر می آید را در مقابله با آن، و به منظور شکست دادن آن به کار گرفته ام و به کار می گیرم.
شاید آنچه انجام داده ام در حد لازم نبوده باشد. اما لحظاتی برای همه ی ما پیش می آیند که به خاطر ترس، به خاطر خودخواهی، و احتمالاً به خاطر عاطفه یی طبیعی نسبت به خانواده و نزدیکان، و تمایل به در امان نگاه داشتن آن ها، توانمان کم می شود.
با وجود این، من دوست دارم که به شما اطمینان دهم که هیچیک از آلمانی هایی که پدرم در زمان نازی ها می شناخت هم حاضر نبود که وقتی که قاتلان در حق فامیل او دست به نسل کشی زده بودند کمکی به او بکند.
التزام من، در این لحظات تلخ و دردناک شما، چیزی درخور و قابل و لایق شما نیست. اما این بیشترین کاری است که ازدستم بر می آید.
هیچ نگفتن و خاموش ماندن، شایسته نیست. و عمل نکردن، از آن هم ناشایسته تر است
ما، در سال ۲۰۱۴ هستیم، و ویران کردن غزه، به خوبی مستند شده است. در سال ۱۹۴۸ نیستیم که فلسطینی ها برای بازگفتن و شرح حکایت دهشتناک آنچه بر آن ها می رفت، می بایست متحمل رنج های فراوان و مبارزه یی بزرگ شوند.
بسیاری از جنایاتی که صهیونیست ها در آن زمان انجام دادند پنهان ماند، و هرگز حتی تا به امروزهم آشکار نشده است.
بنابر این، ساده ترین التزام من این است که ثبت کنم، اطلاع رسانی کنم، و بر حق و حقیقت و راستی و درستی پای بفشارم.
دانشگاه سابق من، دانشگاه حیفا، دانشجویان خود را استخدام کرده است تا از طریق اینترنت، دروغ های ساخته و پرداخته ی اسراییل را در سراسر جهان منتشر کنند.
اما، ما در سال ۲۰۰۱۴ هستیم، و این نوع پروپاگاندا کارساز نخواهد بود. (۵)
التزام به پیگیری بایکوت
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اما این التزام که گفتم، قطعاً کافی نیست. من متعهد می شوم که به تلاش برای بایکوت اسراییل، دولتی که چنین جنایاتی را مرتکب می شود، ادامه دهم.
– آن زمان که اتحادیه ی فوتبال اروپا، اسراییل را به بیرون پرتاب کند،
ـ آن زمان که مراکز آموزشی جهان، از هرگونه پیوند نهادین با اسراییل، سر باز زنند،
ـ آن زمان که کمپانی های هواپیمایی، در فرود آوردن و به زمین نشانیدن هواپیما هایشان در اسراییل تردید کنند،
ـ آن زمان که کسانی که از بیم ازدست دادن منافع کوتاه مدت خود، اخلاقیات را زیر پا می گذارند [و با اسراییل معامله می کنند] بدانند که خواهند توانست [با اجتناب از معامله با اسراییل] در درازمدت، سود دوگانه ی مادی و معنوی ببرند،
آن زمان، و فقط آن زمان است که تازه در آغاز مسیری قرار می گیریم که شایستگی همدردی با شما، و مشارکت در اندوه بزرگتان را داشته باشیم.
جنبش « BDS » [بایکوت اسراییل، اجتناب از مشارکت در اقتصاد اسراییل، و تنبیه اسراییل] در اهداف خود به خوبی موفق شده است و بدون وقفه به تلاش خستگی ناپذیر خویش ادامه می دهد.
موانع، هنوز هستند. موانعی مثل اتهام دروغین آنتی سمیتیسم، و بداندیشی ها و لجن پراکنی های سیاستمداران. (۶)
و در چنین ظرفی است که ابتکار شرافتمندانه ی آرشیتکت های انگلستان، در آخرین لحظه، به بن بست بر می خورَد.
آن ها همکاران خود در اسراییل را وادار کرده بودند که شریک جرم اسراییل در کولونی سازی های جنایتکارانه در سرزمین های اشغالی نشوند.
در نقاط دیگر نیز، سیاستمداران زبون و بی شهامت اروپایی و آمریکایی، در ابتکار های مشابه، خرابکاری می کنند.
اما من تعهد می کنم که بخشی از تلاشی باشم که در جهت عبور از این موانع به عمل می آید.
این، یاد و خاطره ی عزیز از دست رفته ی شماست که به من نیروی حرکت می دهد؛ همچنان که خاطره ی زنده ی درد ها و رنج های فلسطینیان در ۱۹۴۸. و از آن زمان تا به امروز.
کشتارگاه
ـــــــــــــــــ
من این را همچنین به خاطر خودم انجام می دهم. دعا می کنم و واقعاً امیدوارم که در این بدترین لحظه ی زندگی شما، در این هنگام که فلسطینی ها در شجاعیه، در دیرالبلح، یا در شهر غزه، خود را در کشتارگاهی می بینند که سلاح ها و تانک ها و توپخانه های اسراییل آن را برپا ساخته اند و سازماندهی کرده اند، شما امید و ایمان خود به انسانیت را گم نکنید.
این انسانیت، حتی در خود اسراییل وجود دارد، و شامل اسراییلی ها نیز می شود. شامل آن هایی که جرأت دم برآوردن و سخن گفتن ندارند، اما نفرت خود را از این جنایات، در خلوت ابراز می کنند.
صندوق پست الکترونیکی من و فیس بوک من که لبریز شده اند و سرریز شده اند، این را گواهی می دهند. (۷)
و همچنین تعداد اندکی از اسراییلیان، به آشکار، و در برابر دیدگان عموم، دست به تظاهرات می زنند و نسل کشی در غزه را محکوم می کنند.
این انسانیت، همچنین شامل کسانی می شود که هنوز متولد نشده اند، و شاید قادر شوند که از خطر آموزش های صهینونیستی یی که به آن ها داده می شود بگریزند.
آموزش هایی از گهواره تا گور، که بر طبق آن، فلسطینی ها انسان نیستند و موجودات پستِ مادون انسان هستند.
تا آنجا که یک پسر جوان ۱۶ ساله ی فلسطینی، زنده زنده سوزانیده می شود، بدون آن که این ماجرا بتواند مردم اسراییل را به حرکت در آورد و یا باورشان را به دولت و ارتش، متزلزل سازد.
مغلوب کردن
ــــــــــــــــــــ
به خاطر آن ها ـ عزیزان من و عزیزان شما ـ من آرزو دارم که ما رویای روزی را در خود زنده نگاه داریم که در آن، پس از آن که صهیونیسم به عنوان یک ایده ئولوژی که بر زندگی ما از رود اردن تا دریای مدیترانه فرمان می راند شکست بخورد و مغلوب شود، همه مان بتوانیم زندگانی یی داشته باشیم که مشتاقش هستیم و برازنده ی ما ست.
از همین رو، امروز من تعهد می کنم که حتی به خاطر رعایت خواست دوستانم و رهبران فلسطینی که نابخردانه، هنوز به «راه حل دو دولت» که موضوعی بربادرفته و سپری شده است امید بسته اند، راه خود را گم نکنم.
اگر ما خواهان تغییر نظام فلسطین هستیم ، تنها راه تحقق این خواسته مان مبارزه در جهت تساوی حقوق شهروندی و انسانی، و اعاده ی حق، و جبران خسارات همه ی کسانی است که قربانی ستمگری صهیونیسم بوده اند و یا هستند. چه داخل و چه بیرون سرزمین محبوب فلسطین.
روان عزیز از دست رفته ی شما می تواند آرام و آسوده باشد، وقتی که می بیند که مرگ او بیهوده و پوچ نبوده است.
اما نه از این رو که انتقام خون او گرفته خواهد شد و باز هم شاهد تکرار در تکرار خواهیم بود. ما دیگر نیازی به خون و خونریزی نداریم.
من هنوز معتقدم که می توان به نیروی اخلاق و انسانیت، بر این نظام اهریمنی نقطه ی پایان نهاد.
عدالت، حکم می کند که قاتلان عزیز از دست رفته ی شما، و آن همه عزیزان از دست رفته ی دیگر در برابر دادگاه قرار گیرند. ما باید تا به آخر خط ِ کشانیدن جنایتکاران اسراییلی به یک دادگاه بین المللی برویم.
این، راهی طولانی است؛ و گاهی این احساس به من دست می دهد که میل دارم به نیرویی بپیوندم که به شیوه و روش اِعمال قدرتی سنگین و سهمگین باور دارد و می خواهد تا به آن شیوه بر این نامردمی ها نقطه ی پایان نهد.
من تعهد می سپارم که برای پیروزی عدالت تلاش کنم. عدالت کامل. عدالت بازسازنده و ترمیم کننده.
به منظور جلوگیری از دوباره از سر گرفته شدن دوره یی دیگر از پاکسازی نژادی در فلسطین، و از نسل کشی در غزه.
ـــــــــــــــــــــــــــــ
٭ لینک متن نامه ی ایلان پاپه به زبان انگلیسی:
electronicintifada.net/content/family-one-thousandth-victim-israels-genocidal-slaughter-gaza/۱٣۶۴٨
۱ ـ روزشمار و تشریح یک جنایت از پیش اعلام شده (در حاشیه ی تجاوز اخیر اسراییل به نوار غزه) ـ به همین قلم ـ ۲۷ تیر ۱۳۹۳
۲ ـ ـ نام کارزار «بی دی اس» ( بایکوت اسراییل، اجتناب از سرمایه گذاری و مشارکت در اقتصاد اسراییل، و اِعمال مجازات های بین المللی علیه اسراییل) از حروف اول سه کلمه ی زیر ساخته شده است:
Boycott, Divestmen, Sanctions
کارزار بی دی اس، که روز به روز در سراسر جهان رو به گسترش است، از شهروندان عادی تا برجسته ترین روشنفکران و هنرمندان و نویسندگان و شاعران و دانشگاهیان و فرهنگیان و تشکل های مترقی را در بر می گیرد. در جمع فعالان این کارزار، تعداد زیادی از افراد و تشکل های یهودی پیشرو و صلح طلب چهار گوشه ی عالم حضور دارند.
شناسایی فلسطین در سازمان ملل متحد: واقعیت و مجاز ـ میشل وارشاوسکی ـ به ترجمه و با توضیحات همین قلم ـ ۱۶ آذر ۱۳۹۱
۳ ـ گفتگوی ایل مانیفستو با ایلان پاپه، از «تاریخ نویسان نوین» اسراییل ـ به ترجمه و با توضیحات همین قلم ـ ۱۷ بهمن ۱۳۸۷
۴ ـ ایهود باراک، وزیر دفاع وقت اسراییل، بار ها در رسانه های جمعی اسراییل، در هیأت یک بیمار روانی و یک پسیکوپاتِ مسلح به یک ایده ئولوژی وحشیانه ی راسیستی، اعلام و تشریح و ترسیم کرده است که «ما ویلایی هستیم که در یک جنگل قرار دارد.».
ایران را خطر یک «فرار به جلو» ی جنایتکارانه و شبیه به خودکشی اسراییل تهدید می کند ـ میشل وارشاوسکی ـ به ترجمه و با توضیحات همین قلم ـ ۱۹ آذر ۱۳۹۰
۵ ـ در مورد استخدام افراد برای پروپاگاندای دروغ، جعل و تحریف، انتشار اطلاعات نادرست علیه طرف مقابل، و ایجاد مزاحمت برای مخالفان سیاست های دولت و ارتش اسراییل، گرچه این شیوه، از سال ۲۰۰۹ تا به امروز، و همپای رشد شبکه های اجتماعی، همچنانکه به خصوص در این روز های سیاه کشتار اسراییل، به روشنی و وضوحی غیر قابل انکار، در این شبکه ها شاهد آنیم، رشد کمی و کیفی زیادی کرده است، خواندن مقاله یی که در جریان قتل عام ۲۰۰۹ – ۲۰۰۸ اسراییل در غزه، با استناد به منابع معتبر فرانسوی و اسراییلی نوشته یودم، و به تشریح پاره یی خطوط کلی در این مورد می پردازد، می تواند به کشف پاره یی راز و رمز ها در این باب کمک کند:
استراتژی و تاکتیک جدید اسراییل: تشکیل ارتش اینترنتی ـ به همین قلم ـ ژانویه ۲۰۰۹
۶ـ به عنوان نمونه یی بارز از افراد مورد اشاره ی ایلان پاپه، و اقدامات آن ها علیه صلح طلبان عضو کمپین بایکوت اسراییل، می توان از میشل آلیو ماری، وزیر کلیدی کابینه های دست راستی فرانسه، و اقدام او به تعقیب و محاکمه ی فعالان این کمپین در فرانسه اشاره کرد.
این خانم که تصدی وزارتخانه های مختلفی، از وزارت دادگستری گرفته تا وزارت دفاع را به عهده داشته است، پس از فاش شدن رشوه گیری هایش از سران کشور ها، مفاسد سیاسی و اقتصادی متعددش، نقش فعالش در تلاش ناموفق به منظور سرکوب «بهار عربی» در تونس از طریق یاری رسانی به لت و پار کردن تظاهر کنندگان خیابانی، و آماده سازی یک هواپیمای پر از ابزار مدرن و پیشرفته ی سرکوب جنبش های توده یی برای ارسال به تونس و تحویل به بن علی در آخرین ایام حکومت آن رهبر نگون بخت، سرانجام از کابینه ی سارکوزی اخراج شد.
میشل آلیو ماری خوشنام و شریف و طرفدار آزادی و دموکراسی و عدالت و حقوق انسان، و مخصوصاً مدافع جنبش های توده یی و مردمی، یکی دو سال پیش، یکمرتبه و ناغافل، دچار دغدغه ی رهایی مردم میهن ما شد، و از آن پس برای تکمیل کلکسیون جنایتکاران سراسر عالم در بالای سر «مقاومت ایران»، به جمع اسپانسر های «رییس جمهور برگزیده ی مقاومت» پیوسته است، و در مراسم مختلف ایشان، از جمله مراسم سالگرد آدم سوزی ۱۷ ژوئن، حضور به هم می رساند و با سخنرانی های پر شور و حرکات متناسب و موزون، جای دوست و دشمن را به مردم ما نشان می دهد!
هنگامی که میشل آلیو ماری، پست وزارت دادگستری فرانیسه ی سارکوزی را به عهده داشت، در اطاعت از لابی نیرومند اسراییل در فرانسه، و به منظور خوشخدمتی هرچه بیشتر به اسراییل، به جان صلح طلبان مخالف اسراییل افتاد و تعدادی از فعالان جنبش «بی دی اس» را تحت تعقیب قرار داد و روانه ی دادگاه کرد.
در پی این ماجرا، میشل کُلُن، نویسنده و روزنامه نگار سرشناس، او و لابی اسراییلی پشت سر او را در مقاله یی محکم و مستند که در همان زمان با ترجمه و توضیحات این قلم به فارسی نیز منتشر شد به چالش کشید:
گفتگوی دموکراتیک دزد ها با هم بر سر شیوه ی هرچه بهتر دزدیدن ـ میشل کُلُن ـ به ترجمه و با توضیحات همین قلم ـ ۱۷ آبان ۱۳۸۹
۶ ـ برای داشتن تصویری کلی از وحشتی که به گفته ی ایلان پاپه، مخالفان اسراییلی کشتار دولت و ارتش اسراییل در غزه را فرا گرفته است و مانع حتی اظهار نظر های ساده ی آن ها در میان جمع می شود، بد نیست که مقاله ی «اسراییل: به سوی فاشیسم» که میشل وارشاوسکی در ۲۴ ژوئیه نوشته است (و امکان ترجمه ی آن متأسفانه دست نداد) را بخوانیم.
او در این مقاله، توضیح می دهد که چگونه نه فقط گروه های سازمانیافته ی دست راستی، بلکه بعضی از عابران نیز به سوی او و دیگر تظاهر کنندگان، حمله ور می شوند.
همچنین، گیدئون لوی، روزنامه نگار صلح طلب اسراییلی که همین یکی دو ماه پیش، همچون میشل وارشاوسکی، ایلان پاپه، و هزاران یهودی صلح طلب سراسر جهان، رسماً و علناً به کمپین جهانی و فراگیر «بی دی اس» پیوست، به جرم نوشتن یک مقاله علیه کشتار اخیر اسراییل در غزه، علی رغم آن که از ستون نویس های ثابت روزنامه ی «هاآرتص» اسراییل است، تا آنجا در کشور خود مورد آزار و اذیت قرار گرفت و تهدید به قتل شد که مدیریت «هاآرتص»، خود را ناچار دید که برای حفظ جان او محافظ شخصی استخدام کند.