بانوی گرامی احلام عزیز
بصورت اتفاقی چندی پیش دو تا از ترانه های شما را شنیدم و نکته ای بسیار مهم توجه من را جلب نمود.استفاده بسیار به جا و زیبای شما از زبان پارسی و عربی در کنار یکدیگر. علاوه بر زیبایی بسیاری که به ترانه شما داده بود مفهومی بس ژرف و فرهنگی را نیز در بر داشت.
اما دلیلی که منجر به نوشتن این نامه خدمتتان گردید پاسخ شما به کامنت یکی از هموطنان در اینستاگرامتان بود که در آن از شما خواسته شده بود از زبان پارسی به تنهایی در ترانه های خود استفاده نمایید و شما در پاسخ فرموده بودید به احترام عرب زبانان ایران نه تنها بخش عربی را حذف نمی نمایید بلکه از آن استفاده خواهید نمود.
درود بر شما، به واقع زیبایی تمدن بزرگ ایران در همین تنوع قومی و زبانی باشندگان ایران زمین است.ایران زیبای ما به مانند رنگین کمان از رنگ های مختلف تشکیل شده است و زیبایی و بزرگی تمدنی خود را از همین رنگارنگی و تنوع باشندگان خود وام می گیرد.
بدون شک حفظ و بسط زبان اقوام ایرانی از مهمترین تلاش های همه کوشندگان فرهنگی ایران زمین بوده و در کنار زبان پیوند دهنده تمام تیره های ایرانی پارسی باید از رشد و شکوفایی برخوردار گردد.
ملی گرایی در ایران از آغاز تا کنون بر پایه فرهنگ وتمدن بوده است و نه مانند ناسیونالیسم در اروپا بر پایه نژاد و زبان و باید گفت شاید زشت ترین اندیشه ای که انسان ها تا کنون بر خود دیده اند همانا برتری نژادی است که جز جنایت و قتل عام بی گناهان در بر نداشته است ،همان گونه که در قرن بیستم جامعه بشری شاهد قتل عام ارمنیان توسط دولت عثمانی و یا قتل عام های گسترده نژادی توسط دولت نازی آلمان بوده است و متاسفانه تا امروز نیز به اشکال مختلف در نقاط گوناگون جهان ادامه دارد.
اما در مقابل ایرانیان که از تیره های مختلف با زبان های مختلف تشکیل شده اند ملی گرایی خود را بر پایه وحدت اقوام ایرانی و بالندگی فرهنگ والای خود و بر پایی جشن های زندگی بخشی چون نوروز و مهرگان قرار دادند. زبان پارسی بعنوان تنه درخت همبستگی ایرانیان در طول قرن ها توسط تمام اقوام ایرانی که بسیاری از آنها زبان دیگری داشتند آبیاری گردید و بالیدن گرفت . به همین دلیل همبستگی ملی بود که در زمان حمله ارتش بی رحم بعثی به خوزستان، عرب خوزستانی دوشادوش دیگر اقوام خوزستان و جانبازان نقاط دیگر ایران در برابر هم زبانان خود جنگید تا به همگان اثبات نماید ایرانیان از هر تیره ای که باشند اول خود را ایرانی می دانند.
استفاده همزمان شما از زبان پارسی و عربی که هر دو در شعر بسیار توانا هستند بدون شک زیبایی خاصی به ترانه های شما می دهد و پیامی میتواند باشد از زیبایی تنوع فرهنگی ایرانیان و بیان این واقعیت که هیچگاه ایرانیان نفرت پراکن نبوده اند و به سوی تمام ملت هایی که عزت ایرانیان را حفظ میکنند دست دوستی دراز کرده اند و می کنند.
امروزه بر دوش شما هنرمندان است که سفیر صلح و دوستی در منطقه نا آرام و پر از کینه و نفرت خاورمیانه باشید، زیرا شما با بسیاری از مردم در ارتباط هستید و پیام شما را می شنوند.شما میتوانید سفیر صلح و دوستی بین ما ایرانیان و همسایگان چند هزار ساله مان در جنوب خلیج فارس باشید. ما ملت های این منطقه باید بدانیم تنها با دوستی و محبت بین خودمان است که میتوانیم سرزمین هایمان را تبدیل به جایی کنیم که لیاقت آن را داریم.
آرش رحمانی
هموند جبهه ملی ایران – تهران
نوزدهم بهمن ماه یکهزار و سیصد و نود و شش خورشیدی