دیشب در تنهائی با خودم چنین نجوا می گردم !!!! …..
من اگر از بستر مرداب سیاه استبداد دینی کنونی که بر کشورم گسترده شده است خودم را به سطح آب برسانم و‌دیگران را نیز یاری دهم که از این آبگیر چرکین رهائی پیدا کنند دیگر دست به انقلابی که روزگاری کودکان کژ اندیش در لباس بزرگسالان در میهنم در سال ۵۷ دست به آن زدند نخواهم زد .
ضد امپریالیست های انقلابی ما در سال ۵۷ مرداب خرافه گرائی را دریائی مواج و زلال از جوشش خلق می دیدند که استعمار و امپریالیسم را یله خواهد کرد و قشر زحمتکش را بر تارک قله دماوند خواهد نشاند !!!!
و روشنفکر نمایان ما نیز برای رهائی از استبداد حاکم و انسداد سیاسی به روحانیون زاویه نشین قم و نجف دخیل بستند و آئینه را در خشت خام جستجو می کردند !!!
چه ساده لوح بودند ضد امپریالیست ها و روشنفکران ما در آن سال !!
انقلابیون برای رسیدن به قله مبارزات خلقی تونلی به قعر زمین زدند و بجای رسیدن به قله پیروزی از ناکجا آبادی سر بر آوردند که نه تنها طبقه زحمتکش را در تونل تاریک ، متعفن و گندیده مذهب غرق کرد که خود نیز در برابر چشمان رفقای خود با تیر های زهر آگین خرافات و جهاد اله و اکبر در خون خود در غلتیدند و ارابه های خدایان ( خمینی ، خلخالی و لاجوردی ) بدن های سوراخ سوراخ شده آنها را در سیاهی شب در نمک زار های قم پنهان کردند تا تاریخ فرصت پیدا نکند تا این نامردمی ها را در دل خود ثبت کند!!
به خودم می گویم من دیگر به هیچ انقلابی خود را گره نخواهم زد ، من و انسان های لیبرال دموکراتی چون من پس از کابوس سیاه سال ۵۷ بر آن شده ایم تا با ترویج خرد گرائی جهل و خرافات را به گور بسپاریم و پرچم آزادی و حقوق برابر برای همه شهروندان میهن را از هر رنگ ، نژاد و قوم بر بلندای البرز ، الوند و دنا بر افرازیم و با آوای بلند خواهیم گفت که سرزمین ایران زیستگاه مشترک ماست و از نیاکانمان به ما به ارث رسیده است و بر ماست که آنرا پرستاری کنیم و گرد و غبار خرافات و اندوه و ستم های رفته بر مام میهن را از تن رنجورش پاک کنیم و آن را به گلستانی شاداب تبدیل کنیم که همه از عطر گل هایش سرمست شوند و صلح و آزادی جای جنگ و ستیز را پر کند و دین و ابواب جمعی دین به تاریک خانه تاریخ بسپاریم و درب آن تاریک خانه را با قفلی بزرگ و ناگشودنی زنجیر کنیم تا هیچ دجالی دیگر یارای گسستن زنجیر و قفل آن را نداشته باشد .
آری من انقلاب نخواهم کرد ولی بدی و کینه ها را با هم پیمانان خردمندم از سرزمینمان شخم خواهیم زد و تخم نیکی در سرزمینمان خواهیم کاشت و منتظر سر زدن جوانه های خرد و نو آوری خواهیم نشست .
آری ما گل خواهیم کاشت
چون خورشید با ماست
و ایران سرزمین بار وری است
قرنطینه خانگی – گاتنبورگ‌سوئد
۲۳ آوریل ۲۰۲۰