در بیست و دوم بهمن ماه ۱۳۵۷، رژیم شاهنشاهی پهلوی سقوط کرد و جمهوری اسلامی بر شرایط مسلط گردید. شعارها و اهداف آن دوره، تحقق نیافت و رفته رفته از آرمان های خود، فاصله بیشتری گرفت و دامنه نارضایتی ها، افزایش یافت. ولی چرا جمهوری اسلامی، سقوط نکرده است؟ طرفداران جمهوری اسلامی، با طعنه میگویند که ۴۳ سال است میشنوند که عید نشده، انقلاب میشود. ولی جشن ۴۳ سالگی گرفته ایم و قدرتمندیم. اما باید بدانیم که رژیم پهلوی هم ۵۳ سال در قدرت بود و سقوط کرد. سلطنت قاجاریه هم حدود ۱۳۰سال بر ایران حکومت کرد و بخش های زیادی از کشورمان جدا گردید و در ۱۳۰۴ سقوط کرد.
آیا چشم اندازی از سقوط و انقلاب در جمهوری_اسلامی دیده میشود؟ آیا خطر تجزیه و آشوب های داخلی احساس میشود؟ سهم خواهی نظامیان و کودتا چطور؟ آیا گروه های شبه نظامی متحد ما، در دفاع از تمامیت سرزمینی خودمان، به کمک ما خواهند آمد؟ آیا واقعا از لحاظ دفاعی، نیرومند هستیم؟
۱- رژیم های خودکامه، ممکن است در ساختار غلط، درآمدزایی مقطعی و کوتاه مدت داشته باشد و یا گشایش هایی در آزادی های اجتماعی و اندیشه های شخصی ایجاد گردد، ولی دورنمای خطرناک دارد.
۲- هیچگونه سرمایه گذاری منطقی و مولد با زیرساخت های عقلانی در رژیم خودکامه دیده نمیشود و بیشتر رانت و نابرابری اجرایی و ساختاری در بازارهای غیر مولد و موازی، مشاهده میشود. اختلاف طبقاتی در همه جا مشاهده میشود و پخمه ها، جای شایسته گان را میگیرند.
۳- در نظام های دیکتاتوری، همیشه تعدادی شهروند از گروه و جریان داخل رژیم، طرفدار و هواخواه سیستم هستند و در طی زمان، پیشرفت و توسعه حداقلی هم ایجاد میشود و تبلیغات گسترده دارد.
۴- دیکتاتور بصورت دموکراتیک و قانونی به قدرت نرسیده، ولی بعد از قدرت گرفتن، قوانین را به نفع خود تغییر میدهد و مقبولیت قانونی می بخشد. ولی هیچ راهی برای انتقال قدرت قانونی، باقی نمیگذارد.
۵- دیکتاتور در بدنه حکومت، گروه ها و جناح های مخالف روش همدیگر ایجاد میکند و ظاهری دموکراتیک دارند، ولی در کنترل شخص توتالیتر هستند و در زمان خاص و بحرانی، متحد میشوند.
۶- دیکتاتور، در مواجهه با انتقادها، به حکومت های قدیمی و یا کشورهای دیگر استناد میکند و دشمن تراشی و توهم توطئه را گسترش میدهد و با کمک طرفداران خارجی و داخلی و جناح های خودساخته، فرافکنی میکند و پرونده سازی میشود.
آیا میشود از چنین حکومتی، گذر کرد و به الگوی توسعه و مردمسالاری نزدیک شد؟
حکومتی که مردم، اقتدار و توانمندی کامل برای انتخاب قوانین و قانون گذاران را دارند. حکومتی مبتنی بر حقوق شهروندی، رفاه و توسعه اقتصادی پایدار، آزادی اجتماعی، آزادی اندیشه و بیان، حق برخورداری از حمایت های قانونی، فرصت مشارکت در امور سیاسی و فرهنگی جامعه، پایبندی به ارزش هایی همچون تحمل ، همکاری، و مدارا و رضایتمندی اقلیت ها برقرار گردد.
کشورهای توسعه یافته و حکومت های دموکراتیک، چه خصوصیاتی دارند؟
برخی معتقدند دموکراسی باید در عرصه ی اقتصاد هم اولویت باشد و شهروندانی که به لحاظ مادی در مضیقه هستند، نمیتوانند به طور فعال و مثبتی در عرصه ی سیاسی شرکت بکنند. این نگرش، متفاوت از نگرشی است که میگوید اُلاغ هم زیربنایَش اِقتِصادِشَه.
دموکراسی یعنی تولید و توزیع بهتر ثروت، و استبداد یعنی کمک به تولید و بقای فقر.
برخی هم مانند امیرکبیر معتقد بودند که توسعه یافتگی، از طریق حاکمیت ممکن نیست و از توسعه فرهنگ مردم آن کشور و ملت دانا ایجاد میشود. ولی آموزش ملت هم برعهده حاکمیت است و تجربه آلمان غربی و آلمان شرقی که یک فرهنگ مشترک داشتند و ملت واحدی بودند، گواه آن است که رشد و توسعه از حاکمیت به ملت سرایت میکند و یا در مورد کره شمالی و کره جنوبی یا هائیتی و دومنیکن، واضح است که ملت ها بر اساس نوع حکومتی که دارند، علیرغم فرهنگ و دانش عمومی مردم، به توسعه یا دیکتاتوری میرسند. حتی در مورد بحرین هم اِن قُلت هست. پس برای رسیدن به توسعه یافتگی و دموکراسی، ابزارهایی مانند سیستم قضایی مستقل و احزاب و رسانه های آزاد و مبتنی بر انتخاب چرخشیِ مردمِ برخوردار از رفاه و آموزش و بهداشت عمومی نیاز داریم. مدیران رده بالای حکومتی در برابر پارلمان مستقل، باید پاسخگو باشند و نمایندگان مردم در انتخابات آزاد، باید از تمام طیف‌های سیاسی و اجتماعی و اعتقادی را از زن و مرد، بدون هیچگونه برتری دینی و صنفی و نژادی نمایندگی کند. رهبری قوی و معتقد به دموکراسی، جامعه ی مدنی تقویت شده، قدرتمند شدن زنان و قانون مداری، شرایطی هستند که می توانند حافظ ثبات و صلح باشند. دموکراسی وقتی است که قوانین داخلی کشور، بازتابی باشند از برابری حقوقی انسان‌ها بدون هرگونه استثنایی. پس به عقیده فرهیختگان، «نظم حقوق بشری برای این که ایجاد بشود، برای این که حفاظت بشود، نیاز هست به تاسیس دموکراسی، تاسیس نظام مبتنی بر برابری حقوق مردم و بر شایسته سالاری، حاکمیت دائما خودش را تغییر بدهد و تجدیدقوا بکند، و بتواند افراد از هر نوع و جنس و هر نژاد و هر نوع تفکر، تلاش بکنند که وارد چرخه ی انتخابات آزاد بشوند و اگر شایسته باشند در مدیریت‌های بالا قرار بگیرند. بدون یک چنین نظم سیاسی، این که ما بگوییم موازین جهانی حقوق بشر قابل حفاظت هست، حرفی واهی است. لذا جمهوری اسلامی ایران، دموکراتیک محسوب نمی شود. نه انتخابات آزاد هست و نه حکومت قانون، سرور هست و شهروندان، مشارکت فعال ندارند به دلیل محدودیت هایی که قانون اساسی برای زنان یا پیروان مذاهب غیر از تشیع اعمال کرده، و حقوق بشر هم در آن خدشه دار است. برخی از مدیران هم انتصابی هستند و چرخه تغییر در مدیران عالی، ناکارآمد است. احزاب و رسانه مستقل نداریم. ملت هم با رفاه نسبی، فاصله بسیار دارند. جمهوری اسلامی ایران برخلاف جمهوری اسلامی دیگر کشورها، تئوکراسی است و باتوجه به تحریم انتخابات گسترده، اُلیگارشی سیاسی مشاهده میشود.»
برای گذار از این چالش، ابتدا به یک نقشه راه و منشور جامع و مترقی نیاز داریم. جبهه ملی ایران، یادگار زنده یاد دکتر محمد مصدق و بیش از ۷۰ سال تاریخ و تجربه، برای همگرایی و مشارکت با برنامه همه نیروها، منشور ۸ماده ای مصوب ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ را منتشر کرده است و در دسترس همه علاقمندان، قرار دارد. ایرانیان آزاده و میهن گرا، با تحریم گسترده انتخابات، قدم اول را محکم برداشته اند و خواستار گذار از جمهوری_اسلامی به حکومتی سکولار مبتنی بر بیانیه حقوق بشر و با پیش شرط حفظ تمامیت میهن و نفی هرگونه سلطه میباشند. توصیه میکنیم که با مطالعه و پژوهش بیشتر، هموند جبهه ملی ایران شوند و ما را برای رسیدن به ایرانی آباد و توسعه یافته، یاری نمایند.
از جناح ها و گروه های مختلف آزادی خواه در سراسر جهان، که دل در گرو ایران گرایی و آینده فرزندان محروم کشور دارند هم تقاضا میکنیم که با اساسنامه و منشور جبهه ملی ایران، همراهی و همگامی داشته باشند.
همراه شو عزیز، همراه شو عزیز
تنها نمان به درد،
کاین درد مشترک
هرگز جدا جدا، درمان نمیشود
از جوانان هموند جبهه ملی و آزادیخواه هم تقاضا داریم که در گام دوم، همزمان با افزایش مطالعه و پژوهش علمی، در فضاهای واقعی و مجازی و کوچه و بازار، منشور و باورهای آزادیخواهانه جبهه ملی را تبلیغ نمایند و مردم بیشتری را با حقوق شهروندی آشنا کنند.
برتری ما تحول خواهان،
گستردگی و پهناوری کشورمان ایران است که اگر حتی اعتراض ملایم و خشونت پرهیز در یک زمان واحد و در استانهای مختلف، برنامه ریزی شود، میتواند با درایت رهبران جبهه ملی ایران از موضع قدرت با حاکمیت جمهوری اسلامی وارد چانه زنی سیاسی گردد و حکومت موقت تا رفراندوم جدید را پایه گذاری نمایند و کنترل این حجم اعتراض، پایه های استبداد را میلرزاند و صدای شکستن این بُنیان فرسوده را میتوان شنید. اگر حاکمیت، به خواسته های تحول خواهی معترضین بر طبق بیانیه حقوق بشر، اهمیت نداد در گام بعدی، میشود تجمع را به سمت مراکز صدا و سیمای استان ها و نیروگاه های برق و مخابرات، کشاند و از حق دفاع مشروع بر علیه اغتشاشگران نفوذی، بهره برد.
برتری ما تحول خواهان،
اتحاد معترضین بدون سلاح با نیروهای آزاده و شجاع ارتش و نیروی انتظامی خواهد بود که آنها هم از وضع موجود و عدم شایسته سالاری رنج میبرند و از سیستم فاسد ارباب رعیتی، خسته شده اند و هرگز حاضر نخواهند شد که به روی عزیزان هموطن خودشان، اسلحه بگیرند و مرتکب جنایت شوند و در جُرم حاکمیت شریک نمیشوند و این عزت را به یادگار خواهند گذاشت.
برتری ما تحول خواهان،
هموطنان میهن پرست فرهیخته خارج کشور هستند که میتوانند با دولت های خارجی وارد گفتگو و تعامل شوند و فشار مضاعف را به حاکمیت داخل ایران تحمیل کنند و اجازه قرارداد بستن به دولت های دیگر با رژیم توتالیتر تئوکراتیک را ندهند. میتوانند صدای ایرانیان داخل کشورمان باشند و رسانه ملی تحول خواهان داخلی شوند. تشکل های جبهه ملی ایران در خارج کشور، پذیرای هموندان علاقمند به مصدق بزرگ خواهد بود. باید جمعیت مبارزین را افزایش دهیم و چاره دیگری نداریم. مطالبه مدنی و بدون هزینه برای شما، عضویت در جبهه ملی و همراهی با بقیه اعضا خواهد بود.
برتری ما تحول خواهان،
روش های ساده نافرمانی_مدنی
از جمله :
– باور کنیم که رسانه ها و حکومت های خارجی، مثل امریکا و روسیه و انگلیس و چین و اسراییل و فرانسه و … ، خیرخواه ما نبوده و نیستند و باید از درون میهن خودمان، به دموکراسی و آزادی و کرامت انسانی برسیم.
– در راهپیمایی های حکومتی، انتخابات فرمایشی و نمازهای جمعه و فطر و قربان و تشییع جنازه های شهید گمنام و آخوندها و دولتی ها … شرکت نکنیم.
– مراسم مذهبی را مثلا ایام فاطمیه و محرم و رمضان و … در خیابان ها و گذرهای عمومی و حسینیه ها و تکیه ها و مساجد و محل هایی که مداح های بیسواد هستند و ارتباطی با رانت و فساد دارند شرکت نکنیم و تنها در مراسمی که اشخاص مردمی و غیر حکومتی و اشخاص غیردولتی و باسواد و متدین غیرسیاسی هستند و در خانه ها برگزار میشه، شرکت کنیم.
– از مغازه هایی که عکس خمینی و خامنه ای و سلیمانی و … به دیوار زده اند، خرید نکنیم. ولی اگر مغازه دار، پرچم کشورمان را در جایی از مغازه قرار داده و سرود ای ایران و یا سرود نام جاوید وطن و سرود همراه شو عزیز رو پخش میکنه، ازش بیشتر خرید کنیم و حمایت کنیم.
– پول صدقات و خیرات خود را برای کمک به افراد بی بضاعت همسایه و اقوام هزینه کنیم و به کمیته امداد و هلال احمر و اوقاف و مساجد و امامزاده ها کمک نکنیم.
– از اپلیکیشن های موبایل که مالک حکومتی دارند مثل روبیکا و سروش و بلد و … استفاده نکنیم. کمتر شارژ تلفن بخریم و بیشتر از تلگرام استفاده کنیم.
از تراکنش های عابر بانک، کمتر استفاده کنیم و کارمزد ندهیم.
– رادیو و تلویزیون ایران و روزنامه های حکومتی مثل کیهان و سایت های مثل فارس و تسنیم را تحریم کنیم. اصلا هرچی گفتن، دروغه و باور نکنیم.
– ارتباط با آخوندها و طلبه ها و پاسدارها و بسیجی ها و خانم جلسه ای ها و افرادی که عکس پروفایل ریاکارانه دارن و آهنگ انتظار گوشی هاشون هم سخنرانی خامنه ای و خمینی و … هست رو محدود کنیم و بهشون بی اعتنا بشویم. از دادن خدمات شغلی ارزان خودمان به این افراد، خودداری کنیم و برای هزینه های اضافه و معطلی هم بهانه بیاوریم و کارهایشان را عقب بندازیم .
– پرداخت قبض جریمه ها و برق و آب و گاز و تلفن را به تاخیر بیندازیم. عوارض نوسازی و قبض های دولتی را به تاخیر بیندازیم. پرداخت اجاره های اوقاف و ادارات و سازمان ها را به تاخیر بیندازیم.
روش های همراه با مخاطره
– کشیدن سرمایه ها از بانک ها و بورس، هرچند که اندک باشد و تبدیل نقدی ریال به ارز های خارجی و طلا و بیت کوین. و عدم سرمایه گذاری در پیش خرید خودرو و املاک و نوبت حج و عتبات
– مرخصی طولانی مدت گرفتن از مشاغل دولتی با دریافت گواهی طول درمان پزشکی و ترساندن مدیر و همکاران با سرایت بیماری های واگیر مانند کرونا، که منجر به کاهش شدید کارمندان اداری بشود و عملا خدمات رسانی مختل گردد.
– همراهی با اعتصابات کارگری و دست کشیدن از کارهای با کمترین دستمزد و خطرآفرین بدون بیمه و بدون حق سنوات و بدون پاداش که به دور از کرامت انسانی است.
– حمایت همگانی از اعتراضات خشونت پرهیز، مانند حمل و نقل رایگان مسافر و استفاده رایگان از چاپخانه ها و بلندگوها و اطلاعرسانی صحیح و مستند به عموم مردم و پوشاندن چهره های معترضان با ماسک و تغییر چهره
تذکر مهم:
برخی از غدّه های چرکین سرطانی، تنها با جراحی درمان میشوند، لذا هم درد دارد و هم خونریزی دارد و هم هزینه مالی.
عبور خشونت پرهیز از جمهوری_اسلامی هم بدون هزینه نخواهد بود، ولی تلاش مبارزان بر حداقل هزینه و گذار مُسالمت آمیزِ مدنی خواهد بود. به نیروهای بدنه حاکمیت هم پیام خواهیم داد که هزینه مبارزات مردم را بالا نبرند.
تذکر مهم:
در دوران گذار از جمهوری_اسلامی، هیچ کسی حق ندارد که به جان و اموال بقیه ایرانیان تجاوز کند. همه ما وظیفه داریم از هموطنان خودمان با تمام وجود دفاع کنیم، آخوندها و پاسدارها و کارمندان و زنان اینها هم باید محافظت شوند و حق هیچگونه انتقام خودسرانه، به_هیچ_وجه وجود ندارد.
پاینده ایران
آزاده مردم ایران