روزنامه جوان، نزدیک به سپاه پاسداران، در اقدامی کم‌سابقه قوه قضائیه را به خاطر اجرای حکم شلاق کارگران معدن طلای آقا دره مورد انتقاد قرار داده است.
این روزنامه در گزارشی با تیتر «شلاق کارفرما و قاضی بر پشت کارگران دادخواه»، نوشته است: «کارگرانی که در دی‌ماه سال ۹۳ به خاطر تعدیل ۳۵۰ نفر از همکارانشان دست به اعتراض زده بودند و در این میان یکی از کارگران بر اثر فشار روحی وارده دست به خودکشی زده بود و در آن زمان قاضی مربوطه با شکایت کارفرما به اتهام ایجاد اغتشاش، علیه حدود ۱۷ نفر از کارگران اعلام جرم کرد» و اواخر ماه گذشته حکم شلاق درباره آنها به اجرا درآمد که «سروصدای زیادی به پا کرده است.»
روزنامه جوان با اشاره به اینکه «خبر شلاق خوردن تعدادی از کارگرها، موجب نقش بستن این سؤال در اذهان شده که با احترام به تمام قوانین و نوع صدور آنها، آیا قاضی نباید تمام جوانب را برای صدور یک حکم در نظر بگیرد؟ اگر حرکت ثانویه کارگران از نظر قانون جرم محسوب می‌شود، آیا علت به‌وجود آمدن این اعتراضات هم در زمان صدور احکام دیده شده است؟.»
این روزنامه نوشته است: دستگاه قضایی «باید قاضی مربوطه را که نتوانسته عواقب ملی حکم خود را بسنجد و در این باره سنجیده‌تر عمل کند، مواخذه کند»، و همزمان وزارت کار را هم مورد انتقاد قرار داده و نوشته است: در حالی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به همراه تشکل‌های خود «برای ارائه دستاوردهای کارگری به ژنو سفر میکند که کارگران ایرانی باید به دلیل اعتراض به چرایی قطع یکباره همکاری‌شان حکم شلاق بگیرند.»
رادیوفردا
———————————————————
در زیر توجه شما را به نوشته ای از٬٬ کانون مدافعان حقوق کارگران٬٬ جلب می کنیم:
شلاق زدن بر بدن کارگران معترض بیانگر خشم سرمایه داران از بن بست های این نظام است
۱۷ نفر از کارگران معدن طلای اق دره که حق و حقوق خود را از کارفر مای معدن مطالبه کرده بودند به شلاق محکوم شده و حکم شلاق در باره آنان اجرا شد.
این اولین بار در تاریخ نیست که کارگران و زحمتکشان در ایران برای احقاق حقوق خود به شلاق، که یکی از وحشیانه ترین مجازات های ضد انسانی است، محکوم می شوند. کارگران و زحمتکشانی که در سخت ترین شرائط برای گذران زندگی خود و خانواده هایشان کار میکنند، جسمشان، در آلوده ترین شرایط کاری به سرعت فرسوده می شود و محیط زندگی خود و خانواده هایشان به دلیل عدم رعایت موارد زیست محیطی درخطر جدی است. (در این کارخانه جهت استحصال و فرآوری طلا روزانه ۴ تن سیانور ، ۶ تن انواع مواد سمی دیگر روانه منطقه و طبیعت تکاب می شود)
آنان بارها به شیوه های مختلف اعتراض خود را به شرایط غیرانسانی که در آن به تناوب کار می کنند و بیکار می شوند ابراز داشته اند. از تحصن و تجمع و اعتصاب گرفته تا نوشتن و ارسال نامه به مقامات مسوول.
این کارگران به چه چیزهایی اعتراض داشته اند؟
آنان به حقوق نگرفته، اخراج های بی دلیل، نداشتن بیمه بیکاری، استحصال بیش از حد، غیرقانونی و غیر اصولی معدن و همچنین آلودگی شدید محیط زیستشان بارها و بارها اعتراض کرده اند.
اما گوش شنوای مسوولان فقط برای صاحبان سرمایه باز است و پیگیرانه شکایت صاحبان معدن را پیگیری می کنند تا مبادا اندکی از سود سرشارشان کاسته شود. اما چشم و گوش آنان بر جنایتی که هر روزه بر این کارگران و خانواده هایشان می شود، همیشه بسته بوده است.
معادن طلائی که سود های سرشاری نصیب دولت و صاحبان معدن میکند، گویا برای اطفای حرص سیری ناپذیر این سرمایه داران کافی نیست، بلکه باید حتی دستمزد بخور و نمیر کارگران را هم دزدید تا بر آز سیری ناپذیر خو د مرهم بگذارند و از خشم به بن بست رسیدن همه برنامه های خود و افشای شیوه های غیرانسانی سودجویی شان، کارگران را به شلاق ببندند تا شاید راه استثمار و بهره کشی را بازتر کنند.
غافل از آنکه این اعمال نشان از به آخر رسیدن خط ستم و استثمار است.
کانون مدافعان حقوق کارگر
خرداد ۱۳۹۵