روز جهانی کورش – روز ملی ایران – کورش زعیم


۱۰ آبان ۱۳۹۶


ای کورش بزرگ، تو را میستایم.
تو نماد خرد ایرانی هستی. تو نماد اندیشه ملی ایرانیان هستی.
تو نماد گفتمان ملی و فراملی ایرانیان هستی.
تو نماد بلندا و ژرفای فرهنگ والای کهن ایرانی هستی.
هیچ اندیشه و فرهنگ رهبری ملی تا کنون نتوانسته به بلندای تو برافرازد. سدها سال است که نتوانسته اند مگر با ترویج خرافات و خشونت و بستن دهان ها و شکستن کلک ها بر ملت ایران فرمانروایی کنند. تو معیاری برای مدیریت کشوری و لشگری ایرانزمین تعریف کرده ای که تا کنون دستیابی به آن امکانپذیر نبوده است.
تو چنان توانمندی و گستره نفوذ فرهنگی و سرزمینی برای میهن ما تعریف کردی که نه تنها هیچکس به آن عظمت دست نیافته که بسیاری رهبران گذشته بیش از نیمی از ملت تو و سرزمین یکپارچه تو را با بی خردی و فساد و خیانت به مرزبندی های جدا از ایران باخته اند. تو رهبری سرزمین ایران را فرمانروایی بر دل ها تعریف کردی، که سدها سال دست نیافتنی مانده است: توان بالای لشگری همراه با فرهنگی مردم سالار، همراه با سیاست ورزی مردمی و جهان پسند. هیچ فرمانروایی در سراسر جهان و در درازنای تاریخ به بلندای تو نتوانسته رسیدن.
تو حقوق مردم و بشریت را چنان تعریف کردی که پس از گذشت بیست و شش سده، و با وجود نهادی نوبنیاد به نام سازمان ملتهای همبسته، و بیانیه ای جهانی به نام حقوق بشر، هنوز نشده که زیاده خواهی و درنده خویی فرمانروایان نیرومند جهان از بزرگ تا کوچک مهار گردد، یا ملتهایشان در برابری و دادگری و رفاه زیست توان کردن. تو برای دوست و دشمن بزرگ بودی، ولی امروز دشمن برای ما بزرگ است، و دوستی نداریم.
ده سال از آن روز تاریخی، هفتم آبان ۱۳۸۶، میگذرد، که در پای آرامگاه ورجاوند تو، نامت را در میان بسی فرزندان بی تاب تو ندا دادم که: “تو هرگز نخفته ای که روح تو در وجود ما بیدار است”. و من، هر ساله تا به امروز، در این روز خجسته، یاد تو، پدر ملت ایران را تکرار کردم. و ملت جوان ایران به نام و شناخت بهتر تو بیدار شد، و تو قبله گاه عاشقان ایران شدی و در دل جوان ایرانی آشوب به پا کردی.
کورش بزرگ، به تو نیاز داریم. روح خود را در کسی بدم که ذره ای از مهر تو به ایران و ایرانی را در دل داشته باشد؛ و ذره ای از دریای بیکران خرد تو بهره برده باشد. باشد که میهن ما را از تاریکی اندیشه بیرون تواند آورد. کسی که با تفکیک و تکلیف باورهایی محصور مردم را به اسارت ذهنی نکشاند، کسی که توان اندیشه مستقل و آزادمنشانه را از مردم نگیرد. کسی که زیارت کنندگان آرامگاه تو را که نماد عشق به سرزمین و فرهنگ میهن است با چوب نراند و تهدید و زندانی نکند.
کورش بزرگ، تو را همه جهان میستاید، بجز آنان که سرزمین تو را در چنگ گرفته اند. اگر ذره ای خرد میداشتند و ذره ای عشق به آب و خاک این سرزمین اهورایی که تو بر جای گذاشته ای میورزیدند، اکنون تو زیارتگاه همه ایرانیان و ایرانی تباران جهان می بودی و اینگونه در تنهایی و فراموشی و بی مهری به سر نمی بردی… و اگر ذره ای مهر ایران در دلشان میبود و ذره ای همانند بقیه جهان تو را گرامی می داشتند، و این روز جهانی کورش، همانگونه که من ده سال پیش آنرا چنین خواندم، روز ملی ایران خوانده میشد، و هر سال در این روز فرخنده ملی جشنی فراگیر بر پا میشد. ما فرزندان تو همواره تلاش خواهیم کرد که این شود.
تهران- هفتم آبان ۱۳۹۶، ۲۹ اکتبر ۲۰۱۷م

تنها مطالب و مقالاتی که با نام جبهه ملی ايران - ارو‌پا درج ميشود، نظرات گردانندگان سايت ميباشد
بازنشر مقالات با ذكر مأخذ آزاد است