دولت سر «کار آفرین» :عبد الحمید شمس

بدون هیچ تردیدی این دولت از نظر اقتصادی، از همان آغاز در فضای فکری «حلقهٔ نیاوران»(حامیان بازارآزاد با قیمت های بلبشو) بود و هنوز هم هست. خود دولت هم با بالابردن قیمت دلار، رایگان زدایی در خدمات عمومی و تشویق مردم به سوی بازار سرمایه(بورس)، منابع جدیدی برای خود دست و پا کرد، اما کار آفرینی نکرد! بلکه مردم را سرکار گذاشت.
▪️در واقع دیدمان «دولت کار آفرین» رهیافتی است که برخی محافل دانشگاهی و لیبرال‌های اقتصادی(نه لیبرال‌های سیاسی و اجتماعی) در غرب و در تکمیل دیدمان اقتصاد تعدیل(در دهه ۹۰ میلادی) مطرح کردند. هدف غایی این رویکرد تبدیل دولت به یک کاسب و دلال بزرگ بود، که خودش هیچ دخالتی در تولید نداشته باشد، بلکه جاده صاف کن سرمایه گذاران – و در ایران- دلالان و واردکنندگان موسوم به بخش خصوصی باشد. چطوری؟ خیلی ساده: از یک سو نظام دولتی هیچ نظارتی بر قیمت ها نمی کند و دست تولید کننده و تأمین کننده مواد اولیه و وارد کننده های- اغلب خودی و شبه عمومی- را باز می گذارد و از سوی دیگر خودش، همسو با توصیه های دیدمان کار آفرینی، به کسب در آمد های جدید می پردازد. به عبارت روشنتر، دولتی که برای برپایی عدالت و ایجاد قسط انتخاب شده، می شود «شریک دزد و رفیق قافله»! با رأی مردم روی کار می آید اماارز ۴۲۰۰ را میان «خودی های نظام» تقسیم می کند و برای جبران کسری بودجه، قیمت دلار را بالا میبرد و اسکناس چاپ می کند. طرفه اینکه در دی ماه ۹۹ رئیس دولت می گوید: ما خودمان قیمت دلار را بالا بردیم»(و دهها هزار میلیارد تومان به جیب امثال سایپا، ایران خودرو و فولاد مبارکه) ریختیم؛ سپس رئیس بانک مرکزیش هم از اراده دولت برای پائین آوردن قیمت دلار در ماه‌های آخر سال می گوید!! پرسش اینجاست: پس نقش بازار و «دست نامرئی آدام اسمیت کجاست»؟! اصولن نگارنده نمی داند چرا این دست وقتی به ایران می رسد، چلاق می شود؟؟!!
▪️میگویند یک جاهل کلاه شاپویی بود که مدام از گنده لات ها کتک میخورد و در مقابل به مردم ضعیف ظلم می کرد. یکی پرسید این چه لات ناجوانمردیست که از قلدر ها کتک میخورد و زورش را به ضعفا می رساند؟! در جواب گفته شد:« این آقا از لات بودن فقط سر پا شا…..دنش را بلده». حالا حکایت این دولته: از دیدمان کار آفرینی و آزاد گرایی اقتصادی، فقط بیکار کردن جوانان و سرکار گذاشتن ملت را بلده. حال ببینیم این دولت، کدام یک از ویژگی های یک «دولت کارآفرین»(!)را پیاده کرده است:
– شفافیت در نظام پولی و مالی؟ صفر!
– خلاقیت و نو آوری در بخش دولتی؟ صفر!
– نظارت مردم بر نظام اداری؟ صفر!
– خلق ارزش برای شهر وندان؟ صفر!
– رقابت در ارائه خدمات به مردم؟ صفر!
– مشتری مدار ی ارباب رجوع و تأمین نیاز های او؟ صفر!
– اما در آمد زایی و کشف منابع جدید، از طریق دست بردن درجیب ملت و به خاک سیاه نشاندن طبقه متوسط و طبقات سه و چهار؟….؟ بیست!!!
۱۳۹۹/۱۱/۰۳