دلنوشته‌ی بانو گیتی پورفاضل وکیل شجاع، عضو هیئت رهبری جبهه ملی ایران در باره بازداشت فرزند محمد نوریزاد


نوزاد ازهمان دَمی که در پوسیان (رحم) مادر جان میگیرد و در شکم روزانه میبالد و جنبش آغاز میکند مهرش در دل مادر و سپس پدر جای می گیرد و تا آن دم که پدر و مادر زنده هستند دوست داشتنی ترین برای آنانند .

فرزند بخشی ازوجود مادر و یار و یاور پدر است چه دختر باشد و چه پسر.

بزرگترین شکنجه برای هر پدر و مادر آزار فرزندش است ؛ خاری که در پایش فرو رود انگار در چشم پدر و مادر فرورفته است .

بازداشت و در بند کردن علی، فرزند پدری که خود در بند است آزاری دو برابر، برای خانواده می باشد.

بایدگفت: اینک ازسنگ هم ناله بر میخیزد و دل رابه آتش میکشاند.

در قانون نیز هرگز کسی را به جرمی که دیگری انجام داده نمی گیرند ؛ بار آن تنها برخود شخص بار می شود ؛ ولی از آنجا که در این نظام هیچ آجری روی آجری دیگر بر پایه بنیادهای استواری نیست هر رویدادی هرچند دور از ذهن و دور از قانون رُخ می دهد.

یکی از ویژه گی های حکومت آخوندی، بی اعتنایی به همین قانونی است که بر پایه احکام فقهی تدوین و تصویب گردیده است یعنی دربند کردن خانواده، برای شکنجه یا اقرار زندانی است به آنچه انجام نداده تنها برای سنگین تر کردن پرونده زندانی است.

بی گمان خانواده جناب نوری زاد

با دربندشدن فرزندشان در دل خون می گریند ولی از آنجا که دلاوری در همه رگهای آنان جریان دارد، بی اشک می گریند تا دشمن شاد نگردد.

علی را آزاد کنید ؛ فرزند را برای سوزانیدن دل پدر، به بند نکشید .

این خانواده برای این سرزمین کهن جان را به میانه گذاشته اند.

مردم، جانشان را دریابد .

ما فریاد می زنیم ؛ علی را آزاد کنید او فرزند همه ماست .

گیتی پورفاضل

تنها مطالب و مقالاتی که با نام جبهه ملی ايران - ارو‌پا درج ميشود، نظرات گردانندگان سايت ميباشد
بازنشر مقالات با ذكر مأخذ آزاد است