غلامرضا تختی، سیاسی‌ترین ورزشکار ایران در طول تاریخ است.
غلامرضا در کنار بازوان ستبر و جسمی قوی از نوادر ورزش ایران بود که با اندیشه‌ای متعالی و هوش سیاسی وافر شخصیتی چند بعدی (سیاسی- ورزشی) داشت.
مرد تعقل و درایت که عقربه عمرش هم به عدد چهل نرسید اما با این وجود کارنامه‌ای درخشان در عرصه سیاست و ورزش از خویش به جای گذاشت! حیف است این بزرگمرد را پشت عناوین جهانی و المپیکی‌اش با گوش‌های شکسته فقط قهرمان- پهلوانش بدانیم! تختی با این‌که تحصیلات عالیه نداشت اما تفکرات و شعارهایش در ابتدای دهه چهل هم‌ردیف نخبگان دانشگاهی زمانه‌اش بود.
قهرمانانی چون فردین و امامعلی حبیبی بعد از کسب مدال‌های رنگارنگ جهان و المپیک و خداحافظی از کشتی، جذب سینما شدند و عنوان سوپر استار سینمایی را به‌دست آوردند!
اما پهلوان مغضوب که یگانه دوران خویش بود و هنوز هم هماوردی در ورزش ما ندارد، به وادی پرریسک سیاست آمد! در سال ۱۳۴۱ با افتخار به عضویت جبهه ملی و سپس به شورای مرکزی جبهه ملی راه یافت. تختی دانش‌آاموخته کلاس‌های تفسیر قران مسجد هدایت بود.
این قهرمان نامدار دلباخته مرحوم آیت ا… طالقانی بود. از سال ۴۱ تا ۱۷ دی‌ماه ۱۳۴۶ عمرش را به مبارزه با استبداد پهلوی گذراند. همواره مغضوب رژیم بود.
در مراسم تشییع و تدفین مرحوم دکتر مصدق جزء پنجاه نفری بود که تسلیم ارعاب و تهدیدهای ساواک نگردید و به احمد آباد رفت و در خاکسپاری مراد و محبوبش مصدق کبیر حضور یافت.
شاه ایران که کینه دیرینه‌ای از مصدق در دل داشت، دستور داد تا جهان پهلوان را از تمام میادین ورزشی با کوله باری از تجربه گران‌سنگ حذف نمایند.
تختی عاشق تعلیم و تربیت بود، بر اساس انگیزه معلمی اشتیاق داشت که در نقش مربی تیم ملی به باروری استعدادهای جوان کشتی بپردازد اما دستگاه سلطنت این راه را هم بر تختی بست!
مراسم تشییع جنازه تختی با شکوه‌ترین گردهمایی مخالفان شاه در دهه ۴۰ بود.
مرحوم پدرم که در آن مراسم شرکت داشت نقل می‌کرد در عصر ۱۷ دی ۱۳۴۶ ابتدای جمعیت در میدان شوش و انتهای عزاداران در گورستان ابن‌بابویه بود.
رژیم پهلوی برای جلوگیری از تجمع مخالفانش دستور داد تا همان روز تختی به خاک سپرده شود. البته این نکته را باید مد نظر داشت که هواداران تختی از ابزار تبلیغاتی و اطلاع‌رسانی محروم بودند.
مردم خودجوش و بدون هیچ عقبه اطلاع‌رسانی خودشان را به مراسم وداع با جهان پهلوان رساندند و تمام تمهیدات ساواک نقش بر آب شد.
وقتی دهان به دهان در کوی و برزن شهر پیچید که «ساواک» تختی را کشته است، غوغایی در پایتخت برپا شد و غروب روز ۱۷ دی جهان پهلوان هنگام اذان مغرب در گورستان ابن بابویه با بدرقه ده‌ها هزار نفر از همشهریانش، آرام گرفت.
یادش گرامی باد.