همزمان با سی و پنجمین سالگرد انقلاب بهمن۵۷ و سومین سال روز حصرخانگی رهبران جنبش سبز، سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) با صدور بیانیه ای نسبت به تداوم حبس ها و حصر ها اعتراض کرد.
در این بیانیه آمده است :«بلاشک رفع محدودیت ها در حوزه هایی همچون مطبوعات، دانشگاه، احزاب و سندیکاها و ایستادگی در مقابل جریان های امنیتی خودسر می تواند بهترین محرک برای پویایی جامعه سرخورده ایران باشد. در این میان، عذرخواهی شجاعانه رییس جمهور از ملت در مورد نحوه اجرای سبد کالای طبقات محروم را می توان گامی امید بخش در نحوه سیاست ورزی دولت یازدهم دانست، چرا ازیک سو سرمشقی برای سایر دست اندرکاران حکومتی و حتی منتقدین حکومت درپذیرش اشتباهات بوده و از سوی دیگر موجب تقویت امید به پیگیری وعده های داده شده توسط دولت خواهد شد.»
متن این بیانیه که در تارنمای “ادوار نیوز” ارگان رسمی سازمان ادوار تحکیم وحدت منتشر شده به شرح زیر است:
در آستانه سی و پنجمین سالگرد انقلاب عظیم ملت ایران هستیم، انقلابی که حاصل تجمیع مطالبات بر حق جامعه استبداد زده ایران در مقابل نظامی خودکامه و وابسته بود و حول شعار هایی همچون استقلال، آزادی و عدالت اجتماعی به ثمر نشست.
انقلاب بهمن ۵۷ نقطه عطفی بود در مسیر جریان دموکراسی خواهی ایرانیان که از مشروطه آغاز شده بود و تا امروز ادامه یافته است، هر چند به نظر می رسد تغییر و تحولات رخ داده در سال های پس از انقلاب با روح آن حرکت مردمی عظیم چندان تناسبی نداشته است.
به واقع مردم ما امروز در حالی یاد و خاطره ۲۲ بهمن ۵۷ را گرامی می دارند که کماکان بسیاری از مطالبات آن سالها، پر رنگ تر از گذشته بر زمین مانده است، با این تفاوت که امید به تغییر مناسبات غیر دموکراتیک در ساختار سیاسی کشور بیش از هر زمانی در میان مردم نهادینه شده است.
در این میان، روی کار آمدن دولت اعتدال و امید در انتخابات خرداد ۹۲ آن هم پس از ۸ سال عقبگرد که حاصلی جز خسران و نابودی در عرصه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی برای کشور نداشت را می توان به فال نیک گرفت، چرا که خود شاهدی است بر رشد سیاسی و اجتماعی جامعه ایران، که باوجود تحمل مشقت های بسیار در یک دهه گذشته، باز هم امیدوارانه دل به ساز و کارهای نسبتا دموکتراتیک موجود سپرد تا کشور را از خسران بیشتر نجات دهد.
مردمی که با امید برای تغییر پای به میدان نهادند و حسن روحانی را به عنوان رئیس جمهور انتخاب کردند بنا به تجربه سال های اصلاحات و دوران احمدی نژاد خوب می دانند که در مسیر احقاق مطالباتشان، شرکت در انتخابات پایان راه نبوده و نیست و ادامه این مسیر، بیش از پیش نیازمند حضور فعال نهاد های مدنی در عرصه های سیاسی و اجتماعی است؛ صحبت های اخیر رئیس جمهور در جمع دانشگاهیان خود گواهی بود به نیاز مستمر دولت به حمایت نهاد های مدنی در مقابل جریان های افراطی موجود در کشور. هر چند به نظر می رسد حسن روحانی در اثر فشار ها، در انتخاب لحن و ادبیات در خور یک مقام رسمی دچار خطا شده بود اما واقعیت این است که با گذشت کمتر از ۶ ماه از آغاز به کار دولت او، هر لحظه فشار ها برای خشکاندن ریشه نهال امید، بیشتر و بیشتر می شود.
در چنین شرایطی انتظار می رود دولت به جای برخورد آمرانه با نهاد های مدنی، توان خود را صرف افزایش امنیت آن ها برای حضور فعالانه در سطح جامعه نماید که بدون تردید در صورت وجود فضای امن وبازتر حمایت خود از حل مشکلات و بحرانهای بین المللی را رساتر از قبل بیان خواهند نمود کما اینکه صدها تن از روشنفکران و دانشگاهیان وحتی زندانیان سیاسی همزمان با سفر رییس جمهور به سازمان ملل در مقطع حساس مذاکرات ژنو با انتشار نامه هایی از اقدامات دولت حمایت نمودند.
بلاشک رفع محدودیت ها در حوزه هایی همچون مطبوعات، دانشگاه، احزاب و سندیکاها و ایستادگی در مقابل جریان های امنیتی خودسر می تواند بهترین محرک برای پویایی جامعه سرخورده ایران باشد. در این میان، عذرخواهی شجاعانه رییس جمهور از ملت در مورد نحوه اجرای سبد کالای طبقات محروم را می توان گامی امید بخش در نحوه سیاست ورزی دولت یازدهم دانست، چرا ازیک سو سرمشقی برای سایر دست اندرکاران حکومتی و حتی منتقدین حکومت درپذیرش اشتباهات بوده و از سوی دیگر موجب تقویت امید به پیگیری وعده های داده شده توسط دولت خواهد شد.
در پایان سازمان دانش آموختکان ایران (ادوار تحکیم وحدت) لازم می داند اعتراض خود رابه ادامه حبس غیر قانونی و ظالمانه سه تن از اعضای برجسته این سازمان، احمد زیدآبادی، عبدالله مومنی ، و حسن اسدی زید آبادی را اعلام نموده و تاکید می نماید که در آستانه سومین سالگرد حصر رهبران جنبش سبز، آنچه می تواند عامل شادابی و نشاط در جامعه و اعتماد میان دولت و ملت گردد، رفع حصر از آقایان میر حسین موسوی، مهدی کروبی، خانم زهرا رهنورد و همچنین آزادی زندانیان سیاسی است.
ادوار نیوز