بزرگداشت روز ۲۹ اسپند، روز آغاز ملی کردن صنعت اداره کشور: کورش زعیم

شست و چهار سال است که ما هر سال روز ملی کردن صنعت نفت کشور را یاد می کنیم و بزرگ می داریم. روزی براستی به یاد ماندنی، از دوران کوتاهی که کشور ما براستی ملی بود، زیرا دولتی ملی داشت و مردم بر سرنوشت خود حاکم بودند. مرد بزرگی چون مصدق، کاری چنان بزرگ کرد که جهان را شگفت زده کرد و به ستایش واداشت.
ما شش دهه است که در خواب خوشی که رویای یک کشور ملی و پیشرفته و خوشبخت را نوید می داد فرو رفته و هنوز بیدار نشده ایم. بیش از سه دهه است که کشور ما دیگر ملی نیست و دیگرانی که ایران برایشان فقط یکی از “بلاد” است آن را تصاحب کرده اند … و ما هنوز ۲۹ اسپند ۶۴ سال پیش را جشن می گیریم و از همه جا بی خبر با آن خوشیم. قلم فرسایی می کنیم، سخنرانی می کنیم، باد در غبغب می اندازیم، انگار که کار خودمان بوده؛ ولی شرایط موجود را ندیده می گیریم تا مسئولیتی بر دوشمان نیافتد.
این زیبای خفته، این میهن دوستی دهه ٣٠ ما کی از خواب رویایی خود بیدار خواهد شد؟ مصدق رفت، ۲۹ اسپند ۲۹ هم رفت، ملی کردن صنعت نفت، که قرار بود مایه رفاه و سعادت ملت ما شود، راهزنی شد، و اکنون فقط جیب شماری دزد را پر کرده و کشور ما به ویرانی کشیده شده است؛ زیرا میهن ما دیگر ملی نیست، زیرا ما ملی گرایی راستین را در گذشته شیرین خود جاگذاشته ایم، و اکنون رو به آسمان در انتظار معجزه ای برای نجات کشور هستیم.
استوان باشید که آنها که کشور ما را به فقر و عقب افتادگی و ویرانی کشیده اند دست بردار نیستند؛ همانگونه که غارتگران نفت ما در آن روزها دارایی ما را می بردند، ما را تحقیر می کردند و کشور ما را در فقرنگه می داشتند و دست بردار نبودند، تا مصدق برخاست. مصدق سد راه را شکست و راه آینده را برای ما باز کرد. ولی ما هنوز نگاهمان را از گذشته برنگرفته ایم و گذاشتیم تا آینده بر ما گذشته شود. هنوز کسانی در میان ما هستند که رو به گذشته و پشت به آینده دارند و دلخوش روزهای جوانی اندیشه شان تار زن ملانصرالدینی هستند و یک نوت را پیوسته تکرار می کنند. ما فقط یاد گرفته ایم چگونه بهم دیگر تنه بزنیم که کدام “مصدقی”تر هستیم، بی اینکه معنای آنرا بدانیم یا بتوانیم معنای آنرا در چارچوب نیازهای روز تعریف کنیم.
امسال من فرا می خوانم که آغاز جنبش ملی کردن کشورمان را، میهنمان را، سرزمین مقدسمان را، بزرگ بداریم. ما باید تلاش کنیم، مبارزه کنیم و فداکاری کنیم تا اداره کشورمان بار دیگر ملی گردد. باشد که در چنین روزی ملی شدن کشورمان را جشن بگیریم.
کورش زعیم
تهران-۲۹ اسپند ۱٣۹٣