امیر انتظام یک سرمایه ملّی که زیانباریِ استبداد را رسا فریاد کرد تا به گوش جهان.
امیر انتظام تمکن را وا نهاد که ثروت را در مهر یافته از پی عشق به مردمان.
امیر انتظام یعنی فهم “مهر ورزی” و “مهر طلبی” در سپهر نونهال ایرانی.
امیر انتظام یعنی تمسخر به میله و دیوار آنجا که آزادی مغرور می ماند.
امیر انتظام یعنی یک “نه” طولانی برایِ آنان و یک لبخند کوتاه برایِ ما.
امیر انتظام یعنی یک “نه” بلند به “ستم” به درازایِ تاریخ یک نسل.
امیر انتظام یعنی سَروِ گذشت، “مُروّت” و “معرفت” در یاد ایرانی.
امیر انتظام یعنی یک “فخر ملّی” که ستم شکستنش نتوانست.
امیر انتظام یعنی دلجویی از ظالم که در حضیض است.
امیر انتظام یعنی ستم ستیزی شاد، در بی کسیِ ایرانی.
امیر انتظام یعنی نمونه نیک از مردِ ایرانیِ عاشق.
امیر انتظام یعنی قصۀ تلاش ایران برایِ آزادی.
امیر انتظام یعنی اثبات بر شرف ملّی ایرانی.
امیر انتظام یعنی غرور ما، غیرت ایرانی.
امیر انتظام یعنی بزرگ ما.
“بهروز قاسمی شاگرد کوچک امیرِ ایران”
آذر ۱۳۹۵