در تمدن والای ایران ما اعدام وجود نداشت. حتی داریوش بزرگ جانشین دروغین خود را تبعید کرد ولی نکُشت. ما حتی اسیران جنگی را هم نمی کشتیم و اجازه میدادیم در کشور ما آزادانه به کار و کسب درآمد بپردازند. این اعمال ضد بشری ناشی از توحّش وارداتی از مهاجمان از جنوب و شمال ایران است.
اکنون حکومت به دلیل تنگناهای اقتصادی و اجتماعی و سیاسی و فساد ژرف و خارق العاده در حال فروپاشی از درون و بیرون است، بجز ایجاد رعب و وحشت و کشتار مخالفان در خیابان و زندان ها راه حل بهتری به عقلش نمی رسد. تمام قد در برابر افکار عمومی داخل و خارج کشور می‌ایستد تا مبادا اقتدار پوشالی اش فرو بریزد. او غافل است که با دهن کجی به خواست مردم و امنیتی تر کردن فضا حفظ موجودیت خود را دشوارتر و دشوارتر می کند.
نظام جمهوری اسلامی و سران آن، مانند هر نوع حکومت استبدادی دیگر در تاریخ، در انتهای حیات خود است. نظام برای کمی بیشتر ماندن از هیچ جنایتی روی گردان نیست، اکنون کرسی قدرتش روی یخ نازک قرار دارد. شوربختانه این آقایان بجای اینکه از دیکتاتوری های مشابه در جهان، مانند ایدی امین، قذافی، صدام حسین، چائوشسکوو دیگران عبرت بگیرند، خود را تافته ای جدابافته از مثال های تاریخ فرض می کنند، البته تا زمانی که دیگر راه بازگشتی نباشد.
اعدام نوید افکاری بعلت شلختگی و دست پاچگی مسئولان قتل او معلوم شد که هیچ گناهی نداشته و جانشین کسی از “دوستان” شده که این جرم را انجام داده بوده است. آفتاب همیشه پشت ابر نمیماند. مشابه اینگونه رویدادها را در خیزش های ۷۸، ۸۸، ۹۶ و ۹۸ هم به وفور داشته ایم.
جبهه ملی ایران، با تکیه بر میراث کهن انسان دوستانه ایرانیان و پایبند به بیانیه جهانی حقوق بشر، همچنان به باور خود نسبت به ارزش جان انسان‌ها ایمان دارد و هر گونه تعرض به آزادی اجتماعی و بویژه جان انسان را تقبیح میکند.
سران جمهوری اسلامی بدانند که دیگر دوران خفقان، و سرکوب به پایان رسیده و این اعمال سبب میشود که آزادیخواهان با انگیزه و جدییت بیشتری به مبارزه ادامه دهند تا این نظام ضد بشری را چون فریدون و کاوه به زیر بکشند.
تهران – ۲۲ شهریور ۱۳۹۹خ