منصور کوشان
منصور کوشان( ۱۳۲۵ – ۱۳۹۲) پس از ماه ها مبارزه با بیماری سرطان در کشور نروژ درگذشت. کوشان، نویسنده، شاعر، پژوهشگر، روزنامه نگار و عضو دیرین کانون نویسندگان ایران بود. او نقشی پُررنگ در فعال نگهداشتن «جمع مشورتی» داشت، از اعضای کمیته ی تدارک مجمع عمومی کانون نویسندگان ایران بود، و با تکیه بر آزادی بیان در نگارش منشور و متن «ما نویسنده ایم» (متن ۱۳۴ نویسنده) حضوری ماندگار از خود به جاگذاشت. چنان که در اطلاعیه ی پیشین نیز یادآور شدیم، کوشان که از امکانات خویش همواره برای روشن نگهداشتن چراغ کانون استفاده می کرد، پس از سفر پُرحادثه ی ارمنستان وبازجویی ها و بازداشت های موقت، در جریان قتل های سیاسیِ موسوم به زنجیره ای به دعوت خانه ی آزادی بیان و انجمن قلم نروژ برای سخنرانی به نروژ سفر کرد و در همان جا ماندگار شد. او چون هر انسان آزاده ای در آن دیار نیز همواره بر آزادی بیان و حقوق نویسندگان پای فشرد و همراه با ۱۸ نویسنده ی دیگر از کشورهای مختلف جهان در «دایره المعارف سانسور جهان» نگارش بخش ایران را برعهده گرفت و در سال ۲۰۱۰ جایزه آزادی بیان اوسیتزکی را دریافت کرد.
کوشان علاوه بر سرودن شعر و نگارش نمایشنامه و داستان، نمایشنامه هایی از خود و نویسندگان جهان را به زبان نروژی کارگردانی و اجرا کرد. از او نزدیک به ۵۰ اثر در زمینه ی داستان، شعر، نمایشنامه و تحقیق به جا مانده که می توان به آثاری چون «زنان فراموش شده، محاق، زن نه زن، مرد نه مرد، مفهوم دیگر الفبا، حدیث تشنه وآب (شرحی از مصائب سفر نویسندگان به ارمنستان) و… » اشاره کرد . منصور کوشان در سال های اخیر در کنار فعالیت های ادبی، هنری و اجتماعی، سردبیری و انتشار ۱۲ شماره از فصل نامه ی « جُنگ زمان» را به زبان های فارسی و نروژی برعهده داشت.
کانون نویسندگان ایران درگذشت این نویسنده ی آزادیخواه را به خانواده ی او و جامعه ی فرهنگی- ادبیِ مستقل کشور تسلیت می گوید. یادش مانا.
کانون نویسندگان ایران
۲۸ بهمن ۱۳۹۲