بعد از آنکه مشخص شد حمله به پایگاه‌های حشد الشعبی کار اسراییلی‌ها بوده و هر چهار مرتبه آن را اسراییلی‌ها مرتکب شده‌اند، ابعاد این حملات از سوی عراقی‌ها مورد واکاوی قرار گرفته‌اند. سناریوهای مختلفی مطرح شده است. اگرچه در گزارش نهایی کمیسیون امنیت ملی عراق اعلام شد که عوامل حمله به انبارهای تسلیحاتی حشد الشعبی، اسراییلی و از خاک سوریه بوده، اما همچنان عوامل تسهیل‌کننده این حمله محل سوال هستند.
بسیاری معتقدند یکی از عوامل تسهیل‌کننده
-اگر نگوییم عامل اصلی- اقلیم کردستان است. بسیاری اربیل را به همکاری با اسراییل در انجام این حملات متهم می‌کنند و حتی انگشت اتهام را به تیم مسعود بارزانی، رییس سابق اقلیم کردستان نشانه می‌روند. مسعود بارزانی اگرچه از ریاست اقلیم کنار رفته است اما همچنان حرف اول و آخر را در اقلیم او می‌زند و خانواده او قدرت را در این منطقه همچنان در چنگ دارند. اگرچه اقلیم کردستان اتهام همدستی در انجام این حملات را تکذیب کرده و چنین اتهاماتی را مسخره و خنده‌دار توصیف کرده، اما قابل چشم‌پوشی نیست که اقلیم کردستان با اسراییل ارتباطات نزدیک دارد و این چیزی است که هر قدر هم مقام‌های اقلیم تکذیب کنند قابل کتمان نیست. اتباع اسراییل با گذرنامه اسراییلی آزادانه به کردستان سفر می‌کنند بدون اینکه نیاز به ویزای ورود داشته باشند و طبیعی است چنین وضعیتی اقلیم کردستان را به جای مناسبی برای نیروهای امنیتی اسراییلی تبدیل می‌کند. اسناد متعددی وجود دارد که ثابت می‌کند اسراییلی‌ها در کردستان عراق نه تنها زمین‌های قبلی خود را که در زمان‌های حکومت بعثی و قبل از آن مصادره شده بودند، پس گرفته‌اند بلکه اقدام به خرید زمین در اراضی کردستان عراق کرده‌اند. در حالی که کردها نه تنها از این اقدام اسراییلی‌ها ناخرسند نیستند بلکه به آنها در انجام این کارها کمک می‌کنند و امکاناتی در اختیارشان می‌گذارند. این در حالی است که پایگاه‌های امریکایی‌ها در کردستان عراق به جای مناسبی برای عوامل امنیتی اسراییلی تبدیل شده و مسوولان اقلیم کردستان آزادانه اجازه ورود و خروج اسراییلی‌ها به این پایگاه‌ها را می‌دهند. نکته مهم این است که یکی از پایگاه‌های امریکایی‌ها در اقلیم کردستان عراق، پایگاه حریریه در اطراف اربیل است که در ۶۰ کیلومتری مرز ایران و عراق واقع شده است. طبیعی است ورود عناصر اسراییلی به این پایگاه تنها با هماهنگی طرف امریکایی انجام می‌شود و طرف کرد هیچ تصمیمی در این زمینه نمی‌گیرد؛ تازه اگر نگوییم با این ورود و خروج‌ها موافق است.از سوی دیگر به نظر می‌رسد حمله اسراییل به پایگاه‌های حشد الشعبی باعث خوشحالی مسعود بارزانی شده و او در دیدارهای خصوصی‌اش با مقام‌های مختلف این خوشحالی را پنهان نکرده است. مسعود بارزانی بر این اعتقاد است که چنین اقداماتی می‌تواند باعث تضعیف حشد الشعبی شود. حشد الشعبی این روزها به نقطه ثقل نظامی گروه‌های شیعه تبدیل شده که از قدرت نظامی و سیاسی بالایی در عراق برخوردار است. مسعود بارزانی خیال می‌کند حمله به حشد الشعبی می‌تواند جایگاه آن را تضعیف کند و از آنجا که پیشمرگه یکی از ارکان مهم نظامی در عراق به‌ویژه اقلیم کردستان محسوب می‌شود، پس درنهایت ضربه به حشد الشعبی باعث تقویت جایگاه پیشمرگه می‌شود. شکی نیست که مسعود بارزانی که در رفراندوم سال ۲۰۱۷ شکست سنگینی خورد و سرخوردگی سیاسی خودساخته‌ای را متحمل شد، همچنان از این سودای خود دست برنداشته و همچنان اصرار دارد که باید این موضع را حفظ کرد تا زمان مناسبی فراهم شود و کردستان مستقل شود. در این راستا همچنان روی حمایت‌های اسراییل حساب می‌کند کما اینکه در زمان رفراندوم نیز اسراییل تنها طرفی بود که از استقلال کردستان حمایت کرد. به عبارت دیگر مسعود بارزانی به ادامه قمار از پیش باخته همچنان اصرار دارد.
دیپلوماسی ایرانی