استاد احمد تفضلی نامی ماندگار! به مناسبت بیستمین سالگرد قتل وی ـ خسرو باقرپور


بی ‌تردید نام بزرگ استاد احمد تفضلی نامی بزرگ و ماندگار در فرهنگ و ادب ایران است.
این دانشمند بزرگوار و کم نظیر در نیمه شب بیست و سوم دی ‌ ماه سال هزار و سیصد و هفتاد و پنج، با شقاوتی باورنکردنی و به فرمان عالیجنابان تاریک ‌خانه ‌‌ی اشباح در دوران ریاست جمهوری عالیجناب سرخپوشِ تازه درگذشته؛ علی اکبر هاشمی رفسنجانی، به قتل رسید. نیروی پلیدی این دانشمند برجسته و پژوهشگر فرزانه را از آغوش علم و ادب ایران گرفت که تا کنون سبب ساز دژخیمی و پلیدی ی بی ‌شمار در حق فرهنگ و فضیلت ایران ما بوده است. فقدان این استاد فروتن و کم ‌نظیر و شخصیت علمی والا برای جامعه فرهنگی ی ایران و جهان، خسرانی عظیم و غیر قابل جبران است. برای پویندگان امر سیاست و فرهنگ، توجه و کنکاش به مرگ تفضلی و گوهرانی هم ‌ سنگ او از آن رو حائز اهمیت ویژه است که این بزرگان در زمره ‌ ی اولین قربانیان امر «مقاوت مدنی» در میهن محبوب ما ایران اند.
در این مقال کوشش می ‌ شود گوشه ‌ هایی هرچند محدود از شخصیت والا و کم ‌ نظیر احمدتفضلی که در اوج بار آوری و شکوفایی ی علمی بود من ‌ باب آشنایی بیشتر با وی آورده شوند.

احمد تفضلی فارغ ‌ التحصیل رشته ‌ ایران ‌ شناسی از دانشگاه ‌ های لندن و پاریس بود.
بعد از بازگشت به ایران، اندوخته ی غنی ی علمی ی خویش را در امر تدریس در دانشگاه تهران به کار گرفت.
وی به طور هم زمان، مسئولیت «شعبه زبان های کهن ایران» را در بنیاد فرهنگ ایران به عهده گرفت.
کار پیگیر و خستگی ناپذیر این مولد بزرگ اندیشه و علم به ‌ زودی او را در مجامع علمی شهره کرد.
مقالات بسیاری از وی در نشریات مربوط به ایران ‌ شناسی در ایران و همه جهان انتشار یافت و اندک اندک فرهیختگان و خبرگان توجه ‌ شان به طلوع ستاره ای فروزان در آسمان «ایران ‌ شناسی» جلب شد.
به اعتراف بسیاری از استادان کرسی ایران ‌ شناسی در همه دانشگاه ‌ های معتبر جهان، احمد تفضلی استاد مسلم و بی ‌ نظیر زبان پهلوی در همه جهان بود و مشورت باوی به ضرورتی حتمی برای استادان و دانشمندان و محققان زبان پهلوی تبدیل شده بود.
از وی بیش از صد مقاله تحقیقی مفصل در امر زبان ‌ شناسی و زبان ‌ های کهن ایرانی در دست است که به کرات مورد مراجعه محققان قرار می ‌ گیرد، من خود شاهد بوده ام که پژوهندگان زبان و ادب ایرانی و محققان علم «ایرانیستیک» برای دسترسی به آثار وی در این زمینه، زمان ‌ های زیادی را در لیست ‌ انتظار کتابخانه دانشگاه ‌ ها سپری می ‌ کنند.
آثار وی به لحاظ دقت علمی در امر پژوهش زبانزد پژوهشگران نمونه ی غربی است.
مجلدات بسیار با ارزش «دانشنامه ‌ ایرانیکا» که با همت پژوهشگران بزرگی چون احسان یارشاطر به طبع می رسند، مقالات تفضلی را چون دردانه هایی با ارزش در خود جای داده ‌ اند. در سالهای پیش از مرگ غمبارش توسط گماشتگان جهل، بسیاری از دانشگاه ‌ های معتبر جهان مقدمش را گرامی می ‌ داشتند او در دانشگاه ‌ های معتبر کشورهای چین، روسیه، فرانسه، آمریکا، دانمارک و… سخنرانی ‌ های بسیاری ایراد کرد و یا سمینار های مهمی را اداره نمود. چند ماه قبل از مرگش دانشگاه بزرگ و معتبر «سنت ‌ پطرزبورگ» در مراسمی باشکوه به وی «درجه دکترای افتخاری ایران شناسی» اهدا کرد. بسیار باعث اندوه و تاسف است که انسانی فرهیخته و دانشمندی معتبر این چنین در مجامع معتبر علمی در جهان قدر ببیند و در صدر نشیند، آنگاه در میهن خویش به دست اوباشی که تیر کرده ‌ ی حکومت ‌ اند با شیوه ‌ ای رذیلانه در گوشه ی پرت جاده ‌ ای به قتل برسد.
امری که متمایز کننده ی استاد دکتر احمد تفضلی از همگنان دیگر او بود، این بود که وی افزون بر تبحر و استادی در زبان و فرهنگ کهن ایرانی، در زبان عربی و شناخت اسلامی نیز سرآمد بود. وی در بسیاری از تحقیقات و رسالات خویش در مورد زبان و فرهنگ کهن ایران، به منابع قدیمی از جمله آثار و آراء محققان و دانشمندان عرب استناد می ‌ کرد که برای بسیاری از محققان غربی چون رازی است دست نیافتنی.
ضمیر و سیمای استاد احمد تفضلی به صفات بارزی مزین است. وی در عین مقام علمی بسیار بالا، بسیار فروتن و افتاده نیز بود. به همان اندازه که به ارج و منزلت علمی او در جهان علم افزوده می ‌ شد و درخت وجود او بار دانش می ‌ گرفت، فروتنی او نیز افزون می ‌ شد. جفای بسیاری که در حق این دانشمند والا مقام شده است از جمله در این است که نحله های سیاسی و صاحبان امکانات ارتباطی، کوششی در راه آشنایی بیشتر آحاد جامعه ما با این عالم برجسته به عمل نیاورده ‌ اند.
از تالیفات دکتر احمد تفضلی غیر از مقالات بسیار زیاد وی که در نشریات تخصصی با سطوح بالا قلمی شده ‌ اند «واژه ‌ نامه مینوی ‌ خرد»، و «ترجمه مینوی ‌ خرد» به زبان فارسی مورد مراجعه و برجسته ‌ اند.
از ویژه ‌ گی ‌ ها و بزرگواری ‌ های بارز دکتر تفضلی این است که وی در امر تحقیق و نگارش یکی از همکارانش را برای مشارکت در امر پژوهش دعوت می ‌ کرد و نام آنان را در کنار نام معتبر خویش مطرح می نمود، امری که مطلقا نادر است، من خود در بسیاری مجامع شاهد بوده ام؛ زمانی که انسان نیکوسیرتی که اشتهاری نیز داشته است، صاحب سخنی با استعداد، امّا ناشناس را تشویق نموده، به فوریت از جانب بعضی اطرافیان تذکراتی درِگوشی دریافت داشته که: «فلانی طرف را بزرگ نکن!!» .
استاد تفضلی اثار برجسته ای چون «اسطوره زندگی زردشت»، «زبان و دستور زبان پهلوی» را با همکاری خانم دکتر ژاله ‌ آموزگار استاد دانشگاه تهران منتشر ساخته است.
او همچنین اثر معتبر و مرجعی چون «منتخبات زادسپرم» را با همکاری پرفسور«ژینیو» به چاپ رسانده است . در ابتدای این اثر «ژینیو» مراتب حق ‌ شناسی و سپاس خود را به استاد تفضلی قلمی کرده، و سهم عظیم او را در تالیف این کتاب نشان داده است.
لازم به تذکر است که این کتاب برنده جایزه «بهترین کتاب سال» گردید.
از کارهای بزرگ دیگر احمد تفضلی می ‌ توان به امر ویراستاری، تحقیق و ترجمه بر کتاب «دینکرد» اشاره داشت، این کتاب از آثار بسیار معتبر و مهم زبان پهلوی است. دست تبهکار خرد ستیزان با کشتن تفضلی امر به پایان بردن این کار را ناتمام گذاشت و فرصتی بزرگ را از پویندگان زبان ‌ های باستانی ایران دریغ کرد.
با مرگ احمد تفضلی ایران ما یکی از برجسته ‌ ترین محققان، و معتبر ترین عالمان خویش را از دست داد، خسرانی که شاید در عرصه ی تولید معرفت و اندیشه در ایران به زودی جبران نشود.
علیرضا نوری زاده در روزنامه «کیهان لندن»، شماره ۸۳۱، ۱۲ آبان ۷۸، صفحه چهار، در ستون همیشگی ی خویش با نام «یک هفته باخبر»، به نقل از «نامه برادر یکی از عاملان قتل ‌ های زنجیره ‌ ای»، روایت قتل دکتر احمد تفضلی را چنین آورده است :
«دکتر تفضلی را هنگامی که به طرف خانه ‌ اش می ‌ راند، پس از آن که دو تن از دوستانش را سر راه پیاده کرد از ماشین بیرون کشیدند و گفتند لازم است برای تحقیق مختصری با ما بیایید. او را با یک پژوی سیاه رنگ با چشم بسته تا منطقه «شهران» بردند، اتومبیل خود او را یکی از بچه ‌ های تیم به همین نقطه آورد و با چاقو یک لاستیک آن را پنچر کرد. به دکتر تفضلی گفتند در اتومبیل خودش بنشیند تا لاستیک پنچر شده را عوض کنند. در این میان پاترول اطلاعات که جلویش آهن ‌ بندی شده بود با سرعت زیاد از راه رسید و به ماشین دکتر تفضلی در سمتی که خود او نشسته بود کوفت.»!!
و بدین ترتیب با فرمان گروهی تبه ‌ کار و جمعی مزدور جانی ایران یکی از بزرگ ‌ ترین فرهیخته ‌ گان خویش را از دست بداد.

پانویس:
برای تنظیم این نوشتار از منابع زیر مدد گرفته ام:
لیست توضیحی ی کتابخانه ی دانشگاه بامبرگ آلمان بخش ایرانیستیک.
دانشنامه ایرانیکا.
ایران نامه، سال پانزدهم، شماره ۱، زمستان۱۳۷۵
و منابع متفرقه دیگر.

اخبارروز

تنها مطالب و مقالاتی که با نام جبهه ملی ايران - ارو‌پا درج ميشود، نظرات گردانندگان سايت ميباشد
بازنشر مقالات با ذكر مأخذ آزاد است