متولیان دیپلماسی حکومت سر تا پا گرفتار عملکرد منفی خود که بانک جهانی نیز به درخواست ملتسمانه رژیم به دلایل روشن تا کنون پاسخی نداده ……ببهانه هجوم خانمان برانداز «ویروس کرونا »که در مواردی قابل پیش بینی و پیش گیری بود و بعبارتی امکان کنترل آن با حضور آگاهانه مردمان هشیارمان فراهم تر مینمود ….
با تیم اعزامی خود به نقاط مختلف دنیا ، استفاده از لابی گری و مطبوعات فروشنده صفحات تحلیلی- سیاسی و….بلطایف الحیل در صدد القاء این نکته برآمده اند که باید تحریم ها برای امکان کنترل این مرض فرا گیر لغو یا تعدیل شود …
تا ایادی پراکنده در منطقه بدون جیره و مواجب نمانند و دست نظام از این ابزار مختل کننده آرامش و تابع سیاستهای اسلام انقلابی کوتاه تر نشده و محدودیتی برای پرداختن به برنامه های متفاوت به روال سابق از هر سو ، بیش از این بوجود نیاید .
نظام در گیر چکنم خود ساخته پای در گل مانده ، که با این مصیبت «به سبزه نیز آراسته شد » پشت پرده در حال مذاکره برای رسیدن به یک معامله از نوع نوشیدن جام رهری دوباره بنظر میرسد .
معاملهای که غیراز شایعات و شنیدهها هیچ خبر موثقی در مورد آن نمیدانیم الی همین نکته که ترامپ روز گذشته گفت «هر موقع نظام اراده کند ما آماده مذاکره هستیم و…..» که در انتخابات در پیش آن دیار ، در صورت برگشت به شرایط عادی بنحوی تاثیر گذار خواهد بود .
سیستم دچار روز مره گی با آنهمه اشتباه و در ماندگی حاصل از ۴ دهه تجربه نیاموختن !! برای چند صباحی دیگر سلطه بر قدیمی ترین امپراطوری دنیا ، در صدد تدارک بوده و آن را لازم و مغتنم میشمرد و در صورت معامله ای بظاهر آبرومند – برای بازگشت « فرآیند بدست آوردن نوعی تفاهم » میخواهد از همان تر فندها ی تکراری گام به گام استفاده کند.
به جای آنکه یکباره به تعهدات کامل در اجرای ضوابط بین المللی پای بندی خود را نشان داده و به آنها رسما متعهد گردد .
با این حال و شرایط موجود- رفتارهای ترامپ (باوجود تلاش برای بنمودن در باغ سبز فراوان ) نشان از این دارد که نمی توان بطور قطعی از آن سو نیز به این امیدها دل بست .
در همین وانفسا و در گیری تمامی دولتها و نظام ها با « ویروس کرونا » نمیتوان از فعال بودن عالم سیاست چشم فر و بست که هر چیز در جای خود سهم دارد و نیروی در اختیار در زمینه های مربوط «طبق تعاریف متولیان اعم از منتخب و پاسخگو یا تحمیلی غیر پاسخگو » بایستی پویا باشند .
در این حال و هوا تاچه اندازه می توان به میانجیگری دیگران که در هر شرایطی آماده ایفای نقش هستند و این باب نیز در عالم سیاست امری متداول و بعضی حکومتها بر حسب نیاز و هماهنگی قبلی مهیای حضور در صحنه …..امید داشت؟ باید منتظر ماند .
اگر به یاد داشته باشیم … ترامپ بعد از اولین سفر کاریاش «در مقام ریاست جمهوری به ریاض »با افتخار از قرارداد ۱۰۰ میلیارد دلاری تسهیلات یاد می کرد و آن را دستاوردی برای آوردن سرمایه و کار به آمریکا میدانست .
با توجه به نقش بیکاران رو به تزاید آن دیار « در انتخاب در پیش کدخدای بزرگ گیتی » و اینکه با همه اقتدار قادر به رفع این غوغا آنهم با حریف آبدیده ی از جنس موذی «دمکراتها » نشود و دستی از غیب باید بر آ ید و کاری بکند ….. تفاهم با کره شمالی یا حکومت ایران میتواند اثر بخش باشد – البته به تعریف دائی جان ناپلئون « تا یار که را خواهد و …» .
با این وضعیت چگونه ممکن است ترامپ بار دیگر رضایت دهد که اروپاییها (و بدتر از آن چین و روسیه بهعنوان رقیبان آمریکاالبته به جز پیش گامی در تعداد تلفات اخیر کرونا ) از مزایای معامله ای که یکسویه آنرا بهم زد دو باره بهرهمند شوند و آمریکا از آن بیبهره ….آینده نزدیک نشان خواهد داد .
هر چند در پی افت قیمت نفت مذاکراتی با روسیه و عربستان را پیش گرفته و این بار دقیق تر برنامه ریزی خواهد شد .
توافقی که باحتمال انجام میشود حتی اگر بطور نسی در مقایسه با شعارهای تلقینی و مکرر، شرایط نه چندان مطلوبی را برای حکومت مستولی بر کشورمان داشته باشد، ترامپ باز هم به آن پایبند نخواهد بود. چراکه جماعت البته بظاهر ،مستقیما در حال مذاکره با آمریکا نیستند و به جای آن ترجیح میدهند از فضای بحرانی ایجاد شده بوسیله و به بهانه « هجوم کرونا » استفاده کنند.
با توجه به جمیع جهات میتوان گفت:
برای آنکه این مذاکرات یا معامله «بنوعی تحمیل شده » از سوی تودههای مردم «با تغییرات عمیقی که با آمدن ویروس خواهی نخواهی در رفتارهای اجتماعی ایجاد میشود »مورد حمایت قرار گیردبهتر است جزئیات آن بتدریج اعلام و از ایجاد فضای منفی پس از انجام هر نوع توافقی مشابه دفعات بگذشته جلوگیری گردد .
همچنین لازم می آید در این فضای تغییر یافته به این سئوال پاسخ داد ه شود که با چه اطمینانی در اجرای تفاهم احتمالی بعد از انتخابات اواخر سال جاری میلادی – خللی ایجاد نخواهد شد .
اگر به سخنان اخیر ترامپ و وزارت خارجه آمریکا دقت کنیم میبینیم آنها مکررومشخصا خواهان پذیرش شرایط جدید آمریکا در رابطه با برجام با تعریفی دیگر و در پی عادی شدن شرایط ،در پی آن ورود به بازارهای ایران هستندو این سناریو :
با نگاه تصمیم گیر یا جریان اصلی و مجموعه همراهان ذی نفع داخل کشور ، بر خلاف شعارهای مکرر طی سالیان انطباقی ندار د ضمن این که :
« بانک استنلی مورگان » پیشبینی کرده بحران کرونا چنان ضربهای به اقتصاد آمریکا خواهد زد که از سال ۱۹۴۶ به بعد سابقه نداشته و تحلیلگران این بانک گفتهاند که نرخ بیکاری در پایان بهار ۲۰۲۰ از ۱۵درصد عبور خواهد کرد و احتمالا به بیش از ۱۰ میلیون نفر خواهد رسید .
طبعا تطبیق و تعدیل این تصورات و توهمات با حقیقت و واقعیت دنیای سیاست و نتایج حاصل از دیدارهای دیپلماتیک فاصله ای بعید خواهد داشت
تنها مطالب و مقالاتی که با نام جبهه ملی ايران - اروپا درج ميشود، نظرات گردانندگان سايت ميباشد
بازنشر مقالات با ذكر مأخذ آزاد است
بازنشر مقالات با ذكر مأخذ آزاد است