اختناق حاکم و سرکوب در جمهوری اسلامی یکی از ویژگی‌های بارز رژیم حاکم است که در طول بیش از چهار دهه حاکمیت خود، با استفاده از ابزارهای مختلف سیاسی، امنیتی و قضائی، حقوق بشر را نقض و آزادی‌های فردی و اجتماعی را محدود نموده است. در این راستا، اعدام‌ها، سرکوب‌ها و محکومیت‌های سیاسی به عنوان ابزاری برای حفظ قدرت و سرکوب مخالفان سیاسی و اجتماعی استفاده می‌شود. اختناق در جمهوری اسلامی ایران، به معنای ایجاد فضای رعب و وحشت در میان مردم و سرکوب هرگونه مخالفت و اعتراض است. این اختناق در بسیاری از موارد به شکل استفاده از خشونت علیه معترضان، فعالان سیاسی و اجتماعی، و حتی اعضای گروه‌های مخالف و اپوزیسیون بروز می‌کند. بسیاری از اعدام‌ها و محکومیت‌های ناعادلانه در جمهوری اسلامی به دلایل سیاسی یا به علت مخالفت با سیاست‌های حکومت انجام می‌شود. به عنوان نمونه، گروه اکباتان یکی از گروه‌های فعال سیاسی در ایران است که در دهه‌های اخیر با اهداف اصلاح‌طلبانه و انتقاد از وضعیت حاکم، تلاش کرده است تا به تغییرات مثبت در ساختار سیاسی کشور دست یابد. اعضای این گروه، به ویژه کسانی که به دنبال اصلاحات اساسی در حکومت جمهوری اسلامی بوده‌اند، همواره هدف سرکوب‌های شدید از سوی دستگاه‌های امنیتی و قضائی قرار گرفته‌اند. تعدادی از اعضای این گروه در سال‌های اخیر به اعدام محکوم شده‌اند، و این نشان‌دهنده شدت سرکوب و فشارهایی است که بر فعالان سیاسی و مدنی در ایران اعمال می‌شود. نمونه ای دیگر، سرکوب کیانوش سنجری است. وی یکی از افرادی است که در جمهوری اسلامی به دلایل سیاسی، به‌ویژه پس از اعتراضات گسترده در سال‌های گذشته، مورد خش.نت و تهدید جانی قرار گرفته است. او به عنوان یک فعال سیاسی، به اتهام‌هایی نظیر توهین به مقام‌های رژیم و تلاش برای تغییر نظام جمهوری اسلامی بازداشت و مورد شکنجه قرار گرفته است. نهایتاً، بسیاری از چنین افرادی یا به اعدام محکوم شده‌اند، یا در شرایطی مشابه، به مدت‌های طولانی در زندان‌ها به‌سر برده‌اند.
اعدام‌ها و سرکوب‌ها در جمهوری اسلامی
در این نظام خودکامه، اعدام‌ها نه تنها برای مقابله با جرایم جنایی، بلکه برای سرکوب مخالفان سیاسی و کسانی که خواستار تغییر نظام هستند، استفاده می‌شود. در طی سال‌ها، بسیاری از افراد به دلیل فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی خود، به اعدام محکوم شده‌اند. این اعدام‌ها اغلب در شرایطی ناعادلانه و به دور از استانداردهای حقوق بشری انجام می‌شود. مخالفان سیاسی، فعالان حقوق بشر، و حتی کسانی که به‌طور مسالمت‌آمیز به اعتراضات عمومی می‌پردازند، از این مجازات غیرانسانی مصون نیستند
محکومیت‌ها و بازداشت‌ها
بسیاری از افرادی که در جمهوری اسلامی به اتهام‌های مختلف دستگیر و بازداشت می‌شوند، تحت فشارهای شدید برای اخذ اعترافات دروغین قرار می‌گیرند. در بسیاری از موارد، این افراد بدون دسترسی به وکیل و بدون داشتن فرصت برای دفاع از خود، به زندان‌ها منتقل و در بیشتر موارد نیز به اعدام محکوم می‌شوند. دادگاه‌های برگزار شده اغلب فاقد شفافیت و بی‌طرفی هستند و بسیاری از محکومین بدون اینکه حتی فرصت دفاع از خود را داشته باشند، راهی انفرادی و پس از تحمل رنج های بسیار روانی و جسمی به اجرای حکم نزدیک و نزدیک تر می شوند. متاسفانه مطابق با گزارش های خانواده های داغدیده، جسد فرد اعدام شده دارای کبودی ها و جراحت های بیشماری بوده که نشانگر جنایات عوامل شکنجه در زندان های جمهوری اسلامی می باشد.
نتیجه‌گیری
در جمهوری اسلامی استفاده از سرکوب، اختناق و اعدام‌ها برای حفظ قدرت و کنترل مخالفان در داخل کشور، به ویژه از راه محکومیت‌های ناعادلانه، به بخشی از سیاست‌های داخلی تبدیل شده است که در آن حقوق انسانی افراد فدای مصلحت‌های سیاسی می‌شود. با توجه به این وضعیت، جامعه جهانی باید توجه بیشتری به وضعیت حقوق بشر در ایران داشته باشد و برای پایان دادن به این نقض‌ها اقدام نماید.
۲۷ نوامبر ۲۰۲۴