بمناسبت اولین سالگرد فقدان استاد هرمیداس باوند، اندیشمندی وطن خواه و متواضع : او انسانی وارسته ، همسر و پدری شایسته و فدا کار، دوستی بزرگوار ،دیپلماتی اگاه ،استادی از خود گذشته در مسیراگاه کردن نسل جوان به وظایف میهنی ، فراتر از توان حافظ منافع ملی و در یک کلام عاشق و فریفته کشورمان بود و بشدت پای بند : پندار ، گفتار و کردار نیک .
با گرامی داشت یاد و خاطره این چهره ملی ،برسم عضویت افتخاریشان در « کانون علوم اداری ایران » ،دوستی دیرین وهمراهی ،ضمنا فراهم ساختن فرصت فرا گیری بسیاری نکات اجتماعی – فرهنگی ،که سیاست نام بگرفته …..همزمان با سالگرد فقدان او که در نود سالگی انهم در همان ماهی که در سال ۱۳۱۲متولد شده بود – ایستاده جان به جان افرین سپرد:
با توجه به علاقه و جدیت ایشان در حفظ اعتبار و بقای موثر یادگار ارزنده شادوان دکتر مصدق « جبهه ملی ایران » ،نگاه و باور این ارزشمند دوران – را در دو مقوله مهم:
«شرایط عضویت در اطاق فکر »این سازمان دیرین سیاسی در واقع اصیل ترین و با سابقه ترین حزب سیاسی که از باد و باران نیایش گزند …. و«وظایف همراه با اینده نگری »این تکیه گاه دوستداران میهنمان که تا حدودی انهم با خواست و منطبق با برنامه حکومت فراموش ….
ودر حقیقت رسالت عظیم این تشکیلات – گرفتار تنگ نظری ها شده ….را در حد توان و حتی المکان «اثر گذار» عرضه میدارد :
**زنده یاد در باب شرایط قبول( مسئولیت حضور در اطاق فکر « جبهه ملی ایران »و بی دقتی و خود محوری ها ی متداول !!)«به جد» باور داشت :
*با توجه به «نقش نارسای جبهه ملی ایران » در برخورد با مسائل پیش آمده در سالهای نه چندان دور- و «ایفای وظیفه تاریخی تمامی دلسوزان این وادی » ایجاب مینماید در مسیر تشتت موجود عبرت گونه ،ادامه دار !؟… خط مشی جدید و مناسبی در پیش گرفته شود :
۱ / ارزیابی مسائل براساس مقتضیات روز و چگونگی تحلیل و حل آنها در راستای منافع ملی ، ضرورتهای اجتماعی – فرهنگی که سیاسی برآن نام بنهاده اند .
۲/ بی توجهی و بی تفاوتی مفرط نسل جوان نسبت به مسائل اساسی و حیاتی کشور، تا آنجا که تنها قصد آنان را معطوف به خروج از کشورشان و ادامه زندگی اجتماعی در جوامع غربی نموده است .
۳/ تا زمانی که نظام فاقد نظم و برنامه – بر مبنای «ارزشهای قرون وسطائی مدیریت نا بخردانه امور ملی و اجتماعی »راعهده دارباشد ، این رویه یعنی برنامه ریزی برای ترک کشور و نبود انگیزه خدمت به همنوع ،بطور روز افزون ادامه خواهد یافت .
۴/ توجه به نارسائی ها در مدیریت امور داخلی و سیاست خارجی ….حاکی از آنست که حکومت با این بینش و برخورد با مسائل بسیار حساس – البته برخلاف منافع ملی – با همه تغیرات بنیادی در نگاه به چگونگی سیاست های منطقه ای ،رو به افول میباشد و «برای اداره امور اجتماعی و سیاسی بعد آن » آلتر نا تیوی بنظر نمیرسد .
۵ / در حال حاضر « جبهه ملی ایران » با توجه به اعتبار تاریخی می بایست عهده دار این رسالت گردد اما :
**از آنجا که این تشکیلات سیاسی ، در حال حاضر با عناوینی چند گانه به فعالیت کم رمق خود به دلایل :
«نبود مدیریت واحد و متمرکز ، عدم هماهنگی و وحدت رویه ،در ضمن نا توانی دربرنامه ریزی مناسب زمان و مکان «بدلایل مختلف منجمله بکارنگرفتن متخصصان علوم مدیریت و جامعه شناسی » ونداشتن روحیه پاسخگو ئی ادامه میدهند ،طبعا انجام وظیفه اصلی -آنهم با این کم و کیف درونی… و شرایط خاص کشورمان ، یقینا عملی نخواهد بود .
۶/ تنها راه حل این معضل خود ساخته و بر خلاف همه اصول : ایجاد انسجام ، یکپارچگی ،وحدت و همراهی اعضاء پاک دست مجرب این سازمان سیاسی توام با بازنگری در رویه های موجودبا برخورداری از افکار ونیات نیک پنداران وطن خواه – مردم دوست بدور از جاه طلبی ها ی رایج میباشد ……
**باشد که خرد سیاسی و حفظ منافع فراموش شده ملی همراه با نقش آفرینی در مسیر رسالت تاریخی ، مورد توجه جدی و بیشتری قرار گیرد و این سازمان معتبر با تابلو واحد قادر به ایفای مسئولیت میهنی خود جهت بقاء و اعتلای جامعه ایران ،با پرهیز از هر گونه خود محوری بشود
باوند در مقوله ویژگی های حد اقلی علاقمندان ورود به این عرصه « پر اب چشم » باور داشت :
* علم و اگاهی های اجتماعی – فرهنگی که سیاسی نام بگرفته ،فراتر از حد معمول که با گفتگوئی عادی البته دقیق بوسیله صاحب نظران علوم اجتماعی و متخصصین این مقوله قابل تشخیص میباشد ……
* توانمندی شناخت چهره های برتر و منزه ملی و انانکه مبرا از هر گونه خود ستائی بوده ودراستغنای نسبی ….
* حسن شهرت واعتبار همراه با پاکدستی و پرهیز از بینش مادی….. .
* سوابق خانوادگی مناسب که سلامت فکر و روان را ایجاد مینماید …..
*توانمندی در اداره زندگی و داشتن روابط خوب خانوادگی با تشخیص اشنایان و دوستان نزدیک….. .
*امادگی پرداخت هزینه ، تحمل حرف و حدیث ها ی اجتناب نا پذیر متداول ،در رابطه با فعالیت های اجتماعی اثر گذار….. .
*پرهیز از کنار گود نشینی – مصرف کنندگی و عافیت طلبی…. .
*تحصیلات مناسب دانشگاهی و اشتغال در رشته علمی اموخته شده البته بدون سهمیه و رانت های متداول…. .
*تحقیقات مناسب رشته و تخصص خود و برخورداری از امکان انتشار انها – ضمن دارا بودن آثار مکتوب در رشته خود بشکلی که مراجع معتبربه نشر انها مبادرت ورزیده مورد استناد قرار گیرد ……
*برخورداری از امتیازات شغلی و ارتقاء مناسب پیشینه اداری – اجتماعی و فرهنگی بر اساس شایستگی ها و شرایط احراز…. .
* دوری از هر گونه رانت و رابطه غیر معقول در هر زمینه ای….. .
*ارائه پیشنهادات سازنده حسب مورد ، با پرهیز از تعارفات متداول توام با نقد اصولی البته با ادبیات مناسب…. .
*حسن رابطه با همکاران و برقراری امکان دیدار مستمر با انان….. .
* شناخت در محافل علمی – فرهنگی و فعالیت گروهی مثبت منطبق با منافع ملی…. .
جهان بینی و اقامت نسبتا طولانی در کشورهای پیشرفته برای بالا بردن معیارها و شناخت جوامع پیشرو… .
*تشخیص ضوابط و معیارهای اصولی اجتماعی …..
* شهره نبودن به عصبی بودن که اغلب برامده از نگاه مادیست…. .
*عدم نگرانی از باز خواست ها ی درون تشکیلاتی « حاصل خود محوری و محدود بودن بینش قضاوت کنندگان » البته ناشی ازاموخته های حکومت طی ۴ دهه اخیر« چنانکه افتد و دانی…. .
*پرهیز و مبری بودن از هر گونه تهمت و قضاوت در موردافراد بدون اگاهی لازم…. .
*خلوص نیت و دوری از هر گونه تبعیت بدون تفکر – یا تعاریف بیهوده منحرف کننده برامده ازضعف شخصیت ، ملاحظات ومحافظه کاری ها…. .
*اشنائی نسبی به حداقل یک زبان خارجی…. .
* حضور مرتب در نشست ها و پرهیز از امتیازات خاص با هر تعریف و تفسیری…. .
*شهره بودن به ارتباطات درست و پاکیزه اجتماعی در مسیر شناخت بیشتر جامعه و افراد…. .
*دارا بودن حداقل های مادی ،که مانع هر گونه انحراف میشود….. .
* مطالعه مستمر و در جریان بودن اخبار روز…. .
*توان تحلیل درست وقایع با پرهیز از پر گوئی و تکرار مکررات ، کنجاوی وعلاقه کافی به مطالعه…. .
* باور خصلت پوزش خواهی زمانیکه در خلوت به اشتباهات خود پی می برد…. .
* باورمند و سعی در برطرف نمودن اختلاف نگرش ها – همراه با کوشش در گرداوردن کوشندگان دیرین راه و طریقه میهن ومردم دوستی….
* حتی الامکان دارا بودن۴۰ سال سن که فرصت دست یابی به انچه بطور نمونه امد مهیا گردد…..
***طبعا این اندیشمندان مزین به پندار – گفتار و کردار نیک ، نیروی لازم بالنسبه شجاع را که عامل توفیق هر تشکیلات سیاسی میباشد از میان قشرهای مختلف ، بعنوان همراهان کمی بر می گزینند
و اخرین در این باب : ….شادروان در طول حیات با برکت خود پیوسته تاکید داشت و همت می گمارد که : در حل مطلوب ، اثر گذار و ماندگار مسائل باید اهتمام ورزید …. به جای «پاک کردن ان که متداول شده و معمولا اخرین راه حل شمرده میشود !!»
یاد و خاطره اش گرامی و راهش پر رهرو باد